Λιμπέρο Αντρεόττι
| Λιμπέρο Αντρεόττι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 15 Ιουνίου 1875[1] Πέσα[2][1] |
| Θάνατος | 4 Απριλίου 1933[3][2][1] Φλωρεντία[2][1] |
| Τόπος ταφής | Cimitero delle Porte Sante |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Ιταλίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | γλύπτης[2][1] εικονογράφος |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Aldo Andreotti[4] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λιμπέρο Αντρεόττι (Libero Andreotti, 18 Ιουνίου 1875 – 4 Απριλίου 1933) ήταν Ιταλός καλλιτέχνης και δάσκαλος της τέχνης, γνωστός κυρίως ως γλύπτης, αλλά και εικονογράφος και κεραμίστας. Αναφέρεται συχνά ως «ένας από τους καλλιτέχνες και γλύπτες της πρώτης γραμμής για την περίοδο των αρχών του 20ού αιώνα».[5]
Γεννήθηκε στην Πέσια[6] Εργάσθηκε αρχικώς ως σιδηρουργός, μέχρι που σε ηλικία 17 ετών μετακόμισε στη Λούκκα και γνώρισε τον ποιητή Τζοβάννι Πάσκολι και τον Αλφρέντο Καζέλλι, που του γνώρισαν τον κόσμο των καλών τεχνών.[7] Το 1899 ο Αντρεόττι εγκαταστάθηκε στη Φλωρεντία για να αρχίσει να εργάζεται ως εικονογράφος και ζωγράφος[7] σε τυπογραφείο. Ταυτοχρόνως όμως μελετούσε και μάθαινε γλυπτική με τον Μάριο Γκάλλι στο ατελιέ του τελευταίου.[6][7] Υπηρέτησε στον ιταλικό στρατό στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.[6]
Μετά από μερικά καλά γλυπτά έργα, ο Αντρεόττι κατόρθωσε να γίνει δάσκαλος της γλυπτικής στο Κρατικό Ινστιτούτο Τέχνης της Φλωρεντίας (γνωστό ως «Πόρτα Ρομάνα»), ακόμα και να διορισθεί στην έδρα της Γλυπτικής το 1920, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του στη Φλωρεντία σε ηλικία 57 ετών.[8] Τον διαδέχθηκε στη έδρα του ο πρώην μαθητής του, και καλλιτεχνικός βοηθός του, Μπρούνο Ιννοτσέντι (Bruno Innocenti, 1906-1986).[8]
Ο Λιμπέρο Αντρεόττι ήταν έγγαμος, με τη Μαργκερίτα Κάρπι[7], από το 1923.
Αγορά τέχνης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη δημοπρασία Bertolani Fine Art της Ρώμης το 2018, το La talk classique (1927) του Λιμπέρο Αντρεόττι, λευκή πορσελάνη κατασκευασμένη με τον Gio Ponti, πωλήθηκε για 82.500 ευρώ συν τα τέλη δημοπρασίας [9].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1961. libero-andreotti. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 14423328r. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w67h4mdh. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ books
.google .cat /books?id=dJSNDwAAQBAJ. σελ. 66. - ↑ «Libero Andreotti Gipsoteca». Visit Tuscany. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2020.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Barsali, Isa Belli Barsali. «Andreotti, Libero in Dizionario Biografico». www.treccani.it (στα Ιταλικά). Biographical Dictionary of Italians - Volume 3 (1961). Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2020.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 «Andreotti Libero (1875-1934). Biografia. Sculture in vendita». Società di Belle Arti (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2020.
- ↑ 8,0 8,1 Peron, Patrizia. «Innocenti, Bruno in "Dizionario Biografico"». www.treccani.it (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2020.
- ↑ Bertolami FineArt (30 Νοεμβρίου 2018) «Μοντέρνα & Σύγχρονη Τέχνη» Παρτίδα 356. Bertolami FineArt . συμβουλευτείτε τις 10 Ιουνίου 2022.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το Μουσείο Εκμαγείων «Libero Andreotti» στην Πέσια
- Ο Αντρεόττι στη διαδικτυακή γλυπτοθήκη της παραστατικής γλυπτικής του 20ού αιώνα
- 1200 χρόνια ιταλικής γλυπτικής Αρχειοθετήθηκε 2012-04-14 στο Wayback Machine.
- Ο Libero Andreotti στο Artnet
|