Κωνσταντίνος Γιαννιάς

Κωνσταντίνος Γιαννιάς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Κωνσταντίνος Γιαννιάς (Ελληνικά)
Γέννηση	1760 Δροσιά Αχαΐας
Θάνατος	1805 Πάτρα
Αιτία θανάτου	απαγχονισμός
Συνθήκες θανάτου	θανατική ποινή
Εθνικότητα	Έλληνες
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	Κλέφτης
Σχετικά πολυμέσα

Ο Κωνσταντίνος Γιαννιάς (1760-1805) ήταν κλέφτης που έδρασε στην Πελοπόννησο. Ο κλέφτης Γιαννιάς γεννήθηκε στην Προστοβίτσα Τριταίας το 1760 και ήταν γιος του παπά της περιοχής. Το όνομά του ήταν Ανδρέας, ενώ το πραγματικό του επώνυμο ήταν Γιαννόπουλος, σύμφωνα με τον Τρικούπη στην Ιστορία της ελληνικής επανάστασης, που αναφέρει τον γιο του ως Γιαννόπουλο. Ο Γιαννιάς ήταν ντόμπρος και ειλικρινής χαρακτήρας και του άρεσαν τα αθλητικά παιχνίδια. Αρραβωνιάστηκε σε ηλικία 22 ετών αλλά δεν παντρεύτηκε γιατί τα έβαλε με τον Καψομάλη, τον εισπράκτορα των Τούρκων. Αυτός, για να πάρει εκδίκηση, πάντρεψε την αρραβωνιαστικιά του Γιαννιά με τον γιο του.

Μαζί με τον γιατρό και πρωτοπαλίκαρό του Τζιμίκο έκανε τον πρώτο του άθλο (σύμφωνα με μαρτυρίες), που ήταν η σύλληψη του έφιππου Μαχμούτ μπέη από τον Μυστρά, τον οποίο γύμνωσε και στη συνέχεια έφυγε με το άλογό του. Κατά τα έτη 1787–1805 με δύναμη 60 ανδρών βρέθηκε υπό την αρχηγία του ονομαστού Ζαχαριά. Συμμετείχε στη μάχη του Ταίναρου και με τη συμβολή του Κατσώνη νίκησαν το γαλλοτουρκικό στρατό, που ήθελε την εξολόθρευση των αρματολών. Ο πασάς με το στρατό του, που απαρτιζόταν από 5.000 Τούρκους, επιτέθηκε στον Ζαχαριά και τον Ανδρούτσο, πατέρα του ξακουστού Οδυσσέα, και σε 1.500 παλικάρια. Τότε ο Γιαννιάς με τους συναγωνιστές του σκότωσαν 4.000 Τούρκους και κατέλαβαν 12 τουρκικά πλοία. Ο Κατσώνης έφυγε μέσα από τον τουρκικό στόλο και ο Ζαχαριάς με τον Γιαννιά βοήθησαν τον Ανδρούτσο να δραπετεύσει μέσα από χιλιάδες Τούρκους. Την περίοδο αυτή κρύφτηκαν στην τεράστια σπηλιά του Κλαπανάρη στο Ανδρώνι Ηλείας.

Πέρασαν από τη θέση Ωλονός του Ερύμανθου και έφτασαν στο Αίγιο για να βοηθήσουν τον Ανδρούτσο και τα παλικάρια του να περάσουν με ασφάλεια στη Ρούμελη. Ύστερα ο Γιαννιάς κατέβηκε στο βάλτο της Αιτωλίας και από εκεί βρέθηκε στην Αλεξάνδρεια. Δυστυχώς, το 1805 έπεσε σε παγίδα που του είχαν στήσει, τραυματίστηκε και συνελήφθη στην Κέρτιζα της Ηλείας από τον παλιό του φίλο, Κονταχμέτη τον Λαλιώτη. Τον μετέφεραν στην Πάτρα και τον κρέμασαν σε μια μελικουκιά κοντά στο ναό του Αγίου Αθανασίου στην Πλατεία Μαρούδα, μαζί με τον γιατρό Τζιμίκο. Σήμερα υπάρχει κοντά στο ναό το άγαλμα του Γιαννιά, ενώ η πλατεία έχει το όνομά του. Επίσης, προς τιμήν του γράφτηκαν δημοτικά τραγούδια.

Βιβλιογραφία

• Βασιλείου Κυριαζή, Ο αρματολός Γιαννιάς, Πάτρα 1998.