Λιουντμίλα Νάρουσοβα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λιουντμίλα Ναρούσοβα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Людмила Борисовна Нарусова‎ (Ρωσικά)
Γέννηση2  Μαΐου 1951
Μπριάνσκ
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Ρωσία
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΡωσικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά
ΕκπαίδευσηCandidate of Historical Sciences
ΣπουδέςΚρατικό Ινστιτούτο Ιστορίας της Αγίας Πετρούπολης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιστορικός
πολιτικός
δημοσιογράφος
κυβερνητικός υπάλληλος
μέλος της Κρατικής Δούμας της Ρωσίας
ΕργοδότηςΚρατικό Πανεπιστήμιο Αγίας Πετρούπολης
Κρατικό Πανεπιστήμιο Πολιτισμού και Τεχνών Αγίας Πετρούπολης
Κρατική Δούμα
Ινστιτούτο Ρωσικής Ιστορίας
Ομοσπονδιακό Συμβούλιο της Ρωσίας
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΡωσικό Κόμμα Ζωής, Δίκαιη Ρωσία και Το σπίτι μας η Ρωσία
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑνατόλι Σόμπτσακ (1980–2000)
ΤέκναΞένια Σομπτσάκ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Κρατικής Δούμας της Ρωσίας
μέλος του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου της Ρωσίας (Δημοκρατία της Τιβά)
μέλος του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου της Ρωσίας (2002–2010)
μέλος του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου της Ρωσίας (2010–2012)
μέλος του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου της Ρωσίας (από 2016)
ΒραβεύσειςΑναμνηστικό μετάλλιο για την επέτειο των 300 χρόνων της Αγίας Πετρούπολης
μετάλιο για την 850η επέτειο της Μόσχας
Ιστότοπος
www.l-narusova.ru
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Λιουντμίλα Μπορίσοβνα Νάρουσοβα (ρωσικά: Людмила Борисовна Нарусова‎‎, γενν. 2 Μαΐου 1951, Μπριάνσκ, ΡΣΟΣΔ, ΕΣΣΔ) είναι Ρωσίδα πολιτικός, μέλος του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου της Ρωσίας, εκπροσωπώντας την Τιβά[1]. Από το 2010 έως το 2012, εκπροσώπησε το Όμπλαστ του Μπριάνσκ στο Ομοσπονδιακό Συμβούλιο της Ρωσίας[2].

Πρόωρη ζωή, εκπαίδευση και πρώιμη καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Νάρουσοβα γεννήθηκε στο Μπριανσκ της Ρωσικής ΣΟΣΔ, κόρη της Ρωσίδας Βαλεντίνα Βλαντίμιροβνα Χλεμποσόλοβα και του Εβραίου Μπορίς Μοϊσέγιεβιτς Νάρουσοφ (γενν. Ναρουσόβιτς), διοικητή του Κόκκινου Στρατού και υπολοχαγού της Κομσομόλ, ο οποίος αργότερα διορίστηκε Διευθυντής της Σχολής Κωφών του Μπριάνσκ[3][4]. Το 1969-1974 σπούδασε ιστορία στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Λένινγκραντ. Στη συνέχεια, το 1977-1980, σπούδασε ιστορία στο μεταπτυχιακό σχολείο του Ινστιτούτου Ιστορίας της Ακαδημίας Επιστημών της Σοβιετικής Ένωσης και εργάστηκε στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Λένινγκραντ. Το 1980 παντρεύτηκε τον Ανατόλι Σομπτσάκ[5]. Μετά την απόκτηση διδακτορικού στην Ιστορία, δίδαξε ιστορία στην Ακαδημία Πολιτισμού της Αγίας Πετρούπολης[6].

Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Νάρουσοβα μπήκε στη ρωσική πολιτική όταν εξελέγη στην Κρατική Δούμα το 1995. Ήταν μέλος του κόμματος «Το σπίτι μας είναι η Ρωσία» μέχρι το 2006. Από το 2000, η Νάρουσοβα έγινε παρουσιαστής της τηλεοπτικής εκπομπής "Ελευθερία του λόγου" στο παράρτημα της RTR στην Αγία Πετρούπολη.

Τον Οκτώβριο του 2002, εξελέγη μέλος του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου της Ρωσίας από τη Δημοκρατία της Τιβά. Από το 2010, η Νάρουσοβα υπηρέτησε ως γερουσιαστής από το Όμπλαστ του Μπριάνσκ, αλλά απολύθηκε από τον Νικολάι Ντιόμιν, πρώην κυβερνήτη του Όμπλαστ. Το 2016 έγινε μέλος του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου της Ρωσίας από τη Δημοκρατία της Τιβά για νέα θητεία.

Το 2013, η Νάρουσοβα αποβλήθηκε από το κόμμα Δίκαιη Ρωσία. Ωστόσο, αργότερα ισχυρίστηκε ότι δεν ήταν ποτέ επίσημα μέλος κάποιου κόμματος[7].

Κριτική για την εισβολή στην Ουκρανία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε απάντηση στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022, η Νάρουσοβα στις 27 Φεβρουαρίου δήλωσε σε τηλεοπτική συνέντευξη: «Δεν ταυτίζομαι με εκείνους τους εκπροσώπους του κράτους που μιλούν υπέρ του πολέμου. Νομίζω ότι οι ίδιοι δεν ξέρουν τι κάνουν. Ακολουθούν εντολές χωρίς να το σκέφτονται». Δήλωσε επίσης ότι οι Ρώσοι στρατιώτες στην Ουκρανία κείτονταν «άθαφτοι· άγρια, αδέσποτα σκυλιά ροκανίζουν πτώματα που σε ορισμένες περιπτώσεις δεν μπορούν να αναγνωριστούν επειδή έχουν καεί»[8]. Στις 4 Μαρτίου, η Νάρουσοβα μίλησε ζωντανά στο Ομοσπονδιακό Συμβούλιο για τις βαριές απώλειες που υπέστησαν οι ρωσικές δυνάμεις στην Ουκρανία. Ισχυρίστηκε ότι γνώριζε για μια ρωσική εταιρεία στρατευσίμων 100 ατόμων από την οποία «μόνο τέσσερις έμειναν ζωντανοί» όταν η μονάδα αποσύρθηκε[9].

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Λιουντμίλα Νάρουσοβα, ο Βλαντίμιρ Πούτιν και η Ξένια Σομπτσάκ στην κηδεία του Ανατόλι Σομπτσάκ

Η Νάρουσοβα είναι η χήρα του Ανατόλι Σομπτσάκ (1937-2000), ο οποίος ήταν εξέχων Ρώσος πολιτικός, μέντορας και δάσκαλος τόσο του Βλαντίμιρ Πούτιν όσο και του Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Είναι επίσης η μητέρα της Ξένια Σομπτσάκ (γενν. 1981), η οποία είναι ευρέως γνωστή στη Ρωσία ως παρουσιαστής στο Dom-2 και σε άλλες τηλεοπτικές εκπομπές.

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μετάλλιο "Στη μνήμη της 850ης επετείου της Μόσχας"
  • Μετάλλιο "Στη μνήμη της 300ης επετείου της Αγίας Πετρούπολης"

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Lyudmila Narusova - Biography». Federation Council of Russia (in Russian). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 February 2012. https://web.archive.org/web/20120222065327/http://www.council.gov.ru/staff/members/functionary1630281.html. Ανακτήθηκε στις 4 April 2010. 
  2. (στα Russian). RIA Novosti. http://www.ria.ru/state/20121022/905578022.html. Ανακτήθηκε στις 22 October 2012. 
  3. Ksenia Sobchak described her Jewish roots by Elmira BALAHCHEEVA, 14 May 2013, Express Gazeta.
  4. Secular Jewish question and "The Great Gatsby" RIA Novosti. 17 May 2013.
  5. sobchak.org (in Russian). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 September 2007. https://web.archive.org/web/20070928005208/http://sobchak.org/rus/main.php3?fp=f02040000_fl000315. Ανακτήθηκε στις 5 April 2010. 
  6. «Людмила Борисовна Нарусова». Агенство федеральных расследований (in Russian). http://www.flb.ru/persprint/34.html. Ανακτήθηκε στις 5 April 2010. 
  7. «Lenta.ru: Россия: Политика: Людмилу Нарусову исключили из "Справедливой России"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2013. 
  8. «A War the Kremlin Tried to Disguise Becomes a Hard Reality for Russians». New York Times. 2 March 2022. https://www.nytimes.com/2022/03/02/world/europe/russia-ukraine-war-casualties.html. Ανακτήθηκε στις 3 March 2022. 
  9. «Russian politician says military units are suffering heavy losses in Ukraine». Independent.ie. 4 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]