Μινωική γλώσσα
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Μινωική γλώσσα | |
|---|---|
.jpg) | |
| Περιοχή | Κρήτη |
| Εποχή | 2100–1450 π.Χ. |
| Ταξινόμηση | Τυρρηνικές(;) |
| Σύστημα γραφής | Κρητικά Ιερογλυφικά και Γραμμική Α |
| ISO 639-1 | — |
| ISO 639-2 | — |
| ISO 639-3 | omn |
| Glottolog | mino1236 (Minoan)[1] |
 Περιοχές και πόλεις της Μινωικής Κρήτης | |
Η Μινωική γλώσσα (ISO 639-3: omn,[2] Glottolog: mino1236) είναι η γλώσσα του Μινωικού πολιτισμού στην Κρήτη η οποία γραφόταν με χρήση των κρητικών ιερογλυφικών και μετέπειτα με το συλλαβάριο της Γραμμικής Α.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μινωική Κρήτη ήταν η πρώτη γνωστή περιοχή στην Ευρώπη όπου αναπτύχθηκε και χρησιμοποιήθηκε σύστημα γραφής, γεγονός που αποτελεί ισχυρή ένδειξη ύπαρξης ανεπτυγμένου πολιτισμού. Καθώς τα κρητικά ιερογλυφικά δεν έχουν αποκρυπτογραφηθεί, ενώ η Γραμμική Α έχει αποκρυπτογραφηθεί μόνο εν μέρει, η γλώσσα παραμένει άγνωστη και αταξινόμητη, καθώς δεν είναι καν δυνατό να διαπιστωθεί αν οι δύο γραφές αποτυπώνουν την ίδια γλώσσα -η Γραμμική Β έχει διαπιστωθεί πως είναι η γραπτή μορφή της μυκηναϊκής ελληνικής-. Η ετεοκρητική γλώσσα της οποίας δείγματα διασώζονται σε κάποιες αλφαβητικές επιγραφές, είναι κατά 1000 χρόνια μεταγενέστερη της Μινωικής και πιθανώς απόγονος της, ωστόσο και η ίδια παραμένει αταξινόμητη.
Οι Μινωίτες αρχικά χρησιμοποιούσαν ένα είδος γραφής, την ιερογλυφική, που μοιάζει πολύ με την ιερογλυφική της Αιγύπτου, αλλά διαφέρει στο ότι η γραφή αυτή χρησιμοποιεί μεν εικόνες ως σημεία, αλλά παίρνουν την φωνητική αξία των λέξεων που δηλώνουν τα αποτυπωμένα αντικείμενα. Συνυπήρχε δε με τη Γραμμική γραφή Α κατά την Παλαιοανακτορική περίοδο. Στην Νεοανακτορική περίοδο επικρατεί όμως η Γραμμική Α. Οι δύο αυτές μορφές γραφής συνυπάρχουν τόσο χρονικά όσο και τοπικά, όπως προκύπτει από τις ανασκαφές στο ανάκτορο των Μαλίων της Κρήτης και αλλού.
Οι ανασκαφές στην Κνωσσό από τον Άρθουρ Έβανς έφεραν στο φως επιγραφές με συλλαβικές γραφές που τις ονόμασε Γραμμική Α και Γραμμική Β. Η αποκρυπτογράφηση της τελευταίας το 1952 από τον Άγγλο αρχιτέκτονα Μάικλ Βέντρις απέδειξε ότι στην Κνωσσό μιλούσαν την ίδια γλώσσα με τους Αχαιούς, την Ελληνική. Μια συστηματική μελέτη των επιγραφών, σφραγίδων και άλλων ενεπίγραφων αντικειμένων κατέστησε δυνατή την ανάγνωση της Μινωικής γλώσσας. Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για την ύπαρξη γένους, ουσιαστικού, ρηματικών καταλήξεων και διαφόρων ειδών λεξιλογίου. Πολλοί ισχυρίζονται ότι τα ιερογλυφικά και η Γραμμική Α έχουν παρόμοιες φωνητικές αξίες με την Γραμμική Β, αλλά ακόμα μας είναι άγνωστες.
Ανασκαφές φέρνουν στο φως επιγραφές με κρητικά ιερογλυφικά και συλλαβικές γραφές. Ενεπίγραφα δαχτυλίδια, όπως αυτά του θησαυρού των Αηδονίων, ο περίφημος και πολυσυζητημένος Δίσκος της Φαιστού, ο διπλός πέλεκυς του Αρκαλοχωρίου και άλλες λίθινες και χάλκινες πινακίδες καταμαρτυρούν την ύπαρξη μιας αιγαιακής γραφής.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Hammarström, Harald· Forkel, Robert· Haspelmath, Martin· Bank, Sebastian, επιμ. (2016). «Minoan». Glottolog 2.7. Jena: Max Planck Institute for the Science of Human History.
- ↑ «omn | ISO 639-3». iso639-3.sil.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2018.
Σχετική βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Gareth Owens. 1999. The structure of the Minoan language. Journal of Indo-European Studies 27. 15-55.
- Yves Duhoux. 2010. Eteocypriot and Cypro-Minoan 1-3. Kadmos 48. 39-75.
- Best, Jan. 1989. The Language of Linear A. In Best, Jan and Woudhuizen, Fred (eds.), Lost Languages from the Mediterranean, 1-34. E.~J.~Brill.