Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη Απρίλιος 1949

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έκτη κυβέρνηση Σοφούλη
Βασιλευομένη Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού14 Απριλίου 1949
Ημερομηνία διάλυσης30 Ιουνίου 1949
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός ΚράτουςΠαύλος Α΄ της Ελλάδας
Πρόεδρος ΚυβέρνησηςΘεμιστοκλής Σοφούλης
Αντιπρόεδρος ΚυβέρνησηςΑλέξανδρος Διομήδους
Συνολικός αριθμός Μελών30
Συμμετέχοντα κόμματαΚόμμα Φιλελευθέρων
Λαϊκόν Κόμμα
Εθνικόν Ενωτικόν Κόμμα
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμαΚυβέρνηση συνεργασίας κομμάτων
Ιστορία
ΕκλογέςΕλληνικές βουλευτικές εκλογές 1946
Θητεία νομοθετικού σώματος13 Μαΐου 1946 - 8 Ιανουαρίου 1950 Δ' Αναθεωρητική Βουλή
ΠροηγούμενηΚυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη Ιανουάριος 1949
ΔιάδοχηΚυβέρνηση Αλέξανδρου Διομήδη 1949

Η Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη Απριλίου 1949 (Απρίλιος – Ιούνιος 1949) αντικατέστησε την προηγούμενη κυβέρνηση του ίδιου Πρωθυπουργού. Η κυβέρνηση που εξαναγκάστηκε σε παραίτηση - προκειμένου να αποπέμψει από τους κόλπους της, τον κατηγορούμενο για συμμετοχή σε σκάνδαλο υπουργό της, Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη,- διατήρησε ουσιαστικά την ίδια σύνθεση.
Στο μέτωπο του Εμφυλίου πολέμου, οι συγκρούσεις είχαν περιοριστεί στην οροσειρά του Γράμμου και του Βίτσι, αφού τα κυβερνητικά στρατεύματα είχαν καταφέρει να υπερισχύσουν των αντάρτικων σε όλες τις άλλες περιοχές της Ελλάδας. Η αλλαγή πορείας της Σοβιετικής Ένωσης στο θέμα του ελληνικού εμφύλιου πολέμου [1]και κυρίως το κλείσιμο των συνόρων της Γιουγκοσλαβίας στον Δημοκρατικό Στρατό από τον διαφωνούντα με την Σοβιετική Ένωση, Τίτο, [2]θα ήταν καίριας σημασίας για την εξέλιξη του πολέμου και την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού, που θα ερχόταν μέσα στους επόμενους μήνες.
Στις 24 Ιουνίου και ενώ ο Πρωθυπουργός ετοιμαζόταν να μεταβεί στο αεροδρόμιο για να υποδεχτεί την βασίλισσα Φρειδερίκη που επέστρεφε από την Ελβετία, υπέστη την τρίτη (σε διάστημα 7 μηνών) και θανάσιμη καρδιακή προσβολή.[3] Σύμφωνα με το Σύνταγμα, ο βασιλιάς Παύλος έδωσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον αρχηγό του δεύτερου κόμματος, Κωνσταντίνο Τσαλδάρη. Ο Τσαλδάρης πρότεινε κυβέρνηση συνασπισμού με τους Φιλελεύθερους - που ενώθηκαν τις επόμενες ημέρες, υπό την αρχηγία του Σοφοκλή Βενιζέλου - οι οποίοι όμως αρνήθηκαν, αντιπροτείνοντας την παραμονή του προηγούμενου σχήματος υπό την Πρωθυπουργία του Αλέξανδρου Διομήδη. Ο Τσαλδάρης, πιεζόμενος από τους Αμερικανούς, αναγκάστηκε να συμφωνήσει, έτσι στις 30 Ιουνίου σχηματίστηκε η κυβέρνηση Διομήδη.


Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[4]

- στις 18 Απριλίου ανέλαβε καθήκοντα μόνιμου υπουργού ο Γεώργιος Μαύρος


Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «...Η Σοβιετική Ενωση(...) ζήτησε από τον Ζαχαριάδη στα μέσα Απριλίου να σταματήσει τον ένοπλο αγώνα ώς το τέλος Μαΐου 1949. Μια άμεση κατάληξη των σοβιετικών στόχων ήταν η πρόταση του Αντρέι Γκρομίκο προς την αμερικανική κυβέρνηση στις 26 Απριλίου να αναλάβει απευθείας διαπραγματεύσεις προς τους Βρετανούς και τους Αμερικανούς....» https://www.kathimerini.gr/462337/article/epikairothta/ellada/h-lh3h-toy-ellhnikoy-emfylioy
  2. ↑ ...«Στο σημείο αυτό η ελληνική κυβέρνηση ενισχύθηκε σημαντικά με το κλείσιμο των ελληνογιουγκοσλαβικών συνόρων από τον Τίτο στις 10 Ιουλίου 1949...» ό.π.
  3. ↑ Εφημερίδα "Ελευθερία", φύλλο της 25ης Ιουνίου 1949, σελ.1
  4. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης», http://www.ggk.gov.gr/?p=1095
π • σ • ε Κυβερνήσεις της Ελλάδας (1922 - 1950)
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κυβέρνηση_Θεμιστοκλή_Σοφούλη_Απρίλιος_1949&oldid=9850557"