Λοθάριος Α΄ του Νόρντμαρκ

Λοθάριος Α΄ του Νόρντμαρκ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Lothar III. von Walbeck (Γερμανικά)
Γέννηση	940
Θάνατος	25  Ιανουαρίου 1003 Κολωνία
Τόπος ταφής	Καθεδρικός Ναός της Κολωνίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μαργράβος
Οικογένεια
Σύζυγος	Godila
Τέκνα	Βέρνερ του Νόρντμαρκ Bertold of Walbeck Lothair IV of Walbeck
Γονείς	Λοθάριος Β΄ του Βάλμπεκ και Ματθίλδη του Άρνεμπουργκ
Αδέλφια	Ζήγκφρηντ Α΄ του Βάλμπεκ
Οικογένεια	κόμης του Βάλμπεκ

Ο Λοθάριος Α΄ (Λοθαίρ, Λιούθαρ), γερμ.: Lothar I., Markgraf der Nordmark (π. 940 - 25 Ιανουαρίου 1003) από τον Οίκο των Λοθαριδών, ήταν μάργραβος του Nόρντμαρκ (Βόρειας Μαρκιωνίας) από το 983 μέχρι το τέλος του. Ήταν επίσης μέλος των Σαξόνων ευγενών ως κόμης του Ντέρλινγκαου και του Nόρτυρινγκαου.

Γεννήθηκε ως ο μεγαλύτερος γιος του Λοθάριου Β΄ του Γηραιού, κόμη του Βάλμπεκ, και της Ματθίλδης του Άρνεμπουργκ. Διαδέχτηκε τον πατέρα του ως Λοθάριος Β΄ κόμης του Βάλμπεκ, το 964. Ήταν θείος του χρονογράφου Τήτμαρ επισκόπου του Μέρσεμπουργκ, γιου του μικρότερου αδελφού του Ζήγκφρηντ. Ο Λοθάριος Α΄ δεν κληρονόμησε την επαρχία του Βάλμπεκ, αλλά έγινε αντίθετα κόμης στο Ντέρλινγκαου και το Νόρτυρινγκαου της Εστφαλίας το 982. Όταν ο αδελφός του Σήγκφρηντ απεβίωσε το 990, προσπάθησε να αρπάξει όλες τις κτήσεις τής μητέρας του, προς μειονέκτημα των ανιψιών του.

Μετά την ανατροπή του Ντήτριχ κόμη του Χάλντενσλεμπεν το 983 από το Νόρντμαρκ, επειδή απέτυχε να υπερασπιστεί τις επισκοπές του Βρανδεμβούργου και του Χάβελμπεργκ ανατολικά του ποταμού Έλβα στη Μεγάλη Σλαβική Εξέγερση, αυτός αντικαταστάθηκε από τον Λοθάριο, ο οποίος αναφέρεται για πρώτη φορά ως μάργραβος το 993. Ωστόσο, οι προσπάθειές του να αποσπάσει τα ανατολικά εδάφη του Νόρντμαρκ από τους Σλάβουςς Λουτίσιους απέτυχαν, και στην πραγματικότητα κυβερνούσε μόνο μία μικρή λωρίδα γης κατά μήκος του Έλβα στη νοτιοδυτική πλευρά. Ο Λοθάριος ήρθε σε σύγκρουση με τον Έκαρντ Α΄ μάργραβο του Μάισεν για τον διευθετημένο γάμο τού μεγαλύτερου γιου του Βέρνερ με την κόρη του Έκαρντ, Λιουτγάρδη, στον οποίο ο μάργραβος του Μάισεν αντιτάχθηκε. Επομένως, αντιστάθηκε στην υποψηφιότητα του Έκαρντ για τη διαδοχή του αποβιώσαντος Όθωνα Γ΄ το 1002, και κέρδισε τους Σάξονες ευγενείς για την υποστήριξη του αντίπαλου Ερρίκου Δ΄ δούκα της Βαυαρίας. Ο Έκαρντ δολοφονήθηκε το ίδιο έτος, και ο γάμος του Βέρνερ και της Λιουτγάρδης θα μπορούσε να γίνει.

Ο Λοθάριος νυμφεύτηκε τη Γοδίλα (απεβ. 1015), κόρη του Βέρνερ κόμη του Ρότενμπουργκ. Ο Λοθάριος και η Γοδίλα είχαν πέντε παιδιά:

• Βέρνερ, μάργραβος του Νόρντμαρκ.
• Λοθάριος (απεβ. στη μάχη, 1033), κόμης του Χάρττσγκαου. Μερικές φορές αναφέρεται ως Λοθάριος Δ΄ κόμης του Βάλμπεκ, αλλά δεν περιλαμβάνεται στην περιγραφή του Τήτμαρ για το Οίκο του Λοθάριου.
• Μπέρτολντ (απεβ. 1018 ή μετά), νυμφεύτηκε την Ίρμγκαρντ του Άσπελ (απεβ. πριν από το 1022), κόρη του Γκόντιτσο κόμη του Άσπελ, και της Αδέλας του Βερντέν, κόρης του Γοδεφρείδου Α΄ κόμη του Βερντέν.
• Ντήτριχ, κανονικός στο Μαγδεμβούργο.
• Μπίργιντα, ηγουμένη του Αγίου Λώρενς στο Μαγδεμβούργο. Μερικές φορές θεωρείται ότι είναι κόρη του Φρειδερίκου κόμη του Βάλμπεκ.

Ο Λοθάριος απεβίωσε το 1003 και τάφηκε στην Κολωνία. Η χήρα του, Γοδίλα του Ρότενμπουργκ, παρέμεινε ανύπαντρη για τέσσερα χρόνια μετά το τέλος του. Τελικά παντρεύτηκε τον Χέρμαν Β ́ κόμη του Βερλ. Ο πρωτότοκος γιος του, Βέρνερ, τον διαδέχτηκε στο Νόρντμαρκ και ο δεύτερος γιος του, ο Λοθάριος Δ΄ κόμης του Βάλμπεκ, διεκδίκησε τελικά και μία αξίωση γι' αυτό. Ο τρίτος γιος του, Μπέρτολντ, εξεγέρθηκε το 1017 και υποτάχθηκε το 1018, και ο μικρότερος γιος του Ντήτριχ έγινε κανονικός στο Μαγδεμβούργο γύρω στο 1008.

Πηγές

• Warner, David A., Ottonian Γερμανία: Η Χρονική του Thietmar της Μέρσεμπουργκ, Μάντσεστερ Πανεπιστημιακή Τύπου, Μάντεστερ, 2001
• Χάινριχ, Λίο, Διάλεξεις για την Ιστορία του Γερμανικού Λαού και του Ράιχ, Ε. Αντόν, 1867
• Μεγάλος, Γουόλθερ: Οι Μεταλογίες του Γουόλμπεκ, περιοδικό Ρέζιν, 1952
• Λέιζερ, Καρλ, Μεσαίωνας Γερμανίας και γειτονικές χώρες 900-1250, Η Τύπος Χάμπλεντον, Λονδίνο, 1982
• Μπίρι, Τζ. Μ. (επιδότης), Η Μεσαίωνας Ιστορία του Κέιμπριτζ: Τρίτος Τόμος, Γερμανία και Δυτική Αυτοκρατορία, Πρεσβεία του Πανεπιστημίου του Κέιμμπιτζ, 1922