Λεύκιος Μούσιος Αιμιλιανός
| Λεύκιος Μούσιος Αιμιλιανός | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Lucius Mussius Aemilianus (Λατινικά) |
| Γέννηση | 0η χιλιετία |
| Θάνατος | 262 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Περίοδος ακμής | 262 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λεύκιος Μούσιος Αιμιλιανός ο λεγόμενος Αιγύπτιος, λατιν.: Lucius Mussius Aemilianus signo Aegippius (απεβ. το 261 ή 262) κατείχε μια σειρά από στρατιωτικές και πολιτικές θέσεις κατά τα μέσα του τρίτου αι. Είναι περισσότερο γνωστός ως Ρωμαίος σφετεριστής κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Γαλλιηνού.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι πηγές γι' αυτόν τον αυτοκράτορα περιλαμβάνουν τον Eυσέβιο, Eκκλησιαστική Ιστορία 7.11. Eπιτομή περί των Καισάρων, 32.4; Ιστορία των Αυγούστων, "Γαλλιηνός" 4.1-2, 5.6, 9.1; "Τριάκοντα Τύραννοι" 22.1-8, καθώς και αρκετοί πάπυροι και μία επιγραφή.
Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μ. Αιμιλιανός πιθανότατα ήταν ιταλικής καταγωγής. Η σταδιοδρομία του στην αυτοκρατορική υπηρεσία τεκμηριώνεται μέχρι τις 18 Μαΐου 247 από μία επιγραφή, που ανακτήθηκε στο Φιουμιτσίνο. Οι θέσεις που κράτησε μέχρι εκείνη την ημερομηνία περιλαμβάνουν: έπαρχος οχημάτων των τριών Γαλατιών (praefectus vehiculorum trium provinciarum Galliarum), επιμελητής του Πηλουσίου Αλεξανδρείας (procurator Alexandreae Pelus) και μια τρίτη θέση, αυτή τού επιμελητή των λιμένων των δύο Οστιών (procurator portus utriusque Ostiae).
Ο Βαλεριανός τον διόρισε έπαρχο (praefectus) της Ρωμαϊκής Αιγύπτου, μία θέση που κατείχε πιθανώς από το 256 έως το 261. [1] Ενώ το πρωταρχικό μέλημα τού κυβερνήτη της Αιγύπτου ήταν να διαφυλάξει τη συγκομιδή και την παράδοση των σιτηρών στον πληθυσμό της Ρώμης, είχε και άλλες ευθύνες, που περιελάμβαναν την επανέναρξη τού διωγμού των Χριστιανών, που είχαν ξεκινήσει από τον προκάτοχό του Αυρήλιο Άπιο Σαβίνο. Ο Ευσέβιος διατηρεί μία επιστολή τού επισκόπου Αλεξανδρείας Διονυσίου, όπου ο επίσκοπος τεκμηριώνει τη δίκη του ενώπιον τού Μούσιου Αιμιλιανού για την ομολογία τού Χριστιανισμού, για την οποία εξορίστηκε στον Κέφρο στην έρημο της Λιβύης. [2] Ένας σωζόμενος πάπυρος, με ημερομηνία 259/260, έχει αναγνωριστεί ως ανεξάρτητος μάρτυρας αυτής της δίκης. [3]
Σφετερισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υποστήριξε την εξέγερση των Μακριανών κατά του Γαλλιηνού (260-261). Όταν οι Μακριανοί ηττήθηκαν, ο Μούσιος Αιμιλιανός αυτοανακηρύχτηκε αυτοκράτορας. [4]
Ο Γαλλιηνός έστειλε τον στρατηγό του Αυρήλιο Θεόδοτο στην Αίγυπτο για να αντιμετωπίσει τον Αιμιλιανό. Μετά από σύντομο αγώνα ο Αιμιλιανός ηττήθηκε (πριν από τις 30 Μαρτίου 262), αιχμαλωτίστηκε και αργότερα στραγγαλίστηκε στη φυλακή. Στη συνέχεια, ο Mέμωρ, ένας πιθανός υποστηρικτής, εκτελέστηκε.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Guido Bastianini, "Lista dei prefetti d'Egitto dal 30a al 299p", Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik, 17 (1975), pp. 314f
- ↑ Eusebius, Ecclesiae Historia, 7.11. English translation in G. A. Williamson, Eusebius: The History of the Church (Harmondsworth: Penguin, 1965), pp. 294-298
- ↑ Lincoln H. Blumell, "The Date of P.Oxy. XLIII 3119, the Deputy-Prefect Lucius Missius Aemilianus, and the Persecution of Christians by Valerian and Gallienus", Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik, 186 (2013), pp. 111–113
- ↑ Clifford Ando (2012). Imperial Rome AD 193 to 284: The Critical Century. Edinburgh University Press. σελίδες 169ff. ISBN 978-0-7486-2050-0.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "Σφετεριστές στην Αίγυπτο: Mussius Aemilianus and Memor", στο Körner, Christian, "Usurpers under Gallienus", Ιστότοπος De Imperatoribus Romanis
- John R. Martindale, "Prosopography of the Later Roman Empire: Addenda et Corrigenda to Volume I", Historia: Zeitschrift für Alte Geschichte, 23 (1974), σσ. 246-252