Κωνσταντίνος Καραβίδας
| Κωνσταντίνος Καραβίδας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κωνσταντίνος Καραβίδας (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1890 Κεφαλονιά |
| Θάνατος | Μάρτιος 1973 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας |
Ο Κωνσταντίνος Δημητρίου Καραβίδας (Κεφαλονιά 1890 – Αθήνα, Μάρτιος 1973) υπήρξε δοκιμιογράφος, νομικός και λογοτέχνης, υπέρμαχος του δημοτικισμού, για τον οποίο αγωνίστηκε μαζί με τους Δελμούζο και Δραγούμη κατά την περίοδο 1908-1912.
Συμβολή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τον Χρίστο Διαμαντή, φέρεται ως ο συστηματικότερος μελετητής του φαινομένου της κοινότητας στη σύγχρονη ελληνική ιστορία[1], το οποίο υπέβαλε σε εξονυχιστική πραγματολογική ανάλυση[2]. Στη σύγχρονη πολιτική και κοινωνική ιστορία ο Κωνσταντίνος Καραβίδας θεωρείται ο θεμελιωτής του σύγχρονου ελληνικού κοινοτισμού, μιας οικονομικοπολιτικής θεωρίας και πρακτικής με βάση την οργάνωση μορφών κοινοτήτων, σύμφωνα με την άμεση δημοκρατία. Η πολιτική κοινότητα, σύμφωνα με τον Καραβίδα, οργανώνεται μέσα από τις συνελεύσεις πολιτών, συνέργεια, συντροφικότητα, αναπτύσσοντας συνεργατικού ή οικογενειακού τύπου επιχειρήσεις.
Ενταγμένος στο Κίνημα Εθνικής Άμυνας υπηρέτησε στο πολιτικό γραφείο του Ελ. Βενιζέλου και υπηρέτησε στην Ύπατη Αρμοστεία της Σμύρνης στις αρχές του 1922. Διετέλεσε διευθυντής του περιοδικού του Ίωνα Δραγούμη Πολιτική Επιθεώρησις και συνεκδότης του περιοδικού Κοινότης, με τον Ντίνο Μαλούχο, όπου εκδόθηκαν πολλά κείμενά του[3].
Όντας ιδρυτικό στέλεχος της Δημοκρατικής Ομάδας κατά την περίοδο της Κατοχής προχώρησε στην έκδοση της παράνομης εφημερίδας Ο Δημοκράτης, η οποία συμμετείχε στο ΕΑΜ. Μετά την Κατοχή αρθρογράφησε στο περιοδικό Δημοκρατική Επιθεώρησις[1].
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εύρωπος (1925)
- Δωρικόν Άσμα (1926)
- Η Μακεδονοσλαβική Αγροτική Κοινότης (1926)
- Η πύκνωσις των αγροτικών μας πληθυσμών (1927)
- Σοσιαλισμός και Κοινοτισμός (1930)
- Αγροτικά (1931)
- Μακεδονικοί Ύμνοι (1943)
Στο συγγραφικό του έργο εντάσσονται και σειρά άρθρων σε εφημερίδες. Το 1986 η οικογένειά του, και συγκεκριμένα η κόρη του Ζωή, δώρισε στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη το προσωπικό του αρχείο[4].
Παραπομπές σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κωνσταντίνος Καραβίδας στον Πανδέκτη, του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
- Το αρχείο του Κωνσταντίνου Δ. Καραβίδα
|