Κυανιστής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κυανιστής
Γαλαζοπαπαδίτσα (είδος Cyanistes caeruleus)
Γαλαζοπαπαδίτσα (είδος Cyanistes caeruleus)
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Υποσυνομοταξία: Σπονδυλωτά (Vertebrata)
Ομοταξία: Πτηνά (Aves)
Τάξη: Στρουθιόμορφα (Passeriformes)
Υποτάξη: Ωδικά (Oscines ή Passeri)
Οικογένεια: Παρίδες (Paridae)
Γένος: Κυανιστής
(Cyanistes)
Kaup, 1829

Ο κυανιστής (επιστημονική-λατινική ονομασία Cyanistes) είναι γένος ωδικών πτηνών της οικογένειας παρίδες και περιλαμβάνει τη γαλαζοπαπαδίτσα. Η επιστημονική ονομασία του γένους είναι νεολατινική απόδοση του ελληνικού όρου κυανιστής, που προέρχεται από το ρήμα κυανίζω[1], το οποίο σημαίνει «αποκλίνω προς το κυανό χρώμα, φαίνομαι σκουρογάλαζος»[2]. Οφείλεται στο χαρακτηριστικό χρώμα των πτερύγων του πτηνού.

Παλαιότερα το γένος θεωρείτο ως ένα υπογένος του γένους Parus. Το 2005 μια δημοσίευση περιέγραψε μια μοριακή φυλογενετική μελέτη που εξέτασε ακολουθίες του μιτοχονδριακού DNA μελών της οικογένειας παρίδες και πρότεινε ορισμένα υπογένη της, ανάμεσα στα οποία και το Cyanistes, να προαχθούν σε γένη.[3] Η πρόταση αυτή έγινε αποδεκτή από τη Διεθνή Ένωση Ορνιθολόγων[4] και τη Βρετανική Ένωση Ορνιθολόγων.[5]

Είδη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το γένος περιλαμβάνει τα παρακάτω τρία είδη[4]:

Εικόνα Επιστημονική ονομασία Ελληνική ονομασία Γεωγραφική κατανομή
Cyanistes caeruleus γαλαζοπαπαδίτσα Ευρώπη
Cyanistes teneriffae αφρικανικός κυανιστής βόρεια Αφρική και Κανάριες Νήσοι
Cyanistes cyanus αζουρένιος κυανιστής Ρωσία, Κεντρική Ασία, βορειοδυτική Κίνα, Πακιστάν

Το όνομα Cyanistes εισάχθηκε στην ταξινομική το 1829 ως ονομασία υπογένους από τον Γερμανό φυσιοδίφη Γιόχαν Γιάκομπ Κάουπ.[6]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. http://www.hbw.com/species/common-blue-tit-cyanistes-caeruleus
  2. Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, τόμ. 36, σελ. 458
  3. Gill, F.B.; Slikas, B.; Sheldon, F.H. (2005). «Phylogeny of titmice (Paridae): II. Species relationships based on sequences of the mitochondrial cytochrome-b gene». Auk 122: 121-143. doi:10.1642/0004-8038(2005)122[0121:POTPIS]2.0.CO;2. 
  4. 4,0 4,1 Gill, Frank· Donsker, David (επιμ.). «Waxwings and their allies, tits & penduline tits». World Bird List Version 6.1. International Ornithologists' Union. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2016. 
  5. Sangster, G.; Collinson, J.M.; Helbig, A.J.; Knox, A.J.; Parkin, D.T. (2005). «Taxonomic recommendations for British birds: third report». Ibis 147 (4): 821-826. doi:10.1111/j.1474-919x.2005.00483.x. 
  6. Kaup, Jakob (1829). Skizzirte Entwickelungs-Geschichte und natürliches System der europäischen Thierwelt: Erster Theil welcher die Vogelsäugethiere und Vögel nebst Andeutung der Entstehung der letzteren aus Amphibien enthält (στα Γερμανικά). c. 1. Darmstadt, Λειψία: Carl Wilhelm Leske. σελ. 9.