Λιονέλ Σκαλόνι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λιονέλ Σκαλόνι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Lionel Scaloni (Ισπανικά)
Γέννηση16  Μαΐου 1978[1][2][3]
Pujato
ΚατοικίαCalvià[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΑργεντινή
Ύψος182 cm Edit this on Wikidata
Βάρος80 kg Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΙσπανικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποδοσφαιριστής (1994–2015)[5]
προπονητής ποδοσφαίρου (από 2016)[6]
Περίοδος ακμής1994 - 2015
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Λιονέλ Σεμπαστιάν Σκαλόνι (ισπανικά: Lionel Sebastián Scaloni) (γενν. 16 Μαΐου 1978) είναι Αργεντινός πρώην ποδοσφαιριστής και νυν επαγγελματίας προπονητής ποδοσφαίρου. Είναι ο νυν προπονητής της Εθνικής Αργεντινής.

Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της επαγγελματικής του καριέρας με την Ντεπορτίβο δε Λα Κορούνια στην Ισπανία, έχοντας συνολικά 258 παιχνίδια και 15 γκολ σε 12 σεζόν στην Πριμέρα Ντιβισιόν με τρεις ομάδες. Έπαιξε επίσης αρκετά χρόνια στην Ιταλία, με τις Λάτσιο και Αταλάντα.

Ο Σκαλόνι κέρδισε 7 συμμετοχές για την Αργεντινή μεταξύ 2003 και 2006 και ήταν μέρος της αποστολής της για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006. Αργότερα έγινε προπονητής, οδηγώντας την εθνική ομάδα στην κατάκτηση των τίτλων του Κόπα Αμέρικα 2021, του Κυπέλλου Πρωταθλητών Ευρώπης-Νοτίου Αμερικής και του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022.

Σταδιοδρομία ως παίκτης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια και Ντεπορτίβο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σκαλόνι (αριστερά) με την Εστουδιάντες το 1996

Γεννημένος στη μικρή πόλη Πουχάτο στην Επαρχία Σάντα Φε,[7] με ιταλική καταγωγή από το Άσκολι Πιτσένο,[8][9] ο Σκαλόνι ξεκίνησε την καριέρα του στο Πρωτάθλημα Αργεντινής με την τοπική Νιούελς Ολντ Μπόις και στη συνέχεια εντάχθηκε στην Εστουδιάντες ντε Λα Πλάτα, πριν ενταχθεί στην ισπανική Ντεπορτίβο δε Λα Κορούνια τον Δεκέμβριο του 1997 για 405 εκατομμύρια πεσέτες.[10]

Χρησιμοποιήθηκε τακτικά στους Γαλικιανούς για οκτώμισι χρόνια, όπου ανταγωνίστηκε με τον Μανουέλ Πάμπλο και τον Βίκτορ Σάντσεθ και για τις δύο θέσεις βασικού στη δεξιά πλευρά.[11][12] Λόγω τραυματισμού στο γόνατο, εμφανίστηκε μόνο σε 14 αγώνες της Πριμέρα Ντιβισιόν, καθώς η Ντεπόρ κέρδισε τον τίτλο για πρώτη φορά, τη σεζόν 1999-2000.[13]

Αφού έπεσε σε ρήξη με τον προπονητή Χοακίν Καπαρός, ο Σκαλόνι εντάχθηκε στην Γουέστ Χαμ Γιουνάιτεντ της Πρέμιερ Λιγκ, ως δανεικός στις 31 Ιανουαρίου 2006, την τελευταία ημέρα της μεταγραφικής περιόδου, σε μια προσπάθεια να αυξήσει τις πιθανότητες επιλογής του για το επερχόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο.[14] Έκανε το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα εναντίον της Σάντερλαντ ΑΦΚ, στις 4 Φεβρουαρίου.[15] βοήθησε επίσης την ομάδα να φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, όπου ηττήθηκε στη διαδικασία των πέναλτι από τη Λίβερπουλ.[16][17]

Ράθινγκ Σανταντέρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σκαλόνι έφυγε από τη Γουέστ Χαμ αφού δεν μπόρεσε να συμφωνηθεί μόνιμη μεταγραφή. Η Ντεπορτίβο τον απελευθέρωσε την 1η Σεπτεμβρίου 2006, μαζί με τον Ντιέγκο Τριστάν,[18] μία ημέρα μετά το κλείσιμο της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου.

Ωστόσο, λόγω του γεγονότος ότι δεν υπήρχαν περιορισμοί για τους ελεύθερους παίκτες, δύο εβδομάδες αργότερα ο Σκαλόνι υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο με τη Ράθινγκ Σανταντέρ.[19] Εμφανίστηκε –και ξεκίνησε– και στα δύο παιχνίδια ενάντια στην πρώην ομάδα του, όπου και τα δύο έληξαν ισόπαλα 0–0.[20][21]

Ιταλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 30 Ιουνίου 2007, ο Σκαλόνι μετακόμισε στην ΣΣ Λάτσιο της Σέριε Α με πενταετές συμβόλαιο.[22] Τον Ιανουάριο του επόμενου έτους επέστρεψε στην Ισπανία, ως δανεικός στη Μαγιόρκα για 18 μήνες.[23][24][25] Στη συνέχεια, επέστρεψε στη Ρώμη, όπου χρησιμοποιήθηκε σπάνια για τις επόμενες τρεις σεζόν.

Σε ηλικία 35 ετών, ο Σκαλόνι εντάχθηκε στην Αταλάντα ΜΚ τον Ιανουάριο του 2013 [26] Αφέθηκε ελεύθερος στο τέλος της σεζόν 2012-13, αλλά υπέγραψε εκ νέου αφού δεν κατάφερε να βρει νέο σύλλογο.[27]

Εθνική ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σκαλόνι και η αδερφή του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων του 1997

Αφού έκανε το ντεμπούτο του για την Αργεντινή στις 30 Απριλίου 2003 σε ένα φιλικό παιχνίδι με τη Λιβύη,[28] ο Σκαλόνι ήταν μια έκπληξη στην ομάδα για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, παίρνοντας τη θέση του βετεράνου Χαβιέρ Σανέτι, ο οποίος έπαιζε επίσης ως δεξιός ακραίος μπακ.[29] Η μόνη του εμφάνιση στη διοργάνωση ήταν η νίκη με 2–1 στην παράταση στη Φάση των 16 εναντίον του Μεξικού στις 24 Ιουνίου 2006 στο Zentralstadion, όπου ξεκίνησε και ολοκλήρωσε τον αγώνα.[30]

Σταδιοδρομία ως προπονητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 11 Οκτωβρίου 2016, ο Σκαλόνι εντάχθηκε στο προπονητικό επιτελείο του συμπατριώτη του Χόρχε Σαμπάολι στη Σεβίλλη ΦΚ.[31] Τον Ιούνιο του 2017, όταν ο Σαμπάολι διορίστηκε νέος προπονητής της εθνικής Αργεντινής, διορίστηκε και πάλι βοηθός του.[32]

Ένα χρόνο αργότερα, μετά την αποτυχία της χώρας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 στη Ρωσία, ο Σκαλόνι και ο Πάμπλο Αϊμάρ ορίστηκαν ως υπηρεσιακοί προπονητές μέχρι το τέλος της χρονιάς.[33] Το Νοέμβριο του 2018, ο πρώτος επιβεβαιώθηκε στη θέση μέχρι τον επόμενο Ιούνιο, όταν επρόκειτο να διεξαχθεί το Κόπα Αμέρικα 2019, παρά την ευρεία αντίθεση εναντίον του εκείνη την εποχή.[34] Οδήγησε την ομάδα στην τρίτη θέση στη Βραζιλία.[35]

Ο Σκαλόνι οδήγησε την Αργεντινή στον τίτλο του Κόπα Αμέρικα 2021 αφού νίκησε τη Βραζιλία, η οποία ήταν για άλλη μια φορά η οικοδέσποινα (1–0), βοηθώντας την να κερδίσουν το πρώτο τους τρόπαιο μετά από 28 χρόνια.[36] Το Νοέμβριο του ίδιου έτους, προτάθηκε για το βραβείο του Καλύτερου Προπονητή της FIFA,[37] αλλά δεν μπήκε στην τελική τριάδα.[38]

Την 1η Ιουνίου 2022, η Αργεντινή του Σκαλόνι κέρδισε το Finalissima 2022, αφού νίκησε την Ιταλία με 3–0 στο Στάδιο Γουέμπλεϊ.[39] Στις 22 Νοεμβρίου, η ομάδα του έχασε με 2–1 από τη Σαουδική Αραβία στον εναρκτήριο αγώνα της φάσης των ομίλων του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Κατάρ.[40] Το αποτέλεσμα θεωρήθηκε στατιστικά η μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία της διοργάνωσης.[41] Παρόλα αυτά, πέρασαν στη φάση των νοκ άουτ αφού σημείωσαν νίκες επί του Μεξικού (2-0) και της Πολωνίας (επίσης 2-0).[42] Στη συνέχεια, η Αργεντινή νίκησε την Αυστραλία (2–1) στον γύρο των 16 και προκρίθηκε επί της Ολλανδίας στα προημιτελικά με νίκη στα πέναλτι, μετά την οποία ο Σκαλόνι υπερασπίστηκε την ομάδα του μετά από διαμάχες και ένταση μεταξύ Αργεντινών και Ολλανδών παικτών κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.[43] Αφού κέρδισε την Κροατία με 3–0 στους ημιτελικούς, η Αργεντινή έφτασε στον τελικό για δεύτερη φορά σε οκτώ χρόνια.[44] Στη συνέχεια οδήγησε την Αργεντινή στον τρίτο της τίτλο στο Παγκόσμιο Κύπελλο κερδίζοντας στον τελικό τη Γαλλία με 4-2 στη διαδικασία των πέναλτι, ύστερα από την ισοπαλία με 3-3 στην παράταση.

Στατιστικά σταδιοδρομίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνική ομάδα[45][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνική ομάδα Έτος Συμ. Γκολ
Αργεντίνη 2003 1 0
2004 1 0
2005 3 0
2006 2 0
Σύνολο 7 0

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως παίκτης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ντεπορτίβο

Αργεντινή Κ20

Ως προπονητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αργεντινή

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. 7499. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (πολλαπλές γλώσσες) FBref.com. 6cc4990c.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Ισπανικά) Argentine Soccer Database. 5406.
  4. ↑ www.hola.com/actualidad/20221230223714/lionel-scaloni-mujer-hijos-mallorca/.
  5. ↑ www.transfermarkt.es/lionel-scaloni/transfers/spieler/7499.
  6. ↑ www.transfermarkt.es/lionel-scaloni/profil/trainer/62271.
  7. ↑ Reinke, Mariana (27 July 2021). «Pujato, el pueblo rural del DT Lionel Scaloni con el récord de un camión cada diez personas» (στα ισπανικά). La Nación. https://www.lanacion.com.ar/economia/campo/pujato-el-pueblo-rural-del-dt-lionel-scaloni-con-el-record-de-un-camion-cada-diez-personas-nid27072021/. Ανακτήθηκε στις 31 January 2022. 
  8. ↑ De Luca, Francesco (12 December 2022). «Argentina in semifinale mondiale, il riscatto di Scaloni l'italiano» (στα ιταλικά). Il Mattino. https://www.ilmattino.it/AMP/sport/lionel_scaloni_argentina_semifinale_mondiale_ultime_notizie_oggi-7107659.html. Ανακτήθηκε στις 18 December 2022. 
  9. ↑ Belotti, Marina (18 Δεκεμβρίου 2022). «Lionel Scaloni, l'ex nerazzurro che si gioca la Coppa del Mondo» (στα Ιταλικά). Calcio Atalanta. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 Levinsky, Sergio (8 Αυγούστου 2018). «La historia de Lionel Scaloni: el hombre que le teme a los aviones pero derribaba "gigantes" y llevó al título al Sub 20» (στα Ισπανικά). Infobae. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2019. 
  11. ↑ Hermida, Xosé (21 April 2003). «El indulto de Víctor» (στα ισπανικά). El País. http://elpais.com/diario/2003/04/21/deportes/1050876007_850215.html. Ανακτήθηκε στις 11 May 2016. 
  12. ↑ Méndez, Carlos (3 February 2004). «"Sólo me falta ser central y portero"» (στα ισπανικά). Diario AS. http://masdeporte.as.com/masdeporte/2004/02/03/polideportivo/1075785319_850215.html. Ανακτήθηκε στις 11 May 2016. 
  13. ↑ Grosso, Cristian (7 August 2018). «Lionel Scaloni: el perfil de un obsesivo del juego que nunca pierde el buen humor» (στα ισπανικά). La Nación. https://www.lanacion.com.ar/deportes/futbol/lionel-scaloni-el-perfil-de-un-obsesivo-del-juego-que-nunca-pierde-el-buen-humor-nid2160211. Ανακτήθηκε στις 26 September 2019. 
  14. ↑ «West Ham capture defender Scaloni». BBC Sport. 1 Φεβρουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2015. 
  15. ↑ «West Ham 2–0 Sunderland». BBC Sport. 4 Φεβρουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2019. 
  16. ↑ «Liverpool 3–3 West Ham (aet)». BBC Sport. 13 Μαΐου 2006. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2019. 
  17. ↑ Steinberg, Jacob (2010). «Whatever happened to West Ham's FA Cup final team of 2006?». Bleacher Report. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2019. 
  18. ↑ «Tristán and Scaloni released by Depor». UEFA. 5 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2022. 
  19. ↑ «Racing take a chance on Scaloni». UEFA. 14 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2022. 
  20. ↑ «Deportivo La Coruña 0–0 Racing Santander». ESPN Soccernet. 3 Δεκεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2012. 
  21. ↑ «Racing Santander 0–0 Deportivo La Coruña». ESPN Soccernet. 29 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2012. 
  22. ↑ «Colpo Lazio, preso Scaloni (CorrieredelloSport.it)» (στα Ιταλικά). Lazio.net. 30 Ιουνίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2016. 
  23. ↑ «El Mallorca presenta a Scaloni» (στα ισπανικά). Marca. 26 January 2008. http://archivo.marca.com/edicion/marca/futbol/1a_division/mallorca/es/desarrollo/1082716.html. Ανακτήθηκε στις 11 May 2016. 
  24. ↑ «Scaloni dice que el único culpable de su expulsión en Getafe es él» (στα ισπανικά). Diario AS. 4 March 2008. http://futbol.as.com/futbol/2008/03/04/mas_futbol/1204585220_850215.html. Ανακτήθηκε στις 11 May 2016. 
  25. ↑ «Scaloni: "Me gustaría quedarme, pero no depende de mí"» (στα ισπανικά). Marca. 30 April 2009. http://www.marca.com/2009/04/30/futbol/equipos/mallorca/1241123340.html. Ανακτήθηκε στις 11 May 2016. 
  26. ↑ Losco, Gianluca (29 Ιανουαρίου 2013). «Ufficiale: Atalanta, preso Scaloni dalla Lazio» (στα Ιταλικά). Tutto Mercato Web. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2016. 
  27. ↑ Casalino, Lorenzo (17 Σεπτεμβρίου 2013). «Atalanta, reintegrato Scaloni in rosa» (στα Ιταλικά). Tutto Mercato Web. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2013. 
  28. ↑ Cristofanelli, Federico (28 Ιουλίου 2018). «Lionel Scaloni, el discípulo de Pekerman que soltó la mano de Sampaoli para dirigir al Sub 20» (στα Ισπανικά). Infobae. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2022. 
  29. ↑ «Zanetti cree que su marginación del Mundial "no es justa"» (στα ισπανικά). El Mercurio. 16 May 2006. https://www.emol.com/noticias/todas/2006/05/16/219225/zanetti-cree-que-su-marginacion-del-mundial-no-es-justa.html. Ανακτήθηκε στις 26 September 2019. 
  30. ↑ «Argentina 2–1 Mexico (aet)». BBC Sport. 24 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2011. 
  31. ↑ López, José María (11 October 2016). «Lionel Scaloni, nuevo ayudante de Sampaoli en el Sevilla» (στα ισπανικά). Diario AS. https://as.com/futbol/2016/10/11/primera/1476185213_692384.html. Ανακτήθηκε στις 11 October 2017. 
  32. ↑ «Cuál es el cuerpo técnico de Jorge Sampaoli y qué tiene por delante con la selección» (στα ισπανικά). Clarín. 1 June 2017. https://www.clarin.com/deportes/seleccion-nacional/cuerpo-tecnico-jorge-sampaoli-delante-seleccion_0_ByzFMfAb-.html. Ανακτήθηκε στις 11 October 2017. 
  33. ↑ «Argentina appoint Scaloni, Aimar as caretaker coaches». The Independent. 4 August 2018. http://www.theindependentbd.com/arcprint/details/160768/2018-08-04. Ανακτήθηκε στις 7 September 2018. 
  34. ↑ Gómez, Cristian (29 November 2018). «Es oficial: Chiqui Tapia confirmó a Lionel Scaloni como técnico de la Selección» (στα ισπανικά). Clarín. https://www.clarin.com/deportes/seleccion-nacional/afa-ratificara-hoy-lionel-scaloni-dt-seleccion-argentina_0_Id7slTate.html. Ανακτήθηκε στις 13 February 2019. 
  35. ↑ 35,0 35,1 «Argentina 2–1 Chile». BBC Sport. 6 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2019. 
  36. ↑ 36,0 36,1 Osborne, Chris (11 Ιουλίου 2021). «Lionel Messi wins first Copa America as Argentina beat Brazil in final». BBC Sport. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2021. 
  37. ↑ McVitie, Peter (22 Νοεμβρίου 2021). «Messi, Ronaldo and Lewandowski headline nominees for FIFA's The Best Awards». Goal. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2021. 
  38. ↑ «Finalists for The Best FIFA Women's Coach and The Best FIFA Men's Coach announced». FIFA. 6 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2022. 
  39. ↑ 39,0 39,1 Dawkes, Phil (1 Ιουνίου 2022). «Italy 0–3 Argentina: Messi and Di Maria shine in impressive Finalissima win». BBC Sport. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2022. 
  40. ↑ Dawkes, Phil (22 Νοεμβρίου 2022). «World Cup 2022: Saudi Arabia beat Argentina 2–1 in Group C opener». BBC Sport. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2022. 
  41. ↑ Phillips, Mitch (22 Νοεμβρίου 2022). «Saudi Arabia win is statistically biggest World Cup shock, say Gracenote». Reuters. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2022. 
  42. ↑ «'Another World Cup begins now,' warns Messi after Poland victory». Buenos Aires Times. 30 November 2022. https://batimes.com.ar/news/sports/another-world-cup-begins-now-warns-messi-after-poland-victory.phtml. Ανακτήθηκε στις 13 December 2022. 
  43. ↑ «Lionel Scaloni defends his Argentina players who goaded Dutch opponents». The Guardian. 12 December 2022. https://www.theguardian.com/football/2022/dec/12/lionel-scaloni-defends-his-argentina-players-who-goaded-dutch-opponents. Ανακτήθηκε στις 12 December 2022. 
  44. ↑ «Argentina v Croatia | Semi-finals | FIFA World Cup Qatar 2022™ | Highlights». FIFA. 13 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2022. 
  45. ↑ Λιονέλ Σκαλόνι στην ιστοσελίδα National-Football-Teams.com
  46. ↑ Murray, Scott (18 Δεκεμβρίου 2022). «Argentina beat France on penalties after thrilling World Cup final – live reaction». the Guardian. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Εθνική Αργεντινής – Μουντιάλ 2022 - 1η θέση
π • σ • ε Εθνική Αργεντινής – Μουντιάλ 2006
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λιονέλ_Σκαλόνι&oldid=9827463"