Κώστας Μαργέλης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κώστας Μαργέλης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Κώστας Μαργέλης (Ελληνικά)
Γέννηση28  Φεβρουαρίου 1918
Μικολάιβ
Θάνατος19  Νοεμβρίου 2003
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος
γλύπτης
χαράκτης
μαραγκός
καθηγητής

Ο Κώστας Μαργέλης (28 Φεβρουαρίου 1918 – 19 Νοεμβρίου 2003) ήταν Έλληνας ζωγράφος, χαράκτης, γλύπτης, μορφολόγος, διακοσμητής και καθηγητής σχεδίου (Ελεύθερου – Διακοσμητικού - προοπτικού – κατασκευαστικού και ρυθμολογίας) [1].

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Νικολάγεφ της τότε αυτοκρατορικής Ρωσίας [1] (σημερινής Ουκρανίας) το 1918.

Ήταν το τρίτο παιδί του Γιώργου Μαργέλη από τη Λευκάδα (Επτάνησα) και της Κοραλίας Βεζεστενλή από τα Ταταύλα της Κωνσταντινούπολης.

Μετά την Οκτωβριανή επανάσταση η οικογένειά του μετακινήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Το 1930 ήρθαν οικογενειακώς στην Αθήνα [1] και εγκαταστάθηκαν στο Γαλάτσι [2]. Λόγω οικονομικών δυσχερειών, ο Κώστας Μαργέλης, γράφτηκε σε νυχτερινή τεχνική σχολή και το πρωί έπιασε δουλειά σε επιπλοποιείο. Σύντομα έμαθε την τέχνη του επιπλοποιού. Το 1936 τιμήθηκε με αργυρό μετάλλιο από τη Βιοτεχνική Έταιρία – Διπλάρειος Σχολή [2].

Η κλίση του στη ζωγραφική τον ώθησε να ασχοληθεί με τις Εικαστικές Τέχνες.

Μαθήτευσε κοντά σε σπουδαίους δασκάλους όπως ο χαράκτης Δημήτριος Γαλάνης, η ζωγράφος Τζένη Μανούση, ο γλύπτης Θανάσης Απάρτης και ο Γάλλος διακοσμητής Πωλ Πατρινό [2].

Διετέλεσε Καθηγητής στη ΣιβιτανίδειοΤεχνική Σχολή (1950 – 1967) και στη Διπλάρειο Βιοτεχνική Σχολή (1948 – 1968) [1].

Ήταν ιδρυτικό μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ), και από το 1965, Σύνεδρο Μέλος.

Ήταν επίσης από τα Ιδρυτικά και Διοικητικά μέλη της Λέσχης Ελλήνων Καλλιτεχνών και της Λέσχης Διακοσμητών.

Το 1972 προσελήφθη στην Τεχνική υπηρεσία του ΟΔΔΕΠ (Οργανισμός Διοίκησης - Διαχείρισης Εκκλησιαστικής Περιουσίας), ως Ζωγράφος, Μορφολόγος Διακοσμητής (Α.Μ. 11) [1].

Γλυπτικό έργο του από ορείχαλκο είναι η Λάρνακα του Παλαιών Πατρών Γερμανού, καθώς και πολλά μικρά γλυπτά από μόλυβδο, χαλκό, γύψο, μάρμαρο και πωρόλιθο.

Το 1974  πήρε μέρος  σε έκθεση Αγιογραφίας στην Αθήνα,  της οποίας διακόσμησε και το εξώφυλλο του καταλόγου

Ως ζωγράφος και χαράκτης έλαβε μέρος:

-Στην Επαγγελματική Καλλιτεχνική Έκθεση στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας, κατά την περίοδο της Κατοχής  

-Σε 4 Πανελλήνιες Εκθέσεις από το 1945 – 1975.

-Τον Γενάρη του 1959 πραγματοποίησε την Α΄ ατομική του έκθεση στην Γκαλερί «Τέχνη» με 61 κομμάτια Ζωγραφικής – Χαρακτικής – Γλυπτικής και Σχέδια με μολύβι, σινική μελάνη και έργα με ξυσμένο γυαλί.

-Σε 4 ομαδικές εκθέσεις από το 1959 – 1963 (Γκαλερί «Τέχνη») 

-Σε ομαδική έκθεση στη Φλωρεντία (Ιταλία), το 1963.

-Σε ομαδικές θερινές εκθέσεις κατά τα έτη 1965 και 1966 .

-Το 1972 πραγματοποίησε την Β΄Ατομική του έκθεση στην Γκαλερί «MOND ART’S» στο Παλαιό Φάληρο. Εξέθεσε 41 έργα όλα με σινική μελάνη.

-Σε ομαδική έκθεση (1972) στον «Παρνασσό».

-Το 1975 βραβεύτηκε με αργυρό μετάλλιο στα «Κηφίσεια ’75».

-Κατά τον εορτασμό της «Παγκόσμιας Εβδομάδας Τέχνης» εκτέθηκε εντυπωσιακή ολόγλυφη μακέτα του αρχοντικού σπιτιού Βεροιας, στο Πολεμικό Μουσείο και Ζωγραφικά του έργα στα Γραφεία της εφημερίδας «Διαμαρτυρία».

-Σε ομαδική έκθεση Θρησκευτικής Τέχνης στη Λέσχη Ελλήνων Καλλιτεχνών το έτος το 1976.

-Συμμετείχε σε πολλές ομαδικές εκθέσεις μέχρι το 1982.

-Το 1982 πήρε μέρος σε ομαδική έκθεση της Διεθνούς Ένωσης Καλών Τεχνών (IAG), στην αίθουσα του Ωδείου Αθηνών.

-Σε ομαδική (Διεθνής) έκθεση στην Αγγλία (Leek Arts Festival), τις χρονιές 1984 και 1985.

-Επίσης το 1984 πραγματοποίησε την Γ΄Ατομική του έκθεση (Ζωγραφική – Διακοσμητική και Αρχιτεκτονικές Συνθέσεις), στο Κέντρο Βιβλίου και Επικοινωνίας της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.

-Σε ομαδική έκθεση στην Ακαδημία Κρήτης -στο Κολυμπάρι του νομού Χανίων- με θέμα «Πρόσωπο με πρόσωπο».

-Σε ομαδική έκθεση το 1985, στη Νέα Χαλκηδόνα (Αθήνα), στα πλαίσια «Η Τέχνη στους Δήμους».

-Το 1985 συμμετείχε με ολόγλυφη μακέτα, σε διαγωνισμό που είχε προκηρύξει ο Δήμος Γαλατσίου, για Μνημείο Εθνικής Αντίστασης σε ένα από τα νταμάρια της περιοχής (Αγχεσμός ή Τουρκοβούνια), με θέατρο, ιατρείο, χώρους στάθμευσης και αναψυχής

-Σε ομαδική έκθεση το 1986, στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου της Αθήνας, με την «IAG».

-Σε ομαδική έκθεση στην Ελληνοαμερικανική Ένωση «Dowling College» το έτος 1989.

-Το 1994 ο Δήμος Γαλατσίου τίμησε τον Κώστα Μαργέλη, πραγματοποιώντας στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Γαλατσίου «Θάνος Κωτσόπουλος», αναδρομική έκθεση, παρουσιάζοντας μέρος της καλλιτεχνικής του εργασίας, με έργα ζωγραφικής –χαρακτικής – γλυπτικής – διακοσμητικής και αρχιτεκτονικών μελετών [2].

Έργα του βρίσκονται:

Στο Υπουργείο Παιδείας, στο Δήμο της Αθήνας, στο Δήμο Πειραιωτών, στη Μητρόπολη Νικαίας, στο Διεθνές Διορθόδοξο Κέντρο Αθηνών Ιεράς Μονής Πεντέλης [1], στην Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, στη Μονή Κερνίτσας (Αρκαδία), στην Ακαδημία Κρήτης (Κολυμπάρι – Χανιά), σε πολλές ιδιωτικές συλλογές, καθώς και σε πολλές συλλογές διαφόρων Πνευματικών και Πολιτιστικών Ιδρυμάτων και Οργανισμών του εσωτερικού και του εξωτερικού (Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία, Καναδά, Αμερική κλπ).

Ως Διακοσμητής – Μορφολόγος

Από το 1938 – 1940 συνεργάστηκε με τον Γάλλο διακοσμητή Paul Patrino στην Αθήνα, διακοσμώντας επαύλεις και καταστήματα.

Όταν υπηρετούσε τη θητεία του στον Ελληνικό Στρατό (1945 – 1948) στο Κέντρο Υποδοχής και Εκπαιδεύσεως Τεχνιτών καθώς και στη Σχολή Εκπαιδεύσεως Τεχνιτών, διακόσμησε και διαμόρφωσε τα κτήρια και τις αίθουσες των Σχολών. Επίσης τοιχογράφησε τα εκπαιδευτικά θέματα και εικονογράφησε τα βιβλία.

Κατά την περίοδο που υπηρετούσε ως Καθηγητής σχεδίου στη Σιβιτανίδειο Σχολή, εκπόνησε μελέτες για πολλά δημόσια Καταστήματα όπως: Υπουργεία, (Παιδείας - Θρησκευμάτων, Εσωτερικών, Στρατιωτικών, Εμπορίου – Βιομηχανίας, Εξωτερικών), Νομαρχία Πειραιά, Ελεγκτικό Συνέδριο, Πανεπιστήμια (Αθηνών και Πατρών), Ανωτάτη Σχολή Εμπορικών και Οικονομικών Επιστημών, Γεωπονική Σχολή, Νοσοκομεία (Ζακύνθου, Γεν. Κρατικό Αθηνών, Αλεξάνδρα) κ.λ.π. επιβλέποντας ο ίδιος τις εργασίες αυτές.

Τέλειος γνώστης της Ξυλουργικής Τέχνης συνέταξε ξυλουργικές εργασίες ποιότητας και υπήρξε Σύμβουλος Εργοστασίων και Εργαστηρίων Καλλιτεχνικών Ξυλουργικών Εργασιών.

Είχε εκδόσει Λευκώματα με μορφές επίπλων, φωτιστικών και άλλων αντικειμένων καθώς και Λεύκωμα με σιδερένιες καλλιτεχνικές κατασκευές.

Ως ιδιώτης Διακοσμητής – Μορφολόγος συνέταξε και επέβλεψε διακοσμητικές εργασίες όπως: Κέντρο Αποκαταστάσεως Τραυματιών (ΚΑΤ), Μαιευτήριο Αθηνών, Φαρμακείων (Δεμένεγα και Αξιώτη), Κέντρο Bar “Canale” στον Ισθμό της Κορίνθου, Μουσείο Βοτανικής Γουλανδρή κ.λ.π.

Από το 1969 ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την Εκκλησιαστική Τέχνη.

Μελέτες που πραγματοποιήθηκαν:

Στο κτίριο της Ι. Μονής Πετράκη, της Ι. Μονής Πεντέλης (Διορθόδοξο Κέντρο της Εκκλησίας της Ελλάδος, Εκκλησιαστικό Μουσείο, Κρυφό Σχολειό), του Καθολικού Ι. Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου, Παρεκκλησίου Αγίας Τριάδας Πεντέλης, Παρεκκλησίου Αγίου Τιμοθέου (και του Κωδωνοστασίου), Ησυχαστηρίου Μητρόπολης Άργους στη θέση «Κιβέρι», Μνημείου πεσόντων στα Μαζέικα Καλαβρύτων, Μητροπολιτικού μεγάρου Ι. Μονής Ασωμάτων Πετράκη (Βυζαντινό μνημείο), Μητροπολιτικού μεγάρου Έδεσσας, νέου ορόφου ΟΔΔΕΠ (Μονή Πετράκη), Δικαστικού Ιεράς Συνόδου, χώρων Αποστολικής Διακονίας, Αιθουσών της Ιεραρχίας και του κεντρικού προθαλάμου του νέου Διοικητικού Κέντρου της Εκκλησίας, της Βιβλιοθήκης της Ιεράς Συνόδου, του Πνευματικού Φροντιστηρίου, χώρων Θεολογικών Μελετών στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών, της Μονής Ταξιαρχών Αιγίου, της Μονής Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων, του Μητροπολιτικού Μεγάρου Αιτωλοακαρνανίας (Μεσολόγγι), του γραφείου του Γεν. Διευθυντή της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδας, του Περιβάλλοντος χώρου του Ησυχαστηρίου Μεσολογγίου στη θέση «Κλεισούρα», Διακοσάδραχμου ενσήμου του ΟΔΔΕΠ, Λουτρών Λίμνης Βουλιαγμένης, χώρων Ξενοδοχειακού συγκροτήματος (ΤΑΚΕ) στην Αθήνα, Αρχιεπισκοπικού Μεγάρου στο Ψυχικό (κατοικία εκάστοτε αρχιεπισκόπου), Ιερού Ναού Ταξιαρχών Άρεως, Ι. Μητρόπολης Δράμας, Ι. Μητρόπολης Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς, Κτηρίου γραφείων (Πατησίων 60 Αθήνα), Ι. Ναού τύπου Βασιλικής 500 ατόμων, Ι. Ναού Σεούλ (Κορέα), Ι. Ναού για Ιντζόν (Κορέα), Ι. Ναού (Αφρική), (οι τρεις τελευταίες μελέτες ήταν ειδικά προσαρμοσμένες στο παραδοσιακό πνεύμα των τόπων που προορίζονταν), Προσόψεων κτηρίου Μητρόπολης Περιστερίου, Δάπεδο Ι. Ναού Αγίου Ανδρέα -Άνω Πατήσια περιοχή Λαμπρινής- και πληθώρα άλλων εργασιών και μελετών σχετικών με την Εκκλησιαστική Τέχνη (Δάπεδα, καθίσματα, τέμπλα, φωτιστικά, αναλόγια κ.λ.π.)

Επίσης έχει στην κατοχή του ολοκληρωμένη μελέτη συγκροτήματος κτηρίων, που απαρτίζουν μία σύγχρονη Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών της Χριστιανικής Εκκλησίας (Ναός νέου Τύπου, Βαπτιστήριο, Σχολές Θεωρητικές και Εργαστήρια, Σχολή Μουσικής, Αίθουσες Σεμιναρίων και προβολών, Οικοτροφείο, Βιβλιοθήκη, Διοικητικές Υπηρεσίες, Κήποι κ.λ.π.), με σκοπό την σωστή Καλλιέργεια και Εκπαίδευση Στελεχών, προς συνέχιση και ανάπτυξη της Παράδοσης πάνω στην Τέχνη γενικά και ειδικά στην Εκκλησιαστική Τέχνη.

Μετά τη συνταξιοδότησή του, ο Κώστας Μαργέλης, συνέχισε να εργάζεται στο Ατελιέ του στο Γαλάτσι.

Προσωπική ζωή και θάνατος.

Στα 25 του, παντρεύτηκε την Ευφροσύνη Κουτσούγερα από τη Βλαχέρνα Αρκαδίας. Μαζί απέκτησαν δύο παιδιά τον Γιώργο Μαργέλη (επίσης Εικαστικό καλλιτέχνη και διακοσμητή) και την Κοραλία Μαργέλη (Καθηγήτρια Αισθητικής Τέχνης και συνεργάτιδα στην εφημερίδα «ΗΧΩ» του Γαλατσίου-Λαμπρινής-Κυπριάδου).

Ταξίδεψε στην Ιταλία και Γαλλία όπου επισκέφτηκε και μελέτησε το Έργο των Μεγάλων Καλλιτεχνών όλων των εποχών. Ταξίδεψε ακόμη στην Ελβετία και στην Τουρκία καθώς και σε όλα σχεδόν τα μέρη της Ελλάδας.

Ο Κώστας Μαργέλης έφυγε για πάντα απ’ τη ζωή στις 19 Νοεμβρίου του 2003 σε ηλικία 85 ετών κτυπημένος από τη νόσο Alzheimer (Νόσος Αλτσχάιμερ). Τάφηκε στο Κοιμητήριο της Βλαχέρνας (Αρκαδία), σε οικογενειακό τάφο.

Φωτογραφίες και κριτικές έργων του έχουν περιλάβει στις σελίδες του πολλές εκδόσεις και έντυπα όπως η νέα έκδοση της εγκυκλοπαίδειας "ΗΛΙΟΣ", "Ελληνες Ζωγράφοι" εκδόσεις "Μέλισσα", εφημερίδες, περιοδικά κ.λ.π.

Εξέδωσε εγχειρίδιο για τους μαθητές του (Δωρεάν προσφορά) με τίτλο «Το ελεύθερο Σχέδιο», στο οποίο περιέχονται τα βήματα για το προοπτικό και το ελεύθερο σχέδιο και οι φωτοσκιάσεις.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Πασσάς, Ιωάννης Δ. (1978). Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν "Ηλίου". Αθήνα. σελ. Τόμος ΙΔ, σελ. 253. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Αποστολίδης, Βασίλης (1993). Ηχώ της αγοράς. Γαλάτσι. σελ. 1, 4-6.