Λεύκιος Καλπούρνιος Πίσων Καισωνίνος (ύπατος το 15 π.Χ.)
| Λεύκιος Καλπούρνιος Πίσων Καισωνίνος (ύπατος το 15 π.Χ.) | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 48 π.Χ.[1] Αρχαία Ρώμη |
| Θάνατος | 32[1] |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Λατινικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Calpurnia |
| Γονείς | Λεύκιος Καλπούρνιος Πίσο Καισόνιος[1] και Rutilia[1] |
| Αδέλφια | Καλπουρνία (σύζυγος του Καίσαρα) |
| Οικογένεια | Calpurnii Pisones |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός Πραίτορας (Δεκαετία του 20 π.Χ.)[1] Ανθύπατος (17 π.Χ.–16 π.Χ.)[1] Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (15 π.Χ.)[1] legatus Augusti pro praetore Galatiae (14 π.Χ.–13 π.Χ.)[1] legatus Augusti pro praetore Thraciae (12 π.Χ.–10 π.Χ.)[1] pontifex (από 9 π.Χ.)[1] d:Q127541660 (από 9 π.Χ.)[1] proconsul prouinciae Asiae (9 π.Χ.–8 π.Χ.)[1] legatus Augusti pro praetore Syriae (4 π.Χ.–1 π.Χ.)[1] πολίαρχος[1] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λεύκιος Καλπούρνιος Πίσων Καισωνίνος, λατιν.: Lucius Calpurnius Piso Caesoninus (48 π.Χ. – 32 μ.Χ.) ήταν εξέχων Ρωμαίος συγκλητικός της πρώιμης Αυτοκρατορίας. Η θητεία του ως ποντίφηκα τον οδήγησε μερικές φορές να αποκαλείται Λεύκιος Καλπούρνιος Πίσων Ποντίφηξ, για να τον διαφοροποιήσει από τον σύγχρονο του, Λεύκιο Καλπούρνιο Πίσωνα Οιωνοσκόπο, ύπατο το 1 π.Χ. Ήταν έμπιστος των Αυτοκρατόρων Αυγούστου και Τιβέριου.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν γιος του Λεύκιου Καλπούρνιου Πίσωνα Καισονίνου, υπάτου το 58 π.Χ., και ετεροθαλής αδελφός της Καλπουρνίας, τρίτης και τελευταίας συζύγου του Ιουλίου Καίσαρα.
Ο Πίσων ήταν ύπατος το 15 π.Χ., και λίγο αργότερα έλαβε το Mεδιόλανον ως ανθύπατος. Ο Δίων Κάσσιος τον αναφέρει ως κυβερνήτη της Παμφυλίας κατά τα έτη 13 έως 11 π.Χ.: η επαρχία του περιλάμβανε πιθανώς τη Γαλατία (της Μ. Ασίας). Το 11 π.Χ. στάλθηκε στη Θράκη ως λεγάτος αντί του πραίτωρα (legatus pro praetore) για να καταπνίξει μία εξέγερση. Για τις επιτυχίες του εκεί, η Σύγκλητος τον τίμησε με την τιμητική διάκριση (ornamenta triumphalia).
Ο Λ. Κ. Πίσων μπορεί επίσης να ήταν ανθύπατος της Ασίας και λεγάτος της Συρίας, αλλά αυτό αμφισβητείται. Ήταν έπαρχος της πόλης (praefectus urbi) από το 13 έως το 32 μ.Χ., και έμπιστος σύμβουλος τόσο του Αυγούστου, όσο και του Τιβέριου. Ήταν μέλος του συλλόγου των ποντιφικών και των αδελφών των αγρών. Απεβίωσε το 32, και τιμήθηκε με κρατική κηδεία.
Τα επιτεύγματα και η ανεξαρτησία του Πίσωνα εκτιμήθηκαν ιδιαίτερα. Ο Οράτιος του αφιέρωσε το Ars Poëtica του (πρβλ. Ωδή 2.12). Αρκετά επιγράμματα του Αντίπατρου του Θεσσαλονικέως είναι αφιερωμένα στον Πίσωνα.
Το ακριβές όνομα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πλήρης ονοματολογία του Πίσωνα είναι κάπως αβέβαιη. Ο Τάκιτος τον αναφέρει απλώς ως Λεύκιο Πίσωνα, ενώ οι Fasti Albenses τον αποκαλούν Λεύκιο Καλπούρνιο Πίσωνα. Μερικές φορές αποκαλείται Λεύκιος Καλπούρνιος Πίσων Ποντίφηξ, για να τον ξεχωρίσουμε από τον σύγχρονό του, Λεύκιο Καλπούρνιο Πίσωνα Οιωνοσκόπο, αν και τόσο το Ποντίφηξ όσο και το Οιωνοσκόπος είναι απλά παρωνύμια, παρά αληθινά επίθετα (cognomina). Ο Ντρούμανν ανέθεσε στον Πίσωνα το παρωνύμιο (agnomen) Καισωνίνος, τον οποίο έφεραν οι πρόγονοί του για τέσσερις γενιές. αλλά σε μεταγενέστερες εκδόσεις του αποδίδεται το όνομα Φρούγι. Υπάρχουν δύο λόγοι για τον τελευταίο προσδιορισμό. Πρώτον, ο Δίων Κάσσιος του αποδίδει το επώνυμο Φούρτιος, το οποίο υποτίθεται ότι είναι παραφθορά του Φρούγι. [2] Δεύτερον, ο Tήοντορ Μόμσεν ταύτισε τους γιους του, στους οποίους απευθύνεται η Ars Poëtica, με τους Λεύκιο Καλπούρνιο Πίσωνα και Mάρκο Λικίνιο Κράσσο Φρούγι, υπάτους το 27 μ.Χ. [2]
Ωστόσο, ο Kλεμπς αμφισβήτησε αυτή την ερμηνεία του Φούρτιος, και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι ύπατοι του 27 μ.Χ. ήταν γιοι του Λεύκιου Καλπου΄ρνιου Πίσωνα Ποντίφηκα. Αντίθετα, θα μπορούσαν να ήταν γιοι του Γναίου Καλπούρνιου Πίσωνα, υπάτου το 7 π.Χ. Σε αυτήν την περίπτωση, ο Mάρκος Λικίνιος Καλπούρνιος Πίσων θα ταυτιζόταν με τον Γναίο Καλπούρνιο Πίσωνα, τον οποίο η Σύγκλητος υποχρέωσε να αλλάξει τα λεγόμενά του. [3][4] Ως αποτέλεσμα, το ερώτημα εάν ο Πίσων ο Ποντίφηξ ονομαζόταν Καισωνίνος ή Φρούγι είναι άλυτο.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 Bernard Rémy: «Les carrières sénatoriales dans les provinces romaines d'Anatolie au Haut-Empire» (Γαλλικά) IFEA. Κωνσταντινούπολη, Παρίσι. 1989. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2025. σελ. 129-131. ISBN-10 2-906059-04-X.
- ↑ 2,0 2,1 PW, "Calpurnius", No. 99.
- ↑ Tacitus, Annales, iii. 16.
- ↑ Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, vol. III, pp. 375, 376 ("Calpurnius", Nos. 23–25).
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Seneca, Epistulae 83.14