Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λεύκιος Δομίτιος Αηνόβαρβος (ύπατος το 16 π.Χ.)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Λεύκιος Δομίτιος Αηνόβαρβος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση49 π.Χ.
Αρχαία Ρώμη
Θάνατος25
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
στρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑντωνία η Πρεσβύτερη
ΤέκναΔομιτία
Λεύκιος Δομίτιος Αηνόβαρβος
Δομιτία (θεία της Μεσσαλίνας)
Γναίος Δομίτιος Αηνόβαρβος
Δομιτία Λεπίδα η Νεότερη
ΓονείςΓναίος Δομίτιος Αηνόβαρβος VI (ύπατος το 32 π.Χ.)[1] και Αιμιλία Λεπίδα ΙΙ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος συγκλητικός
Πραίτορας
Αγορανόμος (Aedilis)
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Λεύκιος Δομίτιος Αηνόβαρβος IΙΙ, λατιν. Lucius Domitius Ahenobarbus (π. 49 π.Χ. - 25 μ.Χ.) από το γένος των Δομιτίων-Αηνοβάρβων ήταν γιος της Αιμιλίας Λεπίδας, συγγενούς του Μάρκου Αιμίλιου Λέπιδου της Β΄ Τριανδρίας. Δύο εγγόνια του έγιναν γνωστά: η μικρότερη κόρη του έκανε τη Βαλερία Μεσσαλίνα, σύζυγο του Κλαυδίου και ο γιος του έκανε τον Νέρωνα.

Ήταν γιος του Γναίου Δομίτιου Αηνόβαρβου υπάτου το 32 π.Χ., που ήταν γιος της Πορκίας Κατόνις, αδελφής του Κάτωνα του Νεότερου.

Ως νέος ο Λ. Δ. Αηνόβαρβος ήταν πασίγνωστος και αφοσιωμένος αρματηλάτης, ίσως σε σημείο εμμονής. Το 36 π.Χ. ο Οκταβιανός και ο Μάρκος Αντώνιος (οι άλλοι δύο της Β΄ Τριανδρίας) συναντήθηκαν στον Τάραντα. Μεταξύ άλλων εκεί, συμφωνήθηκε ο γάμος του με την Αντωνία τη Μεγαλύτερη, κόρη του Μάρκου Αντωνίου. Το 22 π.Χ. έγινε aedile (υπεύθυνος δημοσίων κτηρίων και οργάνωσης εορτών) και το 16 π.Χ. ύπατος. Έπειτα από την υπατεία του εστάλη το 13/12 π.Χ. κυβερνήτης της Αφρικής. Έπειτα μάλλον έγινε ο διάδοχος του Τιβερίου στη Γερμανία, όπου διοίκησε τον Ρωμαϊκό στρατό και διέσχισε τον Έλβα· εκεί έστησε βωμό στον Αύγουστο και διείσδυσε περισσότερο στη χώρα, όσο κανείς προκάτοχός του. Επίσης έφτιαξε τον πεζόδρομο pontes longi (μακρά γέφυρα) επάνω στους βάλτους μεταξύ του Ρήνου και του Εμς. Επάνω σε αυτόν τον πεζόδρομο δόθηκε μία μάχη το 15 μ.Χ. Για τις επιτυχίες του αυτές έλαβε τη διάκριση τού να τελέσει θρίαμβο. Απεβίωσε το 25 μ.Χ. σε ηλικία 73 ετών.

Ο Σουητώνιος τον περιγράφει ως "αλαζόνα, σκληρό, περιβόητο και υπερβολικό" και καταγράφει πολλές περιπτώσεις, που δεν έδειξε σεβασμό, όπως στον τιμητή (censor) Λούκιο Μουνάτιο Πλάνκο, σε έναν ανθύπατο της Αφρικής και σε έναν διοικητή λεγεώνας (legatus) του Ιλλυρικού. Όταν ήταν πραίτορας και ύπατος, έφερε γυναίκες από την τάξη των ιππέων ή παντρεμένες για να εκτελέσουν παντομίμες, πράγμα που εξερέθισε τα πνεύματα, καθώς στη σκηνή ανέβαιναν άτομα της κατώτερης τάξης. Επέδειξε παραστάσεις με άγρια ζώα σε κάθε περιοχή της πόλης και οι αγώνες μονομάχων εκτελούντο με τέτοια υπερβολική αιματοχυσία, που ο Αύγουστος υποχρεώθηκε να θέσει κάποιους περιορισμούς σε αυτούς.

Ο Γναίος Δ. Αηνόβαρβος, γιος του Λεύκιου Δ. Αηνόβαρβου.

Νυμφεύτηκε την Αντωνία την Πρεσβύτερη, κόρη του Μάρκου Αντωνίου από την 4η σύζυγό του Οκταβία τη Νεότερη και είχε τέκνα:

  • Smith, William (1867), "Ahenobarbus (9), Lucius Domitius", in Smith, William, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, 1, Boston: Little, Brown and Company, p. 86
  • Syme, Ronald (1996), "Domitus Ahenobarbus, Lucius (2)", in Hornblower, Simon, Oxford Classical Dictionary, Oxford: Oxford University Press