Λουίζα Αδελαΐδα της Ορλεάνης

Λουίζα Αδελαΐδα της Ορλεάνης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Adélaïde d'Orléans (Γαλλικά)
Γέννηση	13  Αυγούστου 1698 Ανάκτορο των Βερσαλλιών
Θάνατος	10  Φεβρουαρίου 1743 Παρίσι
Αιτία θανάτου	Ευλογιά
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Église du Val-de-Grâce
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μοναχή
Οικογένεια
Γονείς	Φίλιππος Β΄ της Ορλεάνης και Φραγκίσκη Μαρία των Βουρβόνων
Αδέλφια	Φιλιππίνη Ελισάβετ της Ορλεάνης Ανζελίκ ντε Φρουασί Λουίζα Ελισάβετ της Ορλεάνης Λουίζα Νταϊάνα της Ορλεάνης Καρλόττα Αγλαΐα της Ορλεάνης Μαρία Λουίζα Ελισάβετ της Ορλεάνης Λουδοβίκος της Ορλεάνης Ιωάννης Φίλιππος της Ορλεάνης
Οικογένεια	Οίκος της Ορλεάνης
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Ηγουμένη (από 1719)
Σχετικά πολυμέσα

Η Λουίζα Αδελαΐδα της Ορλεάνης (Μαρία Λουίζα Αδελαΐδα, 13 Αυγούστου 1698 - 10 Φεβρουαρίου 1743) ήταν η τρίτη κόρη του Φιλίππου Β΄ της Ορλεάνης και της Φραγκίσκης Μαρίας των Βουρβόνων, νομιμοποιημένης κόρη του Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας και της ερωμένης του, Αθηναΐδας, Μαρκησίας του Μοντεσπάν. Ήταν ηγουμένη του Τσελ.

Βιογραφία

Η Μαρία Λουίζα Αδελαΐδα της Ορλεάνης γεννήθηκε στο Παλάτι των Βερσαλλιών στις 13 Αυγούστου του 1698. Μετά το γάμο της θείας της Ελισάβετ Καρλόττας της Ορλεάνης, η Αδελαΐδα ήταν γνωστή στο βασίλειο ως Δεσποινίδα της Σαρτρ. Έλαβε τον τίτλο της Δεσποινίδας της Ορλεάνης το 1710 μετά τον γάμο της μεγαλύτερης αδελφής της Μαρίας Λουίζας Ελισάβετ με τον Κάρολο του Μπερρύ.

Χαρακτήρας

Ήταν πολύ κοντά στις αδελφές της Λουίζα Ελισάβετ και Καρλόττα Αγλαΐα. Η Αδελαΐδα θεωρήθηκε η πιο όμορφη από τις κόρες της Ορλεάνης. Η πατρική της γιαγιά, η Ελισάβετ Καρλόττα του Παλατίνου, την περιέγραψε ως εξής: "Είναι εμφανίσιμη και η πιο όμορφη από τις εγγονές μου. Έχει λεπτό δέρμα, μια υπέροχη επιδερμίδα, πολύ λευκά δόντια, καλά μάτια και μια άψογη μορφή. Τα χέρια της είναι εξαιρετικά ευαίσθητα. Δεν είδα ποτέ λεπτότερα δόντια, είναι σαν μια σειρά από μαργαριτάρια."

Η Λουίζα Αδελαΐδα το 1720 από τον Pierre Drevet.

Επίσης, σύμφωνα με τη γιαγιά της, η Αδελαΐδα ήταν πολύ παθιασμένη με τη μουσική και έδειξε ενδιαφέρον τόσο για τη θεολογία όσο και για τις επιστήμες. Συγκεκριμένα, ήταν ενθουσιασμένη με την επιστήμη της χειρουργικής, η οποία στη συνέχεια περνούσε μια εποχή αλλαγής και βελτίωσης. Η Αδελαΐδα και η αδελφή της Καρλόττα Αγλαΐα στάλθηκαν στο Αββαείο του Σελ από νεαρή ηλικία.

Αρχικά, η νεαρή Λουίζα Αδελαΐδα θεωρήθηκε πιθανή νύφη για τον εξάδελφό της, Λουδοβίκο Αύγουστο. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του θείου της και της συζύγου του, Άννας Βενεδικτίνης. Ως ο μεγαλύτερος γιος, ήταν ο κληρονόμος της τεράστιας περιουσίας του πατέρα του. Η Αδελαΐδα, πολύ ευσεβής από τη φύση της, όμως, αρνήθηκε. Ο νεαρός πρίγκιπας στράφηκε στη νεότερη αδερφή της, Καρλόττα, η οποία επίσης αρνήθηκε. Τόσο ο Λοδοβίκος Αύγουστος όσο και η Αδελαΐδα πέθαναν τελικά άγαμοι.

Το 1716, η Αδελαΐδα ήθελε να παντρευτεί τον Chevalier de Saint-Maixent, που έσωσε τον βασιλιά από ένα ατύχημα κατά τη διάρκεια ενός κυνηγιού με αποτέλεσμα να πληγωθεί ο ίδιος και παραλίγο να πεθάνει. Η Αδελαΐδα προσπάθησε όσο το δυνατόν περισσότερο να προσπαθήσει να πάρει την άδεια των γονιών της να παντρευτεί τον νεαρό Chevalier αλλά και οι δύο αρνήθηκαν. Η Φραγκίσκη τρομοκρατήθηκε με την πρόταση ενός τέτοιου γάμου και φέρεται να αντιμετώπισε την Λουίζα Αδελαΐδα τόσο σκληρά για το θέμα αυτό και την οδήγησε να «λάβει το πέπλο» και να γίνει μοναχή.

Ήταν στις 31 Μαρτίου 1717 πήρε το πέπλο επίσημα. Η τελετή πραγματοποιήθηκε μπροστά στους γονείς της.

Ηγουμένη του Σελ

Ως αποτέλεσμα της σκανδαλώδους ζωής της μεγαλύτερης αδερφής της, Δούκισσας του Μπερρύ, η Αδελαΐδα αποφάσισε να γίνει μοναχή. Οι γονείς της, καθώς και η γιαγιά της, ήταν αντίθετοι σε αυτό, αλλά εκείνη έγινε ούτως ή άλλως. Ως μοναχή, πήρε το όνομα Αδελφή Βατθίλδη το 1717. Κατείχε αυτό το όνομα μέχρι το επόμενο έτος. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΕ΄, η Λουίζα Αδελαΐδα θεωρήθηκε ως η κυρίαρχη θρησκευτική φιγούρα στη χώρα. Το 1719, έγινε ηγουμένη του Σελ.

Το 1720, όταν η αδερφή της Καρλόττα έπρεπε να φύγει από τη Γαλλία για να συναντήσει τον σύζυγό της στη Μόντενα, επέμενε να δει την αδελφή της πριν φύγει. Σύμφωνα με τη γιαγιά τους, ήταν μια θλιβερή σκηνή.

Ενώ ήταν ηγουμένη, η Λουίζα Αδελαΐδα έκανε σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο Αββαείο: διέταξε την ανατροπή των αδελφών, κατασκεύασε ένα ιατρείο και είχε ένα σύστημα πόσιμου νερού, που το χρησιμοποιούσαν τόσο στο αββαείο όσο και στην πόλη. Η Λουίζα Αδελαΐδα επέτρεψε επίσης στις Αδελφές του Αββαείου του Νεβέρ να χτίσουν ένα σπίτι στην πόλη για να συμβάλουν στην εκπαίδευση των τοπικών κοριτσιών.

Η Λουίζα Αδελαΐδα ήταν γνωστή ως Κυρία της Ορλεάνης και ως ηγουμένη του Σελ από το 1719. Πέθανε σε ηλικία σαράντα τεσσάρων ετών από ευλογιά στο Μοναστήρι de la Madeleine de Traisnel στο Παρίσι.

Βιβλιογραφία

• Montgomery-Massingberd, Hugh. Burke's Royal Families of the World, Volume 1: Europe & Latin America. London, U.K.: Burke's Peerage Ltd, 1977.