Λεονίντ Μπουριάκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λεονίντ Μπούριακ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση10  Ιουλίου 1953[1]
Οδησσός
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Ουκρανία
Ύψος182 cm Edit this on Wikidata
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποδοσφαιριστής[2]
προπονητής ποδοσφαίρου[3]
Περίοδος ακμής1971
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςMaster of Sport of the USSR, International Class
Τάγμα Τιμής (Ουκρανία), 3η τάξη
Τάγμα Τιμής (Ουκρανία), 2η τάξη
Τάγμα Τιμής α΄ βαθμού
Τιμητικό Δίπλωμα Αθλητισμού της ΕΣΣΔ
Μάστερ Αθλητισμού της ΕΣΣΔ
Τάγμα του Πρίγκηπα Γιάροσλαβ του Σοφού, 5η τάξη[4]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Λεονίντ Ιόσιφοβιτς Μπουριάκ (ρωσ. Леонид Иосифович Буряк, γενν. 10 Ιουλίου 1953, Οδησσός, Ουκρανική ΣΣΔ, ΕΣΣΔ) είναι πρώην Σοβιετικός ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν στον χώρο της μεσαίας γραμμής. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές στην ιστορία της Ντιναμό Κιέβου, ενώ υπήρξε διεθνής με την Εθνική της Σοβιετικής Ένωσης, με την οποία συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982. Ακόμη κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στο τουρνουά ποδοσφαίρου των Ολυμπιακών Αγώνων του 1976. Μετά το τέλος της καριέρας του ασχολήθηκε με την προπονητική, διατελώντας μεταξύ άλλων ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής Ουκρανίας.

Ποδοσφαιρική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπουριάκ γεννήθηκε το 1953 στην Οδησσό της σημερινής Ουκρανίας και ξεκίνησε την καριέρα του σε επίπεδο ανδρών το 1970 από την ΦΚ Τσερνομόρετς, με την οποία αγωνίστηκε στη Β΄ Κατηγορία της ΕΣΣΔ, διάστημα για το οποίο έχουν καταγραφεί 52 συμμετοχές του, τις οποίες πλαισίωσε με 9 τέρματα[5].

Ακολούθησε το 1973 η μεταγραφή του στη Ντιναμό Κιέβου στην οποία ο Μπουριάκ έμεινε για δέκα χρόνια, συμμετέχοντας σε 304 αγώνες πρωταθλήματος και πετυχαίνοντας 56 γκολ. Ως ποδοσφαιριστής της Ντιναμό πανηγύρισε στις διοργανώσεις της Σοβιετικής Ένωσης την κατάκτηση 5 πρωταθλημάτων, 3 κυπέλλων και ενός σούπερ καπ[5]. Ακόμη, ήταν βασικό στέλεχος στην πορεία της ομάδας προς την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων της σεζόν 1974/75, όπου αγωνίστηκε και στην νίκη με 3-0 επί της ουγγρικής Φερεντσβάρος στον τελικό που διεξήχθη στη Βασιλεία της Ελβετίας. Αποχώρησε από τη Ντιναμό το 1984 και μνημονεύεται ως ένας από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές στην ιστορία του συλλόγου[6][7].

Επόμενος σταθμός της καριέρας του ήταν η Τορπέντο Μόσχας, όπου αγωνίστηκε για μία διετία, μετρώντας 37 συμμετοχές για το πρωτάθλημα, τις περισσότερες κατά την πρώτη χρόνια του, καθώς και δύο γκολ. Με τη φανέλα της Τορπέντο κατέκτησε ένα κύπελλο το 1986. Έπειτα ακολούθησαν άλλα δύο χρόνια στη Μέταλιστ Χάρκιβ (36 παρουσίες και 4 τέρματα στο πλαίσιο του πρωταθλήματος), όπου πανηγύρισε ακόμη ένα κύπελλο το 1988[5].

Αποχωρώντας από τη Μέταλιστ, ο Μπουριάκ πέρασε τα υπόλοιπα χρόνια της καριέρας του στις χαμηλές κατηγορίες της Φινλανδίας παίζοντας για τις KPT-85 και VanPa. Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1990[5].

Με την Εθνική της Σοβιετικής Ένωσης ο Μπουριάκ αγωνίστηκε από το 1972 μέχρι το 1983 συνολικά 49 φορές πετυχαίνοντας 8 τέρματα[5]. Ήταν μέλος της ομάδας που συμμετείχε στο Μουντιάλ του 1982, χωρίς ωστόσο να πάρει χρόνο συμμετοχής. Παράλληλα συμμετείχε με τη ΕΣΣΔ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976, κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο στο τουρνουά ποδοσφαίρου, αγωνιζόμενος και στα 5 παιχνίδια που έδωσαν οι Σοβιετικοί[8][9][10][11][12].

Ως προπονητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το τέλος της αθλητικής του σταδιοδρομίας, ο Μπουριάκ παρέμεινε στον χώρο του ποδοσφαίρου από τη θέση του προπονητή. Μεταξύ άλλων, διετέλεσε επί σειρά ετών προπονητής της Τσερνομόρετς και είχε ένα σύντομο πέρασμα από τον πάγκο της ρωσικής Άρσεναλ Τούλα. Το 2002 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Εθνικής Ουκρανίας[13] ενόψει της προκριματικής φάσης του EURO 2004. Αποχώρησε μετά το τέλος των προκριματικών, όπου οι Ουκρανοί κατετάγησαν τρίτοι στον όμιλό τους, πίσω από την Ελλάδα και την Ισπανία. Επί θητείας του, η Ουκρανία σημείωσε 5 νίκες, 6 ισοπαλίες και 8 ήττες σε 18 αναμετρήσεις[14].

Το 2005 ήταν για μικρό χρονικό διάστημα προπονητής της Ντιναμό Κιέβου ως αντικαταστάτης του Γιόζεφ Σάμπο, ωστόσο απομακρύνθηκε λόγω ανεπιτυχών αποτελεσμάτων[15][16]. Στη συνέχεια διετέλεσε τεχνικός διευθυντής του ίδιου συλλόγου.

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. 129232. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. (Ρωσικά) RusTeam.permian.ru. buryak. Ανακτήθηκε στις 16  Μαΐου 2022.
  3. (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. 9049. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  4. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2022.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 «Leonid Buryak (Player)». national-football-teams.com (στα Αγγλικά). National Football Teams. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022. 
  6. «Lenda do Dínamo Kiev diz que Yaremchuk tem de "provar o seu valor" no Benfica». record.pt (στα Πορτογαλικά). Record. 25 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022. 
  7. Walker, Mark (6 Δεκεμβρίου 2021). «Incredible Scotland are an 'elite' team as Ukraine icon fears 'crazy' fans will be too much to handle». dailyrecord.co.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022. 
  8. «Canada - Soviet Union 1-2». fifa.com (στα Αγγλικά). FIFA. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022. 
  9. «Soviet Union - Korea DPR». fifa.com (στα Αγγλικά). FIFA. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022. 
  10. «Soviet Union - Iran 2-1». fifa.com (στα Αγγλικά). FIFA. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022. 
  11. «Soviet Union - German Democratic Republic 1-2». fifa.com (στα Αγγλικά). FIFA. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022. 
  12. «Soviet Union - Brazil 2-0». fifa.com (στα Αγγλικά). FIFA. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022. 
  13. «Ο Μπούριακ δεν θέλει τον Μπλαχίν!». flash.gr. FLASH. 31 Ιανουαρίου 2002. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022. 
  14. «Leonid Buryak (Coach)». national-football-teams.com (στα Αγγλικά). National Football Teams. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022. 
  15. «Buriak lined up by Dynamo». uefa.com (στα Αγγλικά). UEFA. 16 Ιουνίου 2005. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022. 
  16. «Dynamo Kiev sack coach after Champions League exit». espn.com (στα Αγγλικά). ESPN. 9 Αυγούστου 2005. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022. 
  17. «Leonid Buryak Biography and Statistics». Sports Reference. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2009.