Κωνσταντία της Αραγωνίας (1179-1222)
| Κωνσταντία της Αραγωνίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1179 Λισαβόνα |
| Θάνατος | 23 Ιουνίου 1222 Κατάνια |
| Αιτία θανάτου | ελονοσία |
| Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός του Παλέρμο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ουγγαρία |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ίμρε της Ουγγαρίας (από 1198) Φρειδερίκος Β΄ Χοενστάουφεν (1209–1222)[1] |
| Τέκνα | Ερρίκος της Γερμανίας Λαδίσλαος Γ΄ της Ουγγαρίας Ερρίκος της Γερμανίας[2] |
| Γονείς | Αλφόνσος Β΄ της Αραγωνίας και Σάντσα της Καστίλλης, Βασίλισσα της Αραγωνίας |
| Αδέλφια | Ελεονώρα της Αραγωνίας και της Καστίλλης Σάντσα της Αραγωνίας Αλφόνσος Β΄ της Προβηγκίας Πέτρος Β΄ της Αραγωνίας Φερδινάνδος της Αραγωνίας |
| Οικογένεια | Οίκος της Βαρκελώνης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Κωνσταντία της Αραγωνίας (ισπανικά: Constanza de Aragón, 1179 - 23 Ιουνίου 1222) ήταν Ινφάντη της Αραγωνίας, έγινε μέσω των γάμων της βασίλισσα της Ουγγαρίας, βασίλισσα της Γερμανίας και της Σικελίας και Ρωμαία αυτοκράτειρα, διετέλεσε αντιβασίλισσα της Σικελίας την περίοδο 1212 - 1250. Η Κωνσταντία της Αραγωνίας, μέλος του Οίκου της Βαρκελώνης ήταν μεγαλύτερη κόρη και δεύτερο παιδί του Βασιλιά της Αραγωνίας Αλφόνσου του Τροβαδούρου και της Σάντσας της Καστίλης.
Πρώτος γάμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πατέρας της πέθανε (1196) και ο μεγαλύτερος αδελφός της Πέτρος Β΄ της Αραγωνίας τακτοποίησε τον γάμο της με τον Ίμρε της Ουγγαρίας, η 19χρονη Κωνσταντία αναχώρησε για την Ουγγαρία. Ο γάμος έγινε το 1198, δύο χρόνια αργότερα γέννησε τον διάδοχο Λαδίσλαο Γ΄ της Ουγγαρίας (1200). Ο ετοιμοθάνατος Ίμρε έστεψε τον μικρό Λαδίσλαο συμβασιλέα (26 Αυγούστου 1204) και όρισε τον μικρότερο αδελφό του Ανδρέα κηδεμόνα μέχρι την ενηλικίωση του, πέθανε τρεις μήνες αργότερα (30 Νοεμβρίου 1204).[3] Ο Λαδίσλαος διαδέχτηκε τον πατέρα του αλλά ο Ανδρέας πήρε όλες τις εξουσίες, συμπεριφερόταν στον μικρό Λαδίσλαο και την μητέρα του σαν να είναι αιχμάλωτοι και δραπέτευσαν για την Βιέννη. Η Κωνσταντία και ο γιος της βρήκαν καταφύγιο στην αυλή του Λεοπόλδου ΣΤ΄ της Αυστρίας αλλά ο μικρός Λαδίσλαος πέθανε αμέσως μετά (7 Μαΐου 1205).
Επιστροφή στην Αραγωνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ανδρέας Β΄ πήρε την σωρό του μικρού ανεψιού του και την έθαψε στην βασιλική κρύπτη του Σεκεσφεχερβάρ, ο Λεοπόλδος έστειλε την Κωνσταντία πίσω στην πατρίδα της. Όταν επέστρεψε στην Αραγωνία πήγε να συναντήσει την μητέρα της, η Σάντσα μετά τον θάνατο του συζύγου της είχε αποσυρθεί σε αβαείο που είχε ιδρύσει η ίδια, η Κωνσταντία αποσύρθηκε πέντε χρόνια μαζί της. Ο αδελφός της Πέτρος Γ΄ ήθελε να έχει καλές σχέσεις με τον πάπα Ιννοκέντιο Γ΄ για να νομιμοποιήσει το διαζύγιο του με την Μαρία του Μονπελιέ. Ο πάπας του ζήτησε το χέρι της χήρας αδελφής του για λογαριασμό του νέου βασιλιά Φρειδερίκου Β΄ από τον Οίκο των Χοενστάουφεν. Ο Πέτρος δέχτηκε πρόθυμα, η Κωνσταντία έφυγε για την Σικελία, δεν επέστρεψε ποτέ στην Αραγωνία και η μητέρα της πέθανε αμέσως μετά.
Δεύτερος γάμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Φρειδερίκος Β΄ και η Κωνσταντία παντρεύτηκαν στην Μεσσήνη (15 Αυγούστου 1209), στην ίδια τελετή στέφτηκε βασίλισσα της Σικελίας, η ίδια ήταν 30 ετών και ο σύζυγος της μόλις 14. Ο Φρειδερίκος και η Κωνσταντία απέκτησαν σε δύο χρόνια το μοναδικό τους παιδί Ερρίκο (1211).[4] Ο σύζυγος της στέφτηκε βασιλιάς της Γερμανίας (9 Δεκεμβρίου 1212) αλλά ο Όθων Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ήρθε σε σκληρή σύγκρουση μαζί του, η Κωνσταντία παρέμεινε αντιβασίλισσα στην Σικελία μέχρι την επιστροφή του Φρειδερίκου (1220). Ο Φρειδερίκος Β΄ είχε υπό τον έλεγχο του την νότια Γερμανία ο Όθων Δ΄ την βόρεια μέχρι την εκθρόνιση του (5 Ιουλίου 1215), η Κωνσταντία στέφτηκε με τον σύζυγο της βασίλισσα της Γερμανίας. Ο Πάπας Ονώριος Γ΄ έστεψε τον Φρειδερίκο Β΄ Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (22 Νοεμβρίου 1220), η Κωνσταντία στέφτηκε αυτοκράτειρα και ο γιος τους Ερρίκος έγινε βασιλιάς της Γερμανίας. Η Κωνσταντία πέθανε δύο χρόνια αργότερα στην Κατάνια από Ελονοσία, τάφηκε στον Καθεδρικό Ναό του Παλέρμο σε μία περίφημη σαρκοφάγο.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ costanza-d-aragona-imperatrice-regina-d-ungheria-e-di-sicilia.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Érszegi & Solymosi 1981, σελ. 127.
- ↑ Steven Runciman, The Sicilian Vespers, (Cambridge University Press, 2000), 26.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Érszegi, Géza. Solymosi, László (1981). «Az Árpádok királysága, 1000–1301 [The Monarchy of the Árpáds, 1000–1301]». Στο: Solymosi, László, επιμ (στα ουγγρικά). Magyarország történeti kronológiája, I: a kezdetektől 1526-ig [Historical Chronology of Hungary, Volume I: From the Beginning to 1526]. Akadémiai Kiadó
- Steven Runciman, The Sicilian Vespers, (Cambridge University Press, 2000)
- Kamp, Norbert (1984). "Costanza d'Aragona, imperatrice, regina d'Ungheria e di Sicilia". Dizionario Biografico degli Italiani, Volume 30: Cosattini–Crispolto (in Italian). Rome: Istituto dell'Enciclopedia Italiana.
- Uwe A. Oster: Die Frauen Kaiser Friedrichs II, Piper Verlag, Munich 2008.
- Ingo Runde: Konstanze von Aragón, in: Die Kaiserinnen des Mittelalters, hrsg. von Amalie Fößel, Pustet, Regensburg 2011.
- Austin Lane Poole: Filippo di Svevia e Ottone IV, in: Storia del mondo medievale, vol. V, 1999.
- E.F. Jacob: Innocenzo III, in: Storia del mondo medievale, vol. V, 1999.
- Michelangelo Schipa: L'Italia e la Sicilia sotto Federico II, in: Storia del mondo medievale, vol. V, 1999.
- Maria Amalia Mastelloni: Il sarcofago antico di Costanza d'Aragona, in Federico e la Sicilia, dalla terra alla corona. Arti figurative e arti suntuarie, a cura di M. Andaloro, Palermo 1995.
- Marek, Miroslav. "A listing of descendant of Petronilla I of Aragon". Genealogy.EU.
|
