Λα Μπόκα
Η Λα Μπόκα (ισπανική προφορά: la ˈβoka, που σημαίνει το Στόμα, πιθανώς του ποταμού Ματάνσα) [1] είναι γειτονιά του Μπουένος Άιρες, της πρωτεύουσας της Αργεντινής.
Η τοποθεσία του κοντά στο λιμάνι του Μπουένος Άιρες αποτέλεσε ένα χωνευτήρι διαφορετικών πολιτισμών κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, όταν εκατομμύρια μετανάστες από την Ευρώπη και την Ασία έφτασαν στην Αργεντινή. Συγκεκριμένα, πολλοί από τους αποίκους της κατάγονταν από την ιταλική περιοχή της Λιγυρίας. Η γειτονιά έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος για την κουλτούρα του porteño, αποτελώντας σημαντικό χώρο κατά την πρώιμη ανάπτυξη του Τάγκο.
Σήμερα, είναι κυρίως γνωστή ως έδρα της Μπόκα Τζούνιορς, μιας από τις δύο μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές ομάδες στην Αργεντινή.
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Λα Μπόκα βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της πόλης, κοντά στο παλιό λιμάνι της. Μια άλλη από τις 48 γειτονιές, η Μπαράκας, βρίσκεται δυτικά. Το Σαν Τέλμο και το Πουέρτο Μαδέρο βρίσκονται βόρεια.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1882, μετά από μια μακρά γενική απεργία, η Λα Μπόκα αποσχίστηκε από την Αργεντινή και οι επαναστάτες ύψωσαν τη γενουατική σημαία, την οποία κατέστρεψε αμέσως προσωπικά ο τότε πρόεδρος Χούλιο Αρχεντίνο Ρόκα.[2]
Μεταξύ των φιλάθλων, η Μπόκα είναι περισσότερο γνωστή ως η έδρα της παγκοσμίου φήμης ποδοσφαιρικής ομάδας Μπόκα Τζούνιορς. Ο σύλλογος παίζει τους εντός έδρας αγώνες του στο Estadio Alberto J. Armando, γνωστό ως Λα Μπομπονέρα (στα ελληνικά σημαίνει «το κουτί με τα κουφέτα»).
Η Λα Μπόκα φιλοξενούσε την garra, ή αλλιώς ένα μαχητικό πνεύμα που αντιπροσωπευόταν από τους σκληρά εργαζόμενους, δίκαιους ανθρώπους της γειτονιάς και αντανακλούνταν από την πιο δημοφιλή ομάδα, την Μπόκα Τζούνιορς, στο γήπεδο. Καθ' όλη τη διάρκεια του πρώτου μισού του 20ού αιώνα, οι πολίτες της Λα Μπόκα χαρακτηρίζονταν από την απόρριψη της «τέχνης για χάρη της τέχνης» και την υιοθέτηση μιας εργατικής στάσης απέναντι στην εργασία και τη ζωή, σε αντίθεση με τους πλουσιότερους πολίτες στα βόρεια, οι οποίοι συχνά εκπροσωπούνταν μέσω της ομάδας τους, της Ρίβερ Πλέιτ.[3] Το 1907, η Λα Μπόκα έγινε η δική της μικροεθνική δημοκρατία. Η πρώτη τους απόπειρα ήταν βραχύβια, αλλά δύο επόμενες απόπειρες ήταν πιο επιτυχημένες. Η πρώτη διήρκεσε από το 1923 έως το 1972 και η δεύτερη ιδρύθηκε το 1986. Τα γκράφιτι της Δημοκρατίας ήταν ακόμα παρόντα στη γειτονιά.
Ένας άλλος από τους πιο δημοφιλείς συλλόγους της Αργεντινής, η Ρίβερ Πλέιτ, ξεκίνησε αρχικά στη Λα Μπόκα. Ωστόσο, το 1938 ο σύλλογος μεταφέρθηκε στη γειτονιά Νούνιες στο βόρειο άκρο της πόλης και έγινε πιο αναγνωρίσιμος από την ελίτ του Μπουένος Άιρες παρά από τους πολίτες της κατώτερης τάξης της Λα Μπόκα.[4] Η γη μέσα και γύρω από τη Λα Μπόκα συχνά ελεγχόταν από το κράτος ή από πλούσιες εταιρείες κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, λόγω της τοποθεσίας της κοντά στις αποβάθρες, γεγονός που δυσκόλευε την πρόσβαση των πολιτών σε γήπεδα ποδοσφαίρου.[5]
Η Λα Μπόκα είναι ένας δημοφιλής προορισμός για τους τουρίστες που επισκέπτονται την Αργεντινή, με τα πολύχρωμα σπίτια και τον πεζόδρομο Caminito, όπου οι χορευτές τάνγκο εμφανίζονται και πωλούνται αναμνηστικά σχετικά με το τάνγκο. Άλλα αξιοθέατα περιλαμβάνουν το θέατρο La Ribera, πολλά κλαμπ και ιταλικές ταβέρνες. Η περιοχή που επισκέπτονται οι τουρίστες έχει μήκος μόνο λίγα τετράγωνα και έχει αναπτυχθεί τουριστικά πολύ ενεργά τα τελευταία χρόνια, με πολλούς πάγκους στην αγορά και εστιατόρια που εξυπηρετούν τους τουρίστες. Έξω από αυτήν την τουριστική περιοχή, είναι μια αρκετά φτωχή γειτονιά που έχει καταγράψει πολλά τακτικά περιστατικά μικροεγκλημάτων.
Υπήρξε επίσης κέντρο ριζοσπαστικής πολιτικής, έχοντας εκλέξει το πρώτο σοσιαλιστικό μέλος του Αργεντινού Κογκρέσου ( Αλφρέντο Παλάσιος το 1935) και φιλοξενούσε πολλές διαδηλώσεις κατά τη διάρκεια της κρίσης του 2001.
Από το 2016, η υγεία περισσότερων από 1.000 πολιτών της Λα Μπόκα απειλείται από τη ρύπανση του ποταμού Ματάνσα-Ριατσουέλο (ο οποίος περιέχει υψηλά επίπεδα αρσενικού και μολύβδου, λόγω αιώνων απεριόριστης ρύπανσης).[6]
Φωτογραφίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Πύργος Φαντασμάτων του δέκατου ένατου αιώνα, στην οδό Wenceslao Villafañe -
Το Caminito της παράδοσης του τάνγκο, ένα παράδειγμα του χρώματος της Λα Μπόκα που αποδίδεται στον τοπικό καλλιτέχνη Benito Quinquela Martín -
Η διαδρομή δίπλα στο ποτάμι στην καμπύλη Rocha του ποταμού Riachuelo -
-
Το πρώην εργοστάσιο της Canale Biscuit Co., τώρα πολυτελή λοφτ -
Πλανόδιος πωλητής με θέμα την Μπόκα Τζούνιορς -
Τυπικός τοπικός δρόμος -
Πουέντε Τρανσμπορνταδόρ
_09.jpg)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «El Caminto, la Boca: Buenos Aires' Most Iconic, Colorful Street». 2 Μαΐου 2011.
- ↑ Wilson, Jason (1999). Buenos Aires: A Cultural and Literary Companion. Signal Books. σελ. 189. ISBN 1-902669-03-7. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ Orton, Mark (2020-12-01). La Nuestra: Football and National Identity in Argentina 1913–1978. https://www.academia.edu/88154675.
- ↑ HOROWITZ, JOEL (2014). «Football Clubs and Neighbourhoods in Buenos Aires before 1943: The Role of Political Linkages and Personal Influence». Journal of Latin American Studies 46 (3): 557–585. doi:. ISSN 0022-216X. https://www.jstor.org/stable/24544173.
- ↑ HOROWITZ, JOEL (2014). «Football Clubs and Neighbourhoods in Buenos Aires before 1943: The Role of Political Linkages and Personal Influence». Journal of Latin American Studies 46 (3): 557–585. doi:. ISSN 0022-216X. https://www.jstor.org/stable/24544173.
- ↑ «The Mists of Riachuelo». ArgentinaIndependent.com. Argentina Independent. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2016.