Λάμπεια όρη
| Λάμπεια όρη | |
|---|---|
 Η βουνοκορφή του Ερύμανθου "Αστράς", όπως φαίνεται από τα ριζά του Ωλονού | |
 | |
| Χώρες | Ελλάδα |
| wikidata () | |
Τα Λάμπεια όρη ή όρος Λάμπεια ή όρος Λάμπειο ή Αστράς αποτελούν διακλάδωση και βουνοκορφή του Ερυμάνθου, που βρίσκεται στην Πελοπόννησο, και ανήκουν διοικητικά στην Ηλεία. Η ψηλότερη κορυφή του είναι η "Ανάληψη" με υψόμετρο 1.795 μέτρα[1].
Οι ονομασίες του όρους προέρχονται από την λάμψη του χιονιού στη βουνοκορυφή όπου το χτυπά το φως του ήλιου, όπου τα ψηλότερα σημεία του, όπως και του κοντινού Αστρά, είναι γυμνά από βλάστηση[1].
Από τα Λάμπεια Όρη πηγάζουν πολλοί παραπόταμοι του Πηνειού[1]. Στις πλαγιές του Λάμπειου βρίσκονται τα χωριά Δίβρη, Κρυόβρυση, Καλύβια Κρυόβρυσης, Τσίπιανα, Αστράς, Ορεινή, Αμυγδαλή, Κερέσοβα και Αγία Κυριακή[1].
Ο Παυσανίας αναφέρει ότι η Λάμπεια ήταν ιερό όρος του Πανός[1]. Ωστόσο, σύμφωνα με σύγχρονους μελετητές, το αρχαίο όρος Λάμπεια δεν ταυτίζεται με το σημερινό αλλά με μια άλλη διακλάδωση του Ερύμανθου, που σήμερα ονομάζεται Καλλιφώνιο όρος[2]. Το ίδιο βουνό, που σήμερα ονομάζεται Λάμπεια, στην αρχαιότητα ονομαζόταν Αστερίων[3].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εγκυκλοπαίδεια Υδρία-Cambridge-Ήλιος, τ.2, Εκδόσεις ΤΕΣΣΕΡΑ ΕΨΙΛΟΝ, Αθήνα 1991, λήμμα Αστράς (σελ. 609). ISBN 960-7190-02-5.
- Παναγιώτης Θεοδ. Παπαθεοδώρου, Η Κρυόβρυση της Ηλείας, ιστορία και ζωή, Εκδόσεις Πέτρος Κούλης, Πάτρα 2003. ISBN 960-87799-0-1.
- Νικόλας Φαράκλας, Η Γεωπολιτική Οργάνωση της Πελοποννησιακής Αχαΐας, Πανεπιστήμιο Κρήτης-Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας-Τομέας Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης, σειρά: Ρίθυμνα-Θέματα Κλασικής Αρχαιολογίας, αρ.9, Ρέθυμνο 2001.