Λιμάνι του Λάμου
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ο Οδυσσέας στη χώρα των Λαιστρυγόνων | |
|---|---|
 το λιμάνι του Λάμου | |
| Ονομασία | Ο Οδυσσέας στη χώρα των Λαιστρυγόνων |
| Είδος | τοιχογραφία |
| δεδομένα | |
Το Λιμάνι του Λάμου είναι θέμα μεγάλης ρωμαϊκής τοιχογραφίας εμπνευσμένη από το έπος της Οδύσσειας και την περιγραφή της περιπέτειας του Οδυσσέα στην χώρα των Λαιστρυγόνων. Βρέθηκε το 1849 στη Ρώμη σε μία έπαυλη στον λόφο Εσκυλίν. Την περιέγραψε αναλυτικά ο Έμιλ Μπράουν το ίδιο έτος, ενώ έγχρωμο αντίγραφό της στάλθηκε στο Βερολίνο. Αργότερα η τοιχογραφία ξεκρεμάστηκε από τον τοίχο και μεταφέρθηκε στη συλλογή έργων τέχνης του Πάπα Πίου Θ΄.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η τοιχογραφία αποδίδει το ηφαιστειογενές τοπίο του Λάμου ή πιο σωστά της Τηλεπύλου, της πόλης ή χώρας των μυθικών Λαιστρυγόνων. Στο λιμάνι δεξιά ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του έχει αγκυροβολήσει, και επειδή ο τόπος αυτός τους είναι άγνωστος, έστειλε τον ήρωα Αντίλοχο μαζί με μια συνοδεία για να τον εξερευνήσει. Ο Αντίλοχος στον δρόμο του συνάντησε την κόρη του βασιλιά των Λαιστρυγόνων, που ως γνωστό ήταν γίγαντες ανθρωποφάγοι. Η γιγάντια κόρη κατεβαίνει από το ορεινό μονοπάτι ντυμένη με μαντίλι στα μαλλιά και κρατάει στο χέρι ένα βάζο για νερό, κάνιστρο για να πάρει νερό από την πηγή Αρτακία, στην σπηλιά στον πρόποδα του βράχου. Ένας από τους συντρόφους του Οδυσσέα παίρνει το θάρρος να της μιλήσει. Αυτός είναι μάλλον ο Αντίλοχος, αν και η ράβδος που κρατάει στο χέρι δεν διαφέρει και πολύ από το δόρυ του συντρόφου του. Ένας άλλος Λαιστρυγόνας βοσκός ή κάποια θεότητα του βουνού είναι καθιστή μπροστά στον άλλο βράχο. Στο βάθος δεξιά ένα μικρό κοπάδι κατσίκες και βόδια βοσκούν. Στον ουρανό τέσσερις αέρινοι θεοί φυσούν.
Ερμηνεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η τοιχογραφία αποδίδει την πρώτη σκηνή από την περιπέτεια του Οδυσσέα στην χώρα των Λαιστρυγόνων. Στο λιμάνι του Λάμου γίνεται φανερό το πως αντιλαμβάνονταν οι άνθρωποι της Ρωμαϊκής εποχής τους Ομηρικούς στίχους, και πως τους απέδιδαν οι καλλιτέχνες της εποχής εκείνης.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Deutsches Archäologisches Institut, επιμ. (1852). Denkmäler und Forschungen. Archäologische Zeitung. Berlin: G. Reimer. σελίδες 497-502 και πίνακας XLV. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2012.
