Λαέρτης (όνομα)
Λαέρτης, ελληνικό αντρικό κύριο όνομα (βαφτιστικό όνομα).
Ετυμολογία του ονόματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Προέρχεται από το αρχαιοελληνικό όνομα Λαέρτης, από το *ΛαFο-έρ-της, το οποίο, σύμφωνα με το Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας του Γ. Μπαμπινιώτη, είναι σύνθετο από τη λέξη λαός και το θέμα -ερ- του ρήματος ἐρέθω (πρβ. ερεθίζω), επομένως το όνομα θα σήμαινε «αυτός που ερεθίζει το λαό (για να πολεμήσει)».[1] Στο Online Etymology Dictionary Αρχειοθετήθηκε 2015-12-05 στο Wayback Machine., «αυτός που συγκεντρώνει το λαό».[2] Το πρώτο συνθετικό, λαός, είναι αρκετά συνηθισμένο σε αρχαιοελληνικά ονόματα, όπως λ.χ. Ερμόλαος, Νικόλαος, Λέαρχος, Λαοδίκη, Μενέλαος κ.ά.
Στην Οδύσσεια, Λαέρτης είναι το όνομα του πατέρα του μυθικού βασιλιά της Ιθάκης Οδυσσέα. Το όνομα εμφανίζεται επίσης στον Άμλετ (1602) του Σαίξπηρ — γιος του Πολώνιου και αδελφός της Οφηλίας, σκοτώνει τον Άμλετ με δηλητηριασμένο σπαθί — και στα Χρόνια της μαθητείας του Γουλιέλμου Μάιστερ (1796) του Γκαίτε.
Διάδοση του ονόματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ύστερα από αιώνες το βαφτιστικό επανήλθε στο ελληνικό ονοματολόγιο τις παραμονές της επανάστασης του 1821 μαζί με άλλα αρχαιοελληνικά ονόματα σαν σύμβολο της συνέχειας του ελληνισμού και της επιθυμίας του έθνους να ζήσει ελεύθερο.
Σε άλλες γλώσσες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ιταλικά: Laerte
- πορτογαλικά: Laerte
- αλβανικά: Laert
- Το αρχαιοελληνικό Λαέρτης αποδίδεται στα βουλγάρικα, σέρβικα, ουκρανικά: Лаерт· στα ρωσικά: Лаэрт· στα αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά: Laertes· στα γαλλικά: Laërte
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Γεώργιος Μπαμπινιώτης, Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας, Κέντρο Λεξικολογίας, Αθήνα, δεύτερη έκδοση, ανατύπωση, 2005
- ↑ «Laertes», Online Etymology Dictionary Αρχειοθετήθηκε 2015-12-05 στο Wayback Machine.
