Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λεωνίδας Πετροπουλάκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λεωνίδας Πετροπουλάκης
Πορτραίτο του Λεωνίδα Πετροπουλάκη στο περιοδικό Έσπερος το 1887.
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Λεωνίδας Πετροπουλάκης (Ελληνικά)
Γέννηση1829
Νομός Λακωνίας
Θάνατος1887
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
στρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναΓεώργιος Πετροπουλάκης
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Λακωνίας)

Ο Λεωνίδας Πετροπουλάκης (1829-1887) ήταν Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός του 19ου αιώνα.

Η καταγωγή του ήταν από τη Λακωνία και από τις σημαντικότερες οικογένειες της Μάνης. Πατέρας του ήταν ο γερουσιαστής και βουλευτής Δημήτριος Πετροπουλάκης. Πολέμησε μαζί με τον πατέρα του στη Θεσσαλική Επανάσταση το 1854.

Διορίστηκε διοικητής του Γ' συντάγματος πεζικού. Πολέμησε στα σύνορα και διακρίθηκε. Κατά την επανάσταση της Κρήτης το 1866 ο Πετροπουλάκης ήταν αρχηγός μεγάλου σώματος Λακώνων που πολέμησαν εκεί υπέρ της απελευθέρωσης της νήσου.

Συντέλεσε στην καταστολή της εξέγερσης στο Ναύπλιο εναντίον του βασιλιά Όθωνα το 1860. Αρνήθηκε να αναγνωρίσει την προσωρινή κυβέρνηση μετά από την έξωση του Όθωνα και οχυρωμένος στη Ράχη με 1.000 άνδρες, απέκρουσε τον κυβερνητικό στρατό. Αμνηστεύτηκε από τον βασιλιά Γεώργιο Α΄.

Η επαρχεία Γυθείου επανειλημμένα τον έστειλε αντιπρόσωπό της στη Βουλή, και δύο φορές εκλέχτηκε πρώτος βουλευτής Λακωνίας.

Το 1886 έδρασε στο Γκριτζοβόλι κατά τις ελληνοτουρκικές ταραχές.

Απεβίωσε στην Αθήνα στις 14 Φεβρουαρίου 1887. Στην κηδεία του παρευρέθη ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, το προεδρείο της βουλής, οι βουλευτές και χιλιάδες λαού. Ένα σύνταγμα πεζικού απένειμε στρατιωτικές τιμές. Γιος του ήταν ο επίσης ηρωικός βουλευτής Γεώργιος Πετροπουλάκης.

  • Γ. Δρουγολίνος, επιμ. (27 Μαρτίου 1887). Έσπερος, Τομ. 1, Έτος ΣΤ', τεύχ. 142. Λειψία. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2010. 
  • Γ. Κασδόνης, επιμ. (22 Φεβρουαρίου 1887). Δελτίον της Εστίας, αριθμός 530. Αθήνησι: Γ. Κασδόνης. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2010. [νεκρός σύνδεσμος]
  • Νέα Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια (τόμος 27, σελ. 70), εκδόσεις Χάρη Πάτση Α.Ε. 1980.