Λουίζα της Σαβοΐας (μακάρια)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λουίζα της Σαβοΐας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Louise de Savoie (Γαλλικά)
Γέννηση12  Δεκεμβρίου 1461 ή 28  Δεκεμβρίου 1462[1]
Σαβοΐα ή Μπουρ-αν-Μπρες[1]
Θάνατος24  Ιουλίου 1503[1]
Ορμπ
Τόπος ταφήςΚαντόνι του Βω και Τορίνο[2]
ΚατοικίαΟρμπ[3]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Eορτασμός αγίου24 Ιουλίου
Θρησκευτικό τάγμαΤάγμα των Καρμηλιτών[3]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταChristian nun
μοναχή
Οικογένεια
ΣύζυγοςΟύγος των Σαλόν (1479–1490)[4][3]
ΓονείςΑμεδαίος Θ΄ της Σαβοΐας[3] και Γιολάνδη του Βαλουά[3]
ΑδέλφιαΆννα της Σαβοΐας
Κάρολος Α΄ της Σαβοΐας
Φιλιβέρτος Α΄ της Σαβοΐας
Μαρία της Σαβοΐας
ΟικογένειαΟίκος της Σαβοΐας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Λουίζα, ιταλ. Luisa di Savoia (28 Δεκεμβρίου 1461 - 24 Ιουλίου 1503) από τον Οίκο της Σαβοΐας ήταν κόρη του δούκα της Σαβοΐας, που έγινε μοναχή.

Ο θυρεός του Αμεδαίου Θ΄ δούκα της Σαβοΐας, πατέρα της Λουίζας.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου, ημέρα εορτής της Σφαγής των Αθώων Νηπίων. Ήταν η τρίτη κόρη του Αμεδαίου Θ΄ δούκα της Σαβοΐας και της Γιολάντας των Βαλουά, κόρης του Καρολου Ζ΄ της Γαλλίας.

Ήταν 10η απόγονος του Μπέλα Δ΄ της Ουγγαρίας, αδελφού της Αγίας Ελισάβετ της Ουγγαρίας από το 3ο Τάγμα των Φραγκισκανών. Ο πατέρας της ήταν ευλαβής και έδινε μεγάλη προσοχή σε ελεημοσύνες στο δουκάτο του· υπέφερε από επιληψία και από τον χαρακτήρα του ήθελε να αποσυρθεί, έτσι έφησε τους μηχανισμούς εξουσίας στα χέρια της συζύγου του. Αυτός αγιοποιήθηκε το 1677.

Η Λουίζα έδειξε κλίση στην πνευματική ζωή από μικρή ηλικία. Ενόσω ήταν ακόμη παιδί, βρέθηκε να νηστεύει, τρώγοντας μόνο ψωμί και νερό στην αγρυπνία κάθε μεγάλης εορτής της Ευλογημένης Παρθένου Μαρίας. Παρά την ενεργό Αυλική ζωή γύρω της, αποσυρόταν σε προσευχή και απομόνωση. Ακόμη χαρακτηριζόταν από πνεύμα υπακοής και όταν η μητέρα της επέμενε να ντύνεται καλά, όπως άρμοζε για τη θέση της, υπάκουε. Τότε όμως φορούσε έναν τρίχινο χιτώνα κάτω από τα πολυτελή ενδύματά της.

Όταν μεγάλωσε, ζήτησε να αποσυρθεί σε μοναστήρι, όμως ο θείος της Λουδοβίκος ΙΑ΄ της Γαλλίας, αδελφός της Γιολάντας των Βαλουά, κανόνισε να παντρευτεί τον Ούγο των Ιβρέα - Σαλόν-Αρλαί. Η Λουίζα συμφώνησε και παντρεύτηκε το 1479. Σύμφωνα με την τυπική συνήθεια τής υπακοής της, είδε το χέρι του Θεού σε αυτόν τον γάμο. Ο πρίγκιπας ήταν ευσεβής νέος, που υποστήριξε την προσπάθεια τής συζύγου του να ζήσει μία ζωή με πίστη και αυταπάρνηση μέσα στην πολυτέλειά τους. Η Λουίζα έθεσε ένα υψηλό επίπεδο ήθους για την Αυλή της, αρχίζοντας από τις ακόλουθές της. Απαίτησε, όποιος άνδρας χρησιμοποιούσε ρυπαρή γλώσσα να προσφέρει κάτι στους πτωχούς, ως τιμωρία. Είχαν τα συνήθη συμβάντα στην Αυλή, όπως χορούς, αλλά δεν συμμετείχε στις διασκεδάσεις.

Η ευχάριστη αυτή ζωή σύντομα τελείωσε, καθώς ο άνδρας της απεβίωσε στα 27 έτη του. Μια και δεν είχε παιδιά, η χήρα Λουίζα ακολούθησε την κλίση της ως μοναχή, αρνούμενη πολλές προτάσεις γάμου. Αφού χρησιμοποίησε τον πλούτο της για να εκπληρώσει ανάγκες των πενήτων, εισήλθε στη μονή των Πτωχών της Αγ. Κλάρας στο Όρμπε, τώρα μέρος της Ελβετίας. Εκεί υπήρξε πρότυπο ταπεινοφροσύνης και υπακοής, χωρίς να διατηρήσει κάτι από τη βασιλική καταγωγή της. Απεβίωσε 42 ετών και αγιοποιήθηκε από τον Πάπα Γρηγόριο ΙΣΤ΄ το 1839. Η εορτή της διατηρείται από τις Πτωχές της Αγ. Κλάρας στη μνήμη της.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παντρεύτηκε το 1479 τον Ούγο των Σαλόν, κύριο του Σατώ-Γκυγιόν και ιππότη του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος, 3ο γιο του Λουδοβίκου Β΄ κυρίου του Αρλαί και πρίγκιπα της Οράγγης. Αυτός απεβίωσε το 1490.

Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Bl. Louise of Savoy", Franciscan Saints and Blesseds, Irish Franciscans OFM Archived 4 February 2014 at the Wayback Machine
  • Foley O.F.M., Leonard. "Blessed Louise of Savoy", Saint of the Day, (revised by Pat McCloskey O.F.M.), Franciscan Media

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]