Λανδόλφος της Γκαέτα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λανδόλφος της Γκαέτα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Περίοδος ακμής11ος αιώνας
Οικογένεια
ΟικογένειαΚαετάνι

Ο Λανδόλφος ή Λάντο[1], ήταν Λομβαρδός [2], πιθανότατα γερουσιαστής και απόγονος του Ντοκιμπίλη[3], Δούκας της Γκαέτα με το αξίωμα του πρόξενου από το 1091 έως το 1103.

Με το θάνατο του Ζουρντέν Α΄ της Κάπουα τον Νοέμβριο του 1090[4]. ξέσπασε αναρχία στα φέουδα του Πριγκιπάτου της Κάπουα, ειδικά στο Ακουίνο και τη Γκαέτα. Στη τελευταία ο Ρενώ Ριντέλ κυνηγήθηκε στον πύργο του στο Ποντεκόρβο, από τον λαό, ο οποίος ανακήρυξε τον Λανδούλφο ως δούκα τους. Η Θητεία του μπορεί να διήρκεσε πάνω από μια δεκαετία, αλλά τίποτα δεν είναι γνωστό. Είχε έναν γιο τον Μαρίνο από τη σύζυγό του Ινμιλγία, κόρη ενός δούκα της Νάπολης, ίσως του Σέργιου ΣΤ΄. Απομακρύνθηκε από την Γκαέτα το 1103[5] από τον Νορμανδό Γκιγιώμ ντε Μπλοσεβίλ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Chalandon, p 297, calls him Landon.
  2. Chalandon, p 297
  3. Genealogy of the Medieval Nobility of Southern Italy
  4. Peter the Deacon, IV, 10.
  5. Genealogy of the Medieval Nobility of Southern Italy

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]