Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας
Η Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (αραβικά: حكومة الوفاق الوطني) ήταν προσωρινή κυβέρνηση για τη Λιβύη που σχηματίστηκε σύμφωνα με τους όρους της πολιτικής συμφωνίας της Λιβύης, πρωτοβουλία των Ηνωμένων Εθνών, η οποία υπεγράφη στις 17 Δεκεμβρίου 2015. [1] Η συμφωνία επικυρώθηκε ομόφωνα από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο χαιρέτισε το σχηματισμό Συμβουλίου Προεδρίας για τη Λιβύη και αναγνώρισε την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας ως τη μόνη νόμιμη εκτελεστική αρχή στη Λιβύη. .[2]Στις 31 Δεκεμβρίου 2015, η Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης, Αγκουίλα Σάλεχ Ίσσα δήλωσε τη στήριξή του στη συμφωνία. [3]Το Γενικό Εθνικό Κογκρέσο επέκρινε την ΚΕΣ σε πολλά μέτωπα ως προκατειλημμένη υπέρ του αντίπαλου κοινοβουλίου της Βουλής των Αντιπροσώπων.[4]
Από το 2016, η Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας είχε 17 υπουργούς και ηγήθηκε από τον Πρωθυπουργό Χαλίφα αλ-Γκάβιλ. Η πρώτη συνάντηση του υπουργικού συμβουλίου πραγματοποιήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2016 στην Τύνιδα. [5]
Μετά τον Μάρτιο του 2016, η σύγκρουση μεταξύ των δύο αντίπαλων κοινοβουλίων, της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης και του Γενικού Εθνικού Κογκρέσου (GNC), εντάθηκε.[6] Παρά τη στήριξή του στο παρελθόν, η Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης απέσυρε την αναγνώριση στην ΚΕΣ ψηφίζοντας εναντίον της το καλοκαίρι του 2016 και έγινε ο αντίπαλός τους για τη διακυβέρνηση της χώρας. [7]
Η εντολή και η νομιμότητα της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας έληξε το 2017 σύμφωνα με την Πολιτική Συμφωνία. [8]
Στις 10 Μαρτίου 2021, η Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε επίσημα τον σχηματισμό κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας με επικεφαλής τον Μοχάμεντ αλ-Μενφί ως πρόεδρο του Προεδρικού Συμβουλίου και τον Αμπνουλ Χαμίντ Ντιμπέχ ως Πρωθυπουργό με στόχο την ενοποίηση της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας με την αντίπαλη κυβέρνηση, με έδρα το Τομπρούκ. [9]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «As Libya marks 64th independence anniversary, UN envoy urges unity behind new Government». United Nations. 24 December 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 January 2016. https://web.archive.org/web/20160127183615/http://www.un.org/apps/news/story.asp?NewsID=52902#.VuSLs_krLIX.
- ↑ «Unanimously Adopting Resolution 2259 (2015), Security Council Welcomes Signing of Libyan Political Agreement on New Government for Strife-Torn Country». United Nations. 23 December 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 January 2016. https://web.archive.org/web/20160130034711/http://www.un.org/press/en/2015/sc12185.doc.htm.
- ↑ Zaptia, Sami (1 January 2016). «Ageela Salah now supports UN-brokered Skhirat agreement: Kobler». Libya Herald. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 February 2016. https://web.archive.org/web/20160224053305/https://www.libyaherald.com/2016/01/01/ageela-salah-now-supports-un-brokered-skhirat-agreement-kobler/.
- ↑ «A Powerful Show of Support for the House of Representatives». Stratfor. 11 Ιανουαρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2017.
- ↑ Zaptia, Sami (2 January 2016). «Serraj holds GNA meeting in Tunis». Libya Herald. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 January 2016. https://web.archive.org/web/20160127134658/https://www.libyaherald.com/2016/01/02/serraj-holds-first-gna-meeting-in-tunis/#axzz42j6KNXfU.
- ↑ «Holding Up the Peace Process in Libya». Stratfor. 17 Φεβρουαρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2017.
- ↑ «Libya's eastern parliament votes against U.N.-backed government in Tripoli». Reuters. 22 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2017.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Pusztai, Wolfgang. «Libya: The "Expiry" of the LPA and Its Consequences». Institute for International political studies. Institute for International political studies - Italy. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ https://news.yahoo.com/libya-lawmakers-approve-interim-govt-121633479.html