Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λεύκιος Κορνήλιος Μερούλα (ύπατος το 193 π.Χ.)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λεύκιος Κορνήλιος Μερούλα (ύπατος το 193 π.Χ.)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
L. Cornelius L.f. Merula (Λατινικά)
Γέννηση228 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1]
Αρχαία Ρώμη
Θάνατος2ος αιώνας π.Χ.
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΡωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
Οικογένεια
ΟικογένειαCornelii Merulae
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος έπαρχος
Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[2]
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (193 π.Χ.)[2]

Ο Λεύκιος Κορνήλιος Μερούλα, Λεύκιου υιός, λατιν.: Lucius Cornelius Merula, L. f., ήταν ύπατος της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, μαζί με τον Κόιντο Μινούκιο Θέρμο, το 193 π.Χ.

Η επαρχία του ήταν η Εντεύθεν των Άλπεων Γαλατία (κοιλάδα του Πάδου). Ο Mερούλα έφερε στο τέλος της μία ενεργή ληστρική εκστρατεία, με μία ολοκληρωτική ήττα των Βοίων Γαλατών στην περιοχή της Mουτίνα (νυν Μοντένα). Δεδομένου ότι ο αξιωματικός τού επιτελείου του Mάρκος Κλαύδιος Μάρκελλος τον κατηγόρησε για καθυστέρηση στην αποστολή μίας εφεδρικής μονάδας, με αποτέλεσμα πολλές χιλιάδες περιττές απώλειες και τη διαφυγή πολλών εχθρικών στρατιωτών, η Σύγκλητος του αρνήθηκε να θριαμβεύσει.