Λεύκιος Ταρκύνιος Κολλατίνος
| Λεύκιος Ταρκύνιος Κολλατίνος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | L. Tarquinius Egerii.f. Collatinus (Λατινικά) |
| Γέννηση | 6ος αιώνας π.Χ. |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός |
| Περίοδος ακμής | 509 π.Χ.[1] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Λουκρητία (μυθολογία)[2][3][4] |
| Γονείς | Tarquinius Collatinus[5] και Arruns Tarquinius[6][1] |
| Αδέλφια | Tarquinia[2] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[7] Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (509 π.Χ.)[7][1] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λεύκιος Ταρκύνιος Κολλατίνος ήταν μαζί με τον ξάδελφο του Λεύκιο Ιούνιο Βρούτο οι δύο πρώτοι Ύπατοι όταν ανακηρύχτηκε η Ρωμαϊκή Δημοκρατία, οι δύο άντρες ανέτρεψαν το Ρωμαϊκό Βασίλειο. Ο βασιλιάς Ταρκύνιος ο Υπερήφανος που ήταν ανεπιθύμητος από τον Ρωμαϊκό λαό αναγκάστηκε να παραιτηθεί και να φύγει με την οικογένεια του σε εξορία. Σύμφωνα με την Ρωμαϊκή παράδοση ο Λεύκιος ήταν γιος του Εγέριου και εγγονός του Αρρούν που μεγαλύτερος αδελφός του ήταν ο πέμπτος Βασιλιάς της Ρώμης Ταρκύνιος ο Πρεσβύτερος. Ο πατέρας του είχε γεννηθεί και μεγαλώσει στην φτώχεια επειδή είχε αποκληρωθεί από τον παππού του αλλά όταν ο θείος του Ταρκύνιος ο πρεσβύτερος υπέταξε την Κολλατία τον διόρισε αρχηγό της Ρωμαϊκής φρουράς, από εκεί έδωσε στον γιο του το προσωνύμιο "Κολλατίνος". Ο Λεύκιος Ταρκύνιος Κολλατίνος παντρεύτηκε την πανέμορφη και πιστή Λουκρητία, κόρη του θείου του Σπούριου Λουκρήτιου Τρικιπτίνου.
Ο ξάδελφος του Σέξτος Ταρκύνιος και γιος του βασιλιά τον προκάλεσε σχετικά με την πίστη των συζύγων τους, η δική του σύζυγος Λουκρητία αποδείχτηκε η περισσότερο πιστή. Ο Σέξτος ζήλεψε θανάσιμα και αποφάσισε να την βιάσει, εκείνη το αρνήθηκε αλλά τελικά συμφώνησε αφού πρώτα την απείλησε ότι θα την κατηγορήσει για μοιχεία με έναν υπηρέτη. Η Λουκρητία κάλεσε τον σύζυγο και τον πατέρα της, τους αφηγήθηκε την τραγική ιστορία και στην συνέχεια αυτοκτόνησε από ντροπή με ένα μαχαίρι στο στήθος παρά τις εκκλήσεις τους να μην το κάνει. Ο Κολλατίνος, ο πεθερός του και ο ξάδελφος της συζύγου του Λεύκιος Ιούνιος Βρούτος ξεσήκωσαν τον λαό σε εξέγερση εναντίον του βασιλιά και των γιων του αφού διέδωσαν τον βιασμό του Σέξτου, κατέλαβαν τις πύλες της πόλης όταν έλλειπε ο βασιλιάς σε εκστρατεία και ανακήρυξαν την Δημοκρατία. Ο Λεύκιος Ταρκύνιος Κολλατίνος και ο ξάδελφος του Λεύκιος Ιούνιος Βρούτος ανακηρύχτηκαν οι δυο πρώτοι Ύπατοι της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας αλλά θα παραμείνει στην θέση πολύ λίγο. Ο ξάδελφος του Λεύκιος ζήτησε από τον Κολλατίνο να παραιτηθεί, ήταν ανεπιθύμητος από τον Ρωμαϊκό λαό επειδή ανήκε στην βασιλική οικογένεια των Ταρκύνιων, μαζί του συμφώνησε και ο πεθερός του με αποτέλεσμα να πάει ο Κολλατίνος εξορία στο Λαβίνιο. Ο Λεύκιος Ιούνιος Βρούτος ήταν ανεψιός του πρώην βασιλιά αλλά παρέμεινε Ύπατος επειδή ανήκε στην οικογένεια των Ιούνιων, έπεσε ωστόσο σε μάχη την ίδια χρονιά. Ο Πούμπλιους Βαλέριους Ποπλίκολα διορίστηκε Ύπατος στην θέση του Κολλατίνου και ο ηλικιωμένος Σπούριος Λουκρήτιος Τρικιπτίνος στην θέση του Λεύκιου αλλά πέθανε αμέσως μετά. Ο Οράτιος Μάρκους Πόλβιλλος διορίστηκε στην θέση του Σπούριου Λουκρήτιου Τρικιπτίνου σαν πέμπτος Ύπατος τον πρώτο χρόνο της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας.[8]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (αγγλικά) 2. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 www
.strachan .dk /family /tarquinius .htm. - ↑ «Tarquinii» (Ρωσικά)
- ↑ «Lucretii» (Ρωσικά)
- ↑ 5,0 5,1 The Tarquin Dynasty. 1975. σελ. 551.
- ↑ 6,0 6,1 Τίτος Λίβιος: «Ab Urbe condĭta» (λατινική γλώσσα)
- ↑ 7,0 7,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
- ↑ Livy, History of Rome, ii. 2
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Livy, i. 38, 57–60, ii. 2.
- Dionysius of Halicarnassus, iv. 64.
- Cassius Dio, Frag. 24.
- Cicero, De Republica, ii. 53, De Officiis, iii. 10.
- as quoted in the Dictionary of Greek and Roman Antiquities (1870).