Λιούμπομιρ Μίλετιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λιούμπομιρ Μίλετιτς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Любомир Георгиев Милетич (Βουλγαρικά)
Γέννηση14 Ιανουαρίου 1863
Στιπ, Οθωμανική Αυτοκρατορία
Θάνατος1 Ιουνίου 1937 (74 ετών)
Σόφια, Βουλγαρία
Τόπος ταφήςΚεντρικό Νεκροταφείο της Σόφιας
ΕθνικότηταΒουλγαρία
Χώρα πολιτογράφησηςΒουλγαρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΒουλγαρικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΒουλγαρικά
Τσεχικά
Κροατικά
Εκπαίδευσηδιδάκτορας επιστημών
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Νόβι Σαντ
Πανεπιστήμιο του Καρόλου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγλωσσολόγος
ανθρωπολόγος
ιστορικός
σλαβολόγος
διδάσκων πανεπιστημίου
φιλόλογος[1]
εθνογράφος[1]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Ζάγκρεμπ
Οικογένεια
Γονείςd:Q12276573 και Evtimia Mileticheva
ΑδέλφιαSvetozar Meletich
ΣυγγενείςΣβέτοζαρ Μίλετιτς (θείος)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαRector of Sofia University “St. Kliment Ohridski” (1900–1901)
Rector of Sofia University “St. Kliment Ohridski” (1921–1922)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Λιούμπομιρ Μίλετιτς (βουλγαρικά: Любомир Милетич‎‎) ήταν Βούλγαρος γλωσσολόγος, εθνογράφος και ιστορικός καθώς και ο πρόεδρος της Βουλγαρικής Ακαδημίας Επιστημών από το 1926 μέχρι το θάνατό του το 1937.[2]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μίλετιτς γεννήθηκε το 1863 στο Στιπ της σημερινής Βόρειας Μακεδονίας από Βουλγάρους γονείς με καταγωγή από την Αδριανούπολη. Ο προπάππους του ήταν βοεβόδας ο οποίος έφυγε από την Αδριανούπολη και πήγε στο Βανάτο της Αυστρίας οπού εκεί γεννήθηκε ο γιος του δηλαδή ο παππούς του Λιούμπομιρ. Ο πατέρας του Λιούμπομιρ είχε ζήσει σε διάφορα μέρει πριν γυρίσει στην πατρίδα του το 1859 όπως στη Βόρεια Αφρική και στη Βοσνία.[3] Η μητέρα του Λιούμπομιρ γεννήθηκε στη Βελεσά στην περιοχή της Μακεδονίας [4]

Ο Μίλετιτς παρακολούθησε μαθήματα σε διάφορα σχολεία των Βαλκανίων όπως στη Σόφια και στη Νόβι Σαντ της σημερινής Σερβίας αλλά φοίτησε στο Ζάγκρεμπ. Αργότερα φοίτησε από δύο πανεπιστήμια, το πανεπιστήμιο του Ζάγκρεμπ και το Πανεπιστήμιο του Καρόλου στην Πράγα. Ο Μίλετιτς απονεμήθηκε διδακτορικό δίπλωμα Σλαβικής φιλολογίας από το πανεπιστήμιο του Ζάγκρεμπ το 1889.[5] Το 1903, ο Μίλετιτς έγινε πρύτανης του πανεπιστημίου της Σοφίας για 2 χρόνια.

Αναμνηστική πλάκα έξω από το σπίτι του Μίλετιτς στη Σόφια

Από το 1898, ο Μίλετιτς ήταν μέλος της Βουλγαρικής Ακαδημίας Επιστημών, την οποία ήταν πρόεδρος από το 1926 μέχρι το θάνατό του. Ομοίως, ήταν ο πρόεδρος του Βουλγαρικού Μακεδονικού Επιστημονικού Ινστιτούτου από το 1927 μέχρι το θάνατό του.

Ο Μίλετιτς ήταν εκπαιδευτικός του Πανεπιστημίου του Χάρκοβο, αντίστοιχο μέλος της Ρωσικής ακαδημίας επιστημών, καθώς και της Ρωσικής ιστορικής εταιρείας, της Πολωνικής ακαδημίας εκμάθησης, της Ακαδημίας επιστημών των νότιων Σλάβων, της Τσεχικής ακαδημίας επιστημών, της Τσεχικής επιστημονικής εταιρείας,της Τσεχικής εθνογραφικής εταιρείας, της Ουγγρικής εθνογραφικής εταιρείας και του Ρωσικού αρχαιολογικού ινστιτούτου.

Πέθανε το 1937 στην ηλικία των 74 στη Σόφια.[6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/126176. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  2. «Ιστορία της Βουλγαρικής Ακαδημίας Επιστημών». bas.bg. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις Απριλίου 24, 2019. Ανακτήθηκε στις Μαρτίου 23, 2019. 
  3. Милетич, София (1987). «Любомир Милетич и неговите проучвания за българите в Седмиградско и Банат». Изследвания за българите в Седмиградско и Банат (στα Bulgarian). Σόφια: Наука и изкуство. σελίδες 7–9. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  4. Кънчов, Васил. Сегашното и недавното минало на град Велес, с. 243.
  5. Μπογντάν Φίλοβ. Ταξιδεύοντας στη Θράκη, στη Ροδόπη και στη Μακεδονία (1912-1916)
  6. Επέτειος θανάτου διάσημων Βουλγάρων. bornglorious