Κωνσταντίνος Κορνιακτός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κωνσταντίνος Κορνιακτός
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1517
Ηράκλειο
Θάνατος1  Αυγούστου 1603
Λβιβ[1]
Τόπος ταφήςΛβιβ και Dormition Church (49°50′31″ s. š., 24°2′4″ v. d.)
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταέμπορος
Οικογένεια
ΤέκναKonstanty Korniakt z Białobok[2]
Katarzyna Korniaktówna
Οικογένειαd:Q63532175
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαγραμματέας του βασιλιά στο δικαστήριο της Πολωνίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κωνσταντίνος Κορνιακτός ή Κονστάντυ Κορνιάκτ (Konstanty Korniakt, περ. 1517 – 1η Αυγούστου 1603) ήταν πλούσιος έμπορος της Μολδαβίας-Ρουμανίας και Πολωνίας, ελληνικής καταγωγής.[3] Η δράση του απλωνόταν σε μεγάλο μέρος της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Κατά τη διάρκεια της ζωής του ήταν ο πλουσιότερος κάτοικος της πόλης του Λβιβ (Λβοφ), έχοντας στην ιδιοκτησία του ακόμα και ολόκληρα χωριά, αρκετά τον αριθμό.[4] Τού απονεμήθηκε τίτλος ευγενείας από τον Πολωνό βασιλιά και έτσι υπήρξε ο ιδρυτής της οικογενείας ευγενών Κορνιάκτ.[5] Εκτός από την επίσημη πολωνική μεταγραφή Korniakt, το αρχικό ελληνικό του όνομα αναφέρεται σε διάφορες πηγές παρεφθαρμένο ως Kornak, Korniak, Korniat, Korneadi, Korneades, Carneadi, Coretho, Koreto de Candia και Carinacto[6].

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο θυρεός του Κωνσταντίνου Κορνιακτού

Ο Κορνιακτός ήταν αναμφίβολα Έλληνας[7][8][9] και γεννήθηκε στην πόλη Χάνδακα (Candia, το σημερινό Ηράκλειο Κρήτης), μάλλον το 1517. Σε νεαρή ηλικία εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου ήδη το 1540 είχε καταστεί ένας αρκετά πλούσιος έμπορος. Αργότερα εγκαταστάθηκε στη Μολδαβία και το 1554 (ή κατά τη δεκαετία του 1560)[10] στο τότε πολωνικό Λβωφ (το σημερινό Λβιβ της Ουκρανίας), όπου και έζησε μέχρι τον θάνατό του. Στο Λβιβ ανέλαβε την επιχείρηση του μεγαλύτερου αδελφού του Μιχαήλ.[11] Ο βασιλιάς της Πολωνίας Σιγισμούνδος Β΄ Αύγουστος του απένειμε επίσημο τίτλο ευγενείας στις 12 Φεβρουαρίου 1571 ως σλάχτσικ Konstanty Korniakt, μαζί με άλλα προνόμια, δημιουργώντας έτσι τον Θυρεό της Κρούσινα.[5]

Ο Πύργος «Κορνιακτόφσκα» στον Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του Λβιβ, έργο του Πιέτρο ντι Μπαρμπόνα, ανεγέρθηκε με δαπάνες του Κορνιακτού.[12]

Ο Κορνιακτός ασχολήθηκε με το διεθνές χονδρικό εμπόριο, ιδίως με προϊόντα από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και γερμανικά κράτη. Εμπορευόταν κρασί, υφάσματα, βαμβάκι, μέλι, δέρματα και γουναρικά. Σύντομα έγινε πολύ πλούσιος, φθάνοντας στο σημείο να δανείζει χρήματα στους βασιλείς της Πολωνίας και σε άλλες οικογένειες ευγενών.[5]

Συνεισφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κορνιακτός ήταν προστάτης της αρχιτεκτονικής και ανέγειρε μία μεγαλόπρεπη έπαυλη κοντά στην αγορά του Λβιβ, η οποία αργότερα ξανακτίστηκε από τον Γιαν Σομπιέσκι (τον βασιλιά Ιωάννη Γ΄ της Πολωνίας) και είναι γνωστή σήμερα ως «Ανάκτορο Κορνιάκτ», αποτελώντας μέρος του Ιστορικού Μουσείου της πόλης. Επίσης επεξέτεινε τον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου («Εκκλησία της Βλαχίας») και ανέγειρε το περίφημο καμπαναριό της, τον «Πύργο Κορνιακτόφσκα».[13] Χρηματοδότησε και αρκετές άλλες εκκλησιές στο Λβιβ, καθώς ήταν ένθερμος υποστηρικτής της Ορθόδοξης Εκκλησίας και υπερασπιζόταν τα συμφέροντά της μέσα από τις φιλικές σχέσεις που διατηρούσε με τους εκπροσώπους των άλλων χριστιανικών δογμάτων.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περί το 1575 ο Κορνιακτός τέλεσε τους γάμους του με τη Ρουθηνή αριστοκράτισσα[5] Άννα Ντζιεντούσικα και σύντομα οι δυο τους απέκτησαν πολλά τέκνα. Οι γιοι τους ήταν οι Αλέξανδρος, Κωνσταντίνος (πατέρας του λοχαγού Τσαρλς Φράνσις) και Μιχαήλ Κορνιάκτ. Οι κόρες τους ήταν οι Καταρζύνα, Άννα (που παντρεύτηκε τον Γιαν Ταρνόφσκι), Σοφία (που παντρεύτηκε τον Αβραάμ Χούμπερτ) και Αικατερίνη (παντρεύτηκε τον Αλέξανδρο Τσόντκιεβιτς και μετά τον θάνατό του τον κυβερνήτη του Μπελτς Δούκα Κονστάντυ Βισνιοβιέτσκι).

Σύντομα μετά τον θάνατο του Κορνιακτού σε ηλικία 85 ετών περίπου, όλα τα παιδιά του ασπάσθηκαν τον Ρωμαιοκαθολικισμό και τελικώς εκπολωνίσθηκαν.[5] Ο Κωνσταντίνος ή ο Μιχαήλ πούλησε μέρος της ακίνητης περιουσίας του στο Λβιβ, ενώ ο Αλέξανδρος έφυγε από την πόλη και πήγε στο κτήμα που κληρονόμησε στο Πσάμυσλ: Είχε τρεις κατοικίες, στα χωριά Σόσνιτσα, Ζγοτόβιτσε και Μπιαγομπόκι, και έμενε στην τρίτη. Το 1610 άρχισε και η οικοδόμηση του κάστρου της οικογένειας.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Lemko, I.: Цікавинки з історії Львова. Εκδ. «Apriori», Lviv 2011, ISBN 978-617-629-024-7.


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 11.238.2.
  2. Ανακτήθηκε στις 2  Οκτωβρίου 2016.
  3. Anna Benn· Hans Hoefer· Dorothy Stannard (1995). Russia: with chapters on Ukraine and Belarus. Apa Publications (HK) Ltd. σελίδες 306–307. ISBN 0-395-66167-6. "Korniakt", was also built at the end of the 16th century for a well- known Greek merchant who used his influence to build a specially wide house 
  4. Isaievych, Iaroslav Dmytrovych (2006). Voluntary brotherhood: confraternities of laymen in early modern Ukraine. Canadian Institute of Ukrainian Studies Press. σελ. 47. ISBN 1-894865-03-0. …the Greek merchants Constantine Korniakt and Manolis Arphanes Marinetos are added. This second redaction appeared no earlier than 1589, as wealthy Greeks began to join the confraternity at a later date, once it had expanded its activities. Korniakt was actually the wealthiest man in Lviv: he traded in Eastern, Western, and local goods, collected customs duty on behalf of the king, and owned a number of villages. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Krzysztof Bulzacki (2007–2012). «Rody Lwowskie – część I (Lwów noble families – part one): Konstanty Korniakt (1520–1603)». Alembekowie, Boimowie, Korniaktowie, Kampianie, Barączowie, Baczewscy (στα Πολωνικά). Stanisław Kosiedowski – Mój Lwów. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2013. 
  6. Polska Akademia Umiejętności (1969). Polski słownik biograficzny, Volume 14. Instytut Historii PAN. σελ. 82. OCLC 309990360. (Korniat, Korneadi, Korneades, Carneadi, Coretho, Carinacto) Konstanty h. Crucini (ok. 1520 — 1603) 
  7. Malinowski, Jerzy (1993). Where East meets West: portrait of personages of the Polish–Lithuanian Commonwealth, 1576–1763 : exhibition catalogue. Εθνικό Μουσείο Βαρσοβίας. σελ. 222. ISBN 83-7100-088-X. Konstanty Korniakt Lwow merchant of Greek origin 
  8. Vasylʹ Mudryĭ, Naukove tovarystvo im. Shevchenka, Shevchenko Scientific Society (U.S.) (1962). Lviv: a symposium on its 700th anniversary. Νέα Υόρκη. σελ. 175. OCLC 3999247. Foreign merchants who chose Lviv as their second home, repaid the city a hundredfold: the Greek from Crete, called Koreto de Candia, whose name was popularly abbreviated into Korniakt, was the most prominent Ukrainian patrician leader in Lviv in the late 16th and early 17th century, erected a beautiful bell-tower on the pattern of Renaissance campaniles attached to the church of Assumption. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  9. Beleckij Platon (1960). Le portrait dans la peinture ukrainienne des XVII e et XVIII e siècles. Ecole des hautes études en sciences sociales. σελίδες 630–636. OCLC 295668339. bienfaiteur de la Confrérie Constantin Korniaktos, Grec d'origine 
  10. Isayevych, Ya.D.: «Kostiantyn Korniakt» στην Encyclopedia of History of Ukraine, τόμος 5. Ινστιτούτο Ιστορίας της Ουκρανίας, έκδ. Naukova Dumka, Κίεβο 2008
  11. «Kostiantyn Korniakt», Litopys Publishing
  12. Adam Bujak· Jerzy Janicki (1997). Lwów Львів Leopolis. Wydawnictwo Bosz. σελ. 17. ISBN 83-907436-1-2. Korniaktowska Tower after its founder, a Cretan-born Greek named Korniakt, and classed by connoisseurs without a trace of exaggeration alongside the finest campanillas of Florence. 
  13. Victor E. Louis· Jennifer M. Louis (1976). The complete guide to the Soviet Union. M. Joseph. σελ. 184. ISBN 0-7181-1077-3. …built by Pietro di Barbona in 1574-80 for a Greek merchant, Constantine Korniakt. who financed the building of several churches in Lvov. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]