Λίμνη Αμπάγια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η λίμνη Αμπάγια

Η Αμπάγια (Abaya Hayk στην αμχαρική γλώσσα) είναι λίμνη γλυκού νερού στη νοτιοδυτική Αιθιοπία, και συγκεκριμένα στην Περιφέρεια των λαών του νότου, στην Τεκτονική Τάφρο της Ανατολικής Αφρικής, ανατολικά των ψηλών βουνών Γκούτζε. Η σημερινή έκτασή της φθάνει τα 1.162 τετραγωνικά χιλιόμετρα[1] (είναι η τρίτη μεγαλύτερη φυσική λίμνη στην Αιθιοπία μετά τις Τουρκάνα και Τάνα), με μήκος 60 και μέγιστο πλάτος[2] 20 χιλιόμετρα, ενώ η επιφάνεια του νερού της βρίσκεται σε υψόμετρο 1.175 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Η πόλη Άρμπα Μιντς (το όνομά της σημαίνει «Σαράντα πηγές») είναι κτισμένη στη νοτιοδυτική όχθη της λίμνης, ενώ στη νότια όχθη απλώνεται το Εθνικό Πάρκο Νατσισάρ. Στο νοτιότερο άκρο, κοντά στην Άρμπα Μιντς, ένας στενός ισθμός (αποκαλούμενος «Γέφυρα του Θεού») τη χωρίζει από τη μικρότερη λίμνη Τσάμο. Η Αμπάγια περιβάλλεται από σαβάνα, γνωστή για την άγρια ζωή της, και η ίδια έχει ψάρια που ψαρεύονται από τους ντόπιους. Σύμφωνα με το Υπουργείο Ιχθυότοπων και Ιχθυοκαλλιεργειών, 412 τόνοι ψαριών αλιεύονται κάθε χρόνο.[3] Γενικώς οι παρόχθιοι πληθυσμοί ασχολούνται πολύ με την αλιεία και το κυνήγι των παρυδάτιων πτηνών.

Η λίμνη Αμπάγια έχει νησιά. Το μεγαλύτερο είναι το Αρούρο[4] ενώ μικρότερα νησιά είναι τα Γκιντίτσο, Ουελέγκε, Γκαλμάκα και Αλκάλι. Το νερό της λίμνης είναι κοκκινωπό εξαιτίας της μεγάλης ποσότητας αιωρούμενων ιζημάτων.[5]

Η λίμνη τροφοδοτείται με νερό από τρία κυρίως ποτάμια: Ο Μπιλάτε πηγάζει στις νότιες πλαγιές του όρους Γκουράτζε και ρέει προς νότο, εκβάλλοντας στη βόρεια όχθη της λίμνης Αμπάγια. Ο Τζιντάμπο πηγάζει στις δυτικές πλαγιές του όρους Μπάλε, ρέει προς νότο και εκβάλλει στη λίμνη στο βορειοανατολικό άκρο της, περνώντας από την πεδιάδα Τζιντάμπο, που συχνά πλημμυρίζει. Ο τρίτος ποταμός είναι ο Τζελάνα, που ρέει προς βορρά μέσα σε κοιλάδα, μέχρι που εισέρχεται στους βάλτους Μπόρε και χύνεται στην ανατολική όχθη της λίμνης.

Η μοναδική εκροή της Αμπάγια γίνεται μόνο σε περιπτώσεις υπερχειλίσεως από τον ποταμό Κούλφο, ακριβώς κάτω από μία αλλουβιακή βεντάλια σε υψόμετρο 1.190 μέτρα (σε γεωγραφικές συντεταγμένες πλάτος 6°0΄39΄΄ Βόρειο και μήκος 37°35΄07΄΄ Ανατολικό) Ο Κούλφο παροχετεύει την περίσσεια υδάτων στη λίμνη Τσάμο. [6] Τον τελευταίο μισό αιώνα η στάθμη της Αμπάγια αυξομειωνόταν μόνο κατά ±1,5 μέτρο γύρω από μία μέση τιμή αρκετά κάτω από τη στάθμη υπερχειλίσεως, και επομένως ήταν ενδορροϊκή.[7] Συνεπώς και το μέσο και μέγιστο βάθος της λίμνης μεταβάλλονται εξίσου λίγο από το ένα έτος στο επόμενο, π.χ. το έτος 2002 η λίμνη είχε μέγιστο βάθος 13,1 μέτρα[1] και μέσο βάθος 7,1 μέτρα, με ολικό όγκο νερού 8,2 κυβικά χιλιόμετρα.

Το 1896 η λίμνη Αμπάγια ονομάσθηκε από τον πρώτο Ευρωπαίο εξερευνητή που εξερεύνησε την περιοχή Βιττόριο Μποττέγκο «Λίμνη Μαργαρίτα» προς τιμή της βασίλισσας Μαργαρίτας της Σαβοΐας, συζύγου του Βασιλιά Ουμβέρτου Α΄ της Ιταλίας. Το όνομα αυτό (Lago Margherita) χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα στην Ιταλία.[8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Baxter, R.M.: «Lake Morphology and Chemistry» στο Ethiopian Rift Valley Lakes, εκδ. Backhuys Publ., Leiden 2002.
  2. Statistical Abstract of Ethiopia for 1967/68
  3. «Information on Fisheries Management in the Federal Democratic Republic of Ethiopia» Αρχειοθετήθηκε 2008-02-28 στο Wayback Machine. (Ιανουάριος 2003)
  4. "Local History in Ethiopia" Αρχειοθετήθηκε 2007-09-27 στο Wayback Machine. Ιστότοπος του Nordic Africa Institute (ανακτ. 5 Νοεμβρίου 2007)
  5. A.T. Grove, F.A. Street και A.S. Goudie: «Former Lake Levels and Climatic Change in the Rift Valley of Southern Ethiopia», Geographical Journal, τόμος 141 (1975), σσ. 177-194
  6. Google Earth
  7. Ababu Teklemariam, Bernd Wenclawia (2004). «Water Quality monitoring within the Abaya-Chamo Drainage Basin» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2018. 
  8. Mack Smith, Denis: Mussolini’s Roman Empire, εκδ. Viking, Νέα Υόρκη 1976

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το αντίστοιχο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 5, σελ. 80

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]