Λεύκιος Σέστιος Αλβανιανός Κυρινάλις
| Λεύκιος Σέστιος Αλβανιανός Κυρινάλις | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 73 π.Χ. |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Λατινικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
| Περίοδος ακμής | 1ος αιώνας π.Χ. |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Πόπλιος Σέστιος[1] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός Ύπατος στην αρχαία Ρώμη moneyer (43 π.Χ.–42 π.Χ.)[2] |
Ο Λεύκιος Σέστιος Αλβανιανός Κυρινάλις, λατινικά: Lucius Sestius Albanianus Quirinalis (άκμασε 43–23 π.Χ.) ήταν αριστοκράτης της ύστερης Ρωμαϊκής Δημοκρατίας. Παρόλο που είχε δημοκρατικές τάσεις, ο Αύγουστος τον διόρισε ύπατο το 23 π.Χ. για να καλύψει τη θέση του.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν γιος του Πόπλιου Σέστιου και μίας κόρης του Γάιου Αλβάνιου. Αν και ο Οράτιος τον έκανε θέμα μίας από τις ωδές του (I.4), ο Ρόναλντ Ράυμ εξηγεί, ότι ήταν απλώς για να «υποδείξει το έτος έκδοσης των τριών πρώτων βιβλίων» των Ωδών του. Ο Σάυμ σημειώνει πως αν και ο Σέστιος υπηρέτησε ως αντιταμίας (proquaestor) του Mάρκου Ιούνιου Βρούτου, «δεν επέδειξε κάποιο ίχνος ούτε από την τάξη του, ούτε την ικανότητα για ένα ανώτερο αξίωμα» [3], και πιστεύει ότι «ο Σέστιος μπορεί να έκανε μια ήρεμη ζωή αναψυχής». Εάν ναι, τότε αυτό μπορεί να υποδηλώνει, ότι ο Σέστιος είχε μια αποστροφή για τη δημόσια ζωή, ένα από τα χαρακτηριστικά ενός επικούρειου. Αυτή η απέχθεια για τη δημόσια ζωή, θα τον καθιστούσε ασφαλή επιλογή να υπηρετήσει ως ύπατος. Τον επόμενο χρόνο ο Λεύκιος Λικίνιος Βάρρων Μουρένα, (αδελφός του Aύλου Τερέντιου Βάρωνα Μουρένα, ο οποίος επιλέχθηκε ύπατος για το 23 π.Χ., αλλά την τελευταία στιγμή αντικαταστάθηκε από τον Καλπούρνιο Πίσωνα), κατηγορήθηκε για συνωμοσία εναντίον τού Αυγούστου, και δολοφονήθηκε κατά τη σύλληψή του.
Άλλες δραστηριότητες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τις ανασκαφές της βίλας στο Σετεφινέστρε, που ανήκε στους γονείς του Σέστιου Κυρινάλι, βρέθηκαν αγγεία με τα γράμματα LS ("Lucius Sestius").
Λογοτεχνικές πηγές τού αποδίδουν την αφιέρωση τριών βωμών (arae) της αυτοκρατορικής λατρείας στη βορειοδυτική Ισπανία, κάποια στιγμή γύρω στο 19 π.Χ.