ΚΟΜΙΞ

Το ΚΟΜΙΞ είναι ελληνικό μηνιαίο περιοδικό κόμικς που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 6 Ιουνίου 1988. Το ΚΟΜΙΞ ξεκίνησε με 32 σελίδες στα πρώτα τεύχη και σιγά σιγά αναπτυσσόταν, με αποτέλεσμα μέχρι το 2011 να έχει φτάσει τις 84 σελίδες και αρκετά τεύχη να ξεπερνούν τις 100. Τα τεύχη του περιοδικού Κόμιξ διαφημίστηκαν ως συλλεκτικά και τελικά έγιναν^{[εκκρεμεί παραπομπή]}. Το πρώτο τεύχος είχε τον τίτλο Χαμένοι στις Άνδεις και ήταν δημιούργημα του σημαντικού δημιουργού Καρλ Μπαρκς. Αρχικά εκδιδόταν από την εταιρεία «Γενική Εκδοτική Αττικής ΕΠΕ», (τεύχη 1–104), από τις «Εκδόσεις Τερζόπουλος ΕΠΕ», (τεύχη 105–134), ενώ από τον Σεπτέμβριο του 1999 και μέχρι το Σεπτέμβριο του 2013 από την «ΝΕΑ ΑΚΤΙΝΑ Α.Ε.» (τεύχη 135–303). Στις 15 Ιουλίου 2014 ανακοινώθηκε η επανακυκλοφορία του περιοδικού στις 30 Ιουλίου 2014, από την Καθημερινή, ξαναρχίζοντας την αρίθμηση από το τεύχος 1.^[1]

Σχεδιαστές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το περιοδικό εκδίδει σχεδόν πάντα ιστορίες με τους χαρακτήρες της Λιμνούπολης (Ντόναλντ Ντακ, Σκρουτζ Μακ Ντακ, Τζον Ρόμπαξ, Μάτζικα Ντε Σπελ, Κύρο Γρανάζη, Σκληρόκαρδο Χρυσοκούκη, Χιούη, Λιούη και Ντιούη και σπανιότερα του Μίκυ Σίτι (Μίκυ Μάους, Γκούφυ, Μίννι Μάους κλπ.) Ωστόσο δείχνει μεγαλύτερο ενδιαφέρον στους πρώτους, δημοσιεύοντας ιστορίες από τους πιο διάσημους σχεδιαστές τους. Ο «βασιλιάς των Ντακ» Καρλ Μπαρκς (δημιουργός των Σκρουτζ Μακ Ντακ,Γκαστόνε Γκάντερ, Γιαγιά Ντακ, Μουργολύκων κ.α.), ο οποίος κυριάρχησε στα 70 περίπου πρώτα τεύχη του περιοδικού, έδωσε την θέση του στον «ακαδημαϊκό» Ντον Ρόσα, τον γνωστό από το περιοδικό Μίκυ Μάους Ιταλό σχεδιαστή Ρομάνο Σκάρπα, τον Ντάαν Γίπες, τον Τζέφρυ Μπλουμ, τον γνωστό για τις ιστορίες των Μίκυ και Γκούφη Πωλ Μάρρυ, τον πρώτο σχεδιαστή του Μίκυ σε μορφή στριπ, Αλ Ταλιαφέρο, τον Τζακ Χάννα της "Hanna-Barbera", τον Βίκαρ, τον Μάρκο Ρότα,τον Ουίλλιαμ Βαν Χορν και τον γιο του, Νόελ, τα αδέρφια Μάου και Μπας Χέυμανς κ.α.

Ιστορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτα τεύχη με τις κλασσικές ιστορίες του Καρλ Μπαρκς προήλθαν από τα ασπρόμαυρα αμερικάνικα βιβλία Carl Barks Library που πρωτοεκδόθηκαν στις ΗΠΑ το 1984. Εκεί συγκεντρώθηκαν όλες οι ιστορίες του σχεδιαστή, επεξεργάσθηκαν σε ασπρόμαυρη μορφή και παρουσιάστηκαν σε τόμους. Σ' αυτές τις ιστορίες, στην Ελλάδα πια, μπήκε χρώμα, έγινε νέα απόδοση κειμένου και έτσι κάλυψαν ένα μεγάλο κενό: Παρουσίασαν στη νέα γενιά τις ιστορίες που εντυπωσίασαν τους γονείς τους όταν εκείνοι ήταν μικρά παιδιά και τους έκαναν να αγαπήσουν αυτό το είδος.

Τα περισσότερα από τα συλλεκτικά πρώτα τεύχη περιέχουν τις κλασσικές ιστορίες του Καρλ Μπαρκς, που δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο περιοδικό Γέλιο Και Χαρά. Το πρώτο τεύχος του περιοδικού Γέλιο Και Χαρά που κυκλοφόρησε την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 1954, με τίτλο Ο Μίκυ Μάους και ο Πλούτο Αιχμάλωτοι των Μυρμηγκιών (μια ιστορία του Μπιλ Ράιτ του 1937), αποτέλεσε για παράδειγμα, το #34 του περιοδικού Κόμιξ, με τίτλο Ο Μίκυ Εναντίον Γιγαντιαίων Μυρμηγκιών, 38 ολόκληρα χρόνια μετά. Και η αλήθεια είναι ότι ο Χρήστος Τερζόπουλος (παρών ήδη από το #1 του Μίκυ Μάους) και το επιτελείο του έδωσαν μια συλλεκτική διάσταση στο περιοδικό. Έτσι σταδιακά, με προσεγμένες επιλογές ιστοριών και πολλή φροντίδα σε όλα τα υπόλοιπα, το Κόμιξ έγινε σημείο αναφοράς στις περιοδικές εκδόσεις Ντίσνεϋ σε όλο τον κόσμο^{[εκκρεμεί παραπομπή]}. Η ιστορία Χαμένοι στις Άνδεις δίκαια αποτέλεσε την εκκίνηση για το «πείραμα-Κόμιξ», ενώ η επανάληψη κάποιων ιστοριών μετά από μεγάλα χρονικά διαστήματα βοήθησε στο «συλλογικό ασυνείδητο». Π.χ. Τα λάφυρα του Πιζάρρο π.χ. (#24 Κόμιξ) ήταν η μετονομασία της ιστορίας του Μπαρκς το Χρυσάφι των Ίνκας (#3 Μίκυ Μάους, 1966), που ξαναδημοσιεύτηκε την δεκαετία του '70 στο ίδιο περιοδικό (#421 Μίκυ Μάους, 1974) και την δεκαετία του '80 στα Κλασικά (#75, 1985), οι ιστορίες του Κάρλ Μπαρκς Στην Αρχαία Περσία του 1950 (#17 Κόμιξ, #4 Γέλιο και Χαρά), Το Μεγάλο Τσίρκο (#4 Κόμιξ, #20 Γέλιο και Χαρά) ή Η Χρυσή Περικεφαλαία του 1952 (#100 Κόμιξ, #9 Γέλιο και Χαρά).

Στο περιοδικό φιλοξενήθηκαν επίσης ιστορίες του αμερικάνικου περιοδικού Groo the Wanderer και η ιστορία Space Circus με σχεδιαστή τον Sergio Aragones και στο κειμενο τον Mark Evanier.

Ειδικές Εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για να αυξηθούν οι πωλήσεις του περιοδικού μέσω των συνδρομών, από το 1995 παρουσιάστηκαν κάποιες επιπλέον εκδόσεις. Αυτές αποτέλεσαν πρόσθετο υλικό σε κάθε νέα συνδρομή. Η πρώτη ειδική έκδοση έγινε τέλη Οκτωβρίου του 1995, με τον «Μίκυ Πυροσβέστη» του Φλόυντ Γκότφρεντσον. Μια ενδιαφέρουσα έκδοση 16 σελίδων, 27.8x19.5 cm, από την κλασική ιστορία στριπ (χειμώνας 1931) της Los Angeles Evening Herald. Η δεύτερη συνδρομητική έκδοση ήταν ένα περιοδικάκι 52 σελίδων, 13x17cm, με τίτλο Pluto Saves the Ship με συλλεκτική αξία, αφού η ιστορία αυτή ήταν και η πρώτη του Καρλ Μπαρκς στα στούντιο Ντίσνεϋ. Μετά από δύο χρόνια εκδόθηκε η σειρά Πάμκιν-3, που πρωτοεμφανίστηκε στο περιοδικό Μίκυ την δεκαετία του '70 και ολοκληρώθηκε σε τρία περιοδικά (1999-2001). Σχεδιαστής της ο Πωλ Μάρρυ, ένας καλλιτέχνης που μπορούσε να καυχηθεί ότι δημιούργησε ιστορίες για τους περισσότερους ήρωες του Ντίσνεϋ. Στην πρώτη από τις τρεις ιστορίες "Πάμκιν-3", υπεύθυνος ήταν ο ίδιος ο Χρήστος Τερζόπουλος για την καλλιτεχνική γραφή στα «μπαλονάκια». Ακολούθησε μια ακόμη έξτρα έκδοση του περιοδικού Κόμιξ. Αυτή ήταν Τα Στριπ του Κόμιξ που εμφανίστηκαν στην εφημερίδα Τα Νέα, που όμως απογοήτευσαν τους συλλέκτες^{[εκκρεμεί παραπομπή]}.

Τον Δεκέμβριο του 1998, κλείνοντας τα δέκα χρόνια του περιοδικού, κυκλοφόρησε στα περίπτερα η πρώτη ανεξάρτητη έκδοση κάτω από τον τίτλο "«Κόμιξ»". Ονομάστηκε Carl Barks 10x10 και σ' αυτή την έκδοση παρουσιάστηκαν δέκα δεκασέλιδες ιστορίες του Μπαρκς της περιόδου 1943-44. Μια όμορφη και φροντισμένη έκδοση, μόνο όμως, για τους οπαδούς του καλλιτέχνη. Ιστορίες άνευρες, που εύκολα τις ξεχνούσες^{[εκκρεμεί παραπομπή]}, αφού σύμφωνα με τα στούντιο Ντίσνεϋ, ο μεγάλος σχεδιαστής έπρεπε να περιορίσει την πλοκή σε δέκα σελίδες ανά ιστορία αντί των 26, 28 ή και 32 σελίδων που είχαν τα μνημειώδη έργα του.

Στις αρχές Νοεμβρίου του 2004, οι εκδόσεις "Νέα Ακτίνα", φιλοξένησαν στην Ελλάδα τον ίδιο τον Ντον Ρόσα με αφορμή το best seller έργο του "Ο Βίος και η Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ". Ήταν μια ιστορία 12 κεφαλαίων που πρωτοπαρουσιάστηκε τμηματικά στο περιοδικό "Κόμιξ". Σήμερα πλέον, κάτω από όνομα του περιοδικού, κυκλοφορούν κατά καιρούς διάφορες άλλες εκδόσεις Ντίσνεϋ.

Παύση κυκλοφορίας του Περιοδικού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Σεπτέμβριο του 2013 (τεύχος #303,"Τα λάφυρα του Πειρατή") κυκλοφορεί το τελευταίο τεύχος του περιοδικού ΚΟΜΙΞ, στο οποίο αφήνεται να εννοηθεί η παύση κυκλοφορίας του περιοδικού, έπειτα από 25 χρόνια και 3 μήνες κυκλοφορίας. Στην 5η σελίδα του τελευταίου τεύχους βρισκόταν η αποφώνηση "Επίλογος", από τους κύριους Χρήστο Τερζόπουλο και Ντέιβιντ Τερζόπουλο, ενώ στην 3η σελίδα του περιοδικού, δεν υπήρχε η στήλη "Στο επόμενο τεύχος".

Επανακυκλοφορία του Περιοδικού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 15 Ιουλίου 2014 ανακοινώθηκε ότι το περιοδικό θα επανακυκλοφορούσε από την Καθημερινή στις 30 Ιουλίου 2014. Τελικά, το περιοδικό κυκλοφόρησε την 1η Αυγούστου, ξαναρχίζοντας την αρίθμηση από το τεύχος 1, με 100 σελίδες και τιμή €3,50.^[1] Το πρώτο τεύχος περιείχε την ιστορία «Μόμπυ Ντικ» των Φραντσέσκο Αρτιμπάνι και Πάολο Μοττούρα και την ιστορία «Σύγχρονος Ηρακλής» του Καρλ Μπαρκς.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 «Ιστοσελίδα Facebook "Η Καθημερινή της Κυριακής"».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[επανακυκλοφορία-1] 1,0 ^1,1 «Ιστοσελίδα Facebook "Η Καθημερινή της Κυριακής"».

[1]