Κόιντος Ιούνιος Βλαίσος

Κόιντος Ιούνιος Βλαίσος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1ος αιώνας π.Χ.
Θάνατος	1ος αιώνας Ρώμη
Χώρα πολιτογράφησης	Αρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός στρατιωτικός
Οικογένεια
Τέκνα	Quintus Junius Blaesus Lucius Junius Blaesus
Γονείς	(Junius)
Αδέλφια	Junia Blaesa
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Ρωμαίος συγκλητικός Ρωμαίος έπαρχος Ύπατος στην αρχαία Ρώμη

Ο Κόιντος Ιούνιος Βλαίσος, λατιν.: Quintus Junius Blaesus (απεβ. το 31 μ.Χ.) ήταν Ρωμαίος πολιτικός, που έζησε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αυγούστου και του Τιβέριου. Ήταν εκ μητρός θείος του Λεύκιου Αίλιου Σηιανού, του πραιτωριανού επάρχου του Αυτοκράτορα Τιβέριου.

Σταδιοδορμία

Σχεδόν τίποτε δεν είναι γνωστό για τη σταδιοδρομία του Κόιντου Ιούνιου Βλαίσου πριν από το 10 μ.Χ., όταν υπηρέτησε ως αντικαταστάτης ύπατος με τον Σέρβιο Κορνήλιο Λέντουλο Μαλουγινένσις. Εξαίρεση αποτελεί μία μολύβδινη ράβδος, που βεβαιώνει ότι ήταν ανθύπατος της Σικελίας · η ημερομηνία της θητείας του δεν μπορεί να χρονολογηθεί πλησιέστερα από τη μακρά βασιλεία του Αυγούστου.

Ο Βλαίσος εμφανίζεται στη συνέχεια ως διοικητής των στρατευμάτων που στάθμευαν στην Παννονία, όταν ξεκίνησε ανταρσία μετά το τέλος τού Αυγούστου το έτος 14. Σύμφωνα με τον Τάκιτο, μετά τη στρατιωτική θητεία στη Μεγάλη Ιλλυρική Επανάσταση, οι στρατιώτες ήταν δυσαρεστημένοι με την αμοιβή με τα βαλτώδη και ορεινά Παννονικά εδάφη, και απαίτησαν αποζημίωση. Για να εκτονώσει την ένταση, ο Βλαίσος προσφέρθηκε να αυτοκτονήσει, αλλά το αίτημά του αγνοήθηκε. Σύμφωνα με τον Ρωμαίο ιστορικό Κάσσιο Δίωνα, οι στρατιώτες συνέλαβαν και βασάνισαν τους σκλάβους του, και στη συνέχεια επιχείρησαν να σκοτώσουν τον Βλαίσο. Ωστόσο, κατάφερε να αποκαταστήσει προσωρινά την τάξη πείθοντάς τους να στείλουν απεσταλμένους στη Ρωμαϊκή Σύγκλητο. Σε απάντηση, ο Τιβέριος έστειλε τον γιο του Δρούσο Ι. Κ. για να καταστείλει την εξέγερση, συνοδευόμενος από τον Σηιανό και δύο πραιτωριανές κοόρτες.

Η επόμενη θέση του Βλαίσου ήταν αυτή του ανθύπατου της Αφρικής από το 21 έως το 23. Βοηθήθηκε να επιτύχει αυτό το αξίωμα χάρη στον ανιψιό του, Σηιανό, στο βαθμό που η σχέση τους έπεισε τον άλλο πιθανό υποψήφιο, τον Μάρκο Αιμίλιο Λέπιδο, να αποσυρθεί από την υποψηφιότητα.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως κυβερνήτη στην Αφρική, ο Βλαίσος κατάφερε να καταπνίξει μία εξέγερση του Ρωμαίου πολέμαρχου των Μουσουλαμίων Τακφαρίνα, μία νίκη για την οποία κέρδισε θριαμβευτικές τιμές και τον τίτλο του αυτοκράτορα (imperator).

Η σταδιοδορμία του Βλαίσου τερματίστηκε το έτος 31, όταν ο ανιψιός του Σηιανός κατηγορήθηκε για προδοσία, και εκτελέστηκε με εντολή του Τιβέριου. Ο Βλαίσος δικάστηκε ως ένας από τους συνεργάτες του. Αντί να περιμένει την εκτέλεση, επέλεξε να αυτοκτονήσει.

Οικογένεια

Η ταυτότητα της συζύγου του Κόιντου Ιουνίου Βλάισου δεν είναι γνωστή, ούτε η ημερομηνία του γάμου τους. Ωστόσο, είναι γνωστό ότι ο Βλάισος είχε τουλάχιστον δύο παιδιά, και τα δύο γιους, καθένας από τους οποίους έγινε ύπατος με δική του ευθύνη: Κόιντος Ιούνιος Βλάισος (ύπατος 26) και Λεύκιος Ιούνιος Βλάισος (ύπατος 28).

Και οι δύο αυτοί γιοι αυτοκτόνησαν το 36, όταν ο Τιβέριος μεταβίβασε σε άλλους τα ιερατεία που είχαν προηγουμένως υποσχεθεί στους Βλάσι κατά την άνοδο της οικογένειάς τους.

Ο τελευταίος γνωστός απόγονος αυτού του Κόιντου Ιουνίου Βλάισου ήταν ένας εγγονός (ή δισέγγονος), ο Ιούνιος Βλάισος, κυβερνήτης της Γαλατίας Λουγδούνενσις, ο οποίος δολοφονήθηκε το έτος 69 από τον αυτοκράτορα Βιτέλλιο .

Δείτε επίσης

• γένος Ιουνίων

Αναφορές

• Σάυμ, Ρόναλντ· Η αριστοκρατία [της εποχής] του Αυγούστου (Oxford University Press, 1989). , (ISBN 978-0-19-814731-2)
• Τάκιτος, Χρονικά
• Τάκιτος, Ιστορίαι
• Δίων Κάσσιος, Ρωμαϊκή Ιστορία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τάκιτος, Χρονικά Βιβλίο 3, κεφάλαια 72 και 73, αγγλική μετάφραση
• Δίων Κάσσιος, Ρωμαϊκή Ιστορία, Βιβλίο 57, Κεφάλαιο 4, Αγγλική μετάφραση