Κρεσένιοι
Керәшеннәр | |
|---|---|
 | |
| Συνολικός πληθυσμός | |
| 55.735[1][2] | |
| Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς | |
 Ρωσία 34.882[3]
 Καζακστάν 20.913[4] | |
| Γλώσσες | |
| ταταρικά (κρεσένικη διάλεκτος), ρωσικά | |
| Θρησκεία | |
| Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία | |
| Άλλες ομάδες από Τατάρους του Βόλγα, Μπασκίρ, Τσουβάς |
Οι Κρεσένιοι (Tatar: керәшен(нәр), [k(e)ræˈʃen(nær)], ρωσικά: кряшены, ενίοτε αποκαλούμενοι Βαπτισμένοι Τάταροι (ρωσικά: крещёные тата́ры)) είναι μια υποομάδα των Τατάρων του Βόλγα, που συχνά αναφέρεται ως μία από τις μειονοτικές εθνοτικές ομάδες στη Ρωσία. Βρίσκονται ως επί το πλείστον στο Ταταρστάν και στην Ουντμουρτία, το Μπασκορτοστάν και την Περιφέρεια Τσελιάμπινσκ.
Οι Κρεσένιοι είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί και μερικοί από αυτούς θεωρούν τους εαυτούς τους διαφορετικούς από άλλους Τατάρους, παρόλο που οι περισσότερες διάλεκτοι τους διαφέρουν ελάχιστα από την κεντρική διάλεκτο της ταταρικής γλώσσας και δεν διαφέρουν από τις προφορές των Μουσουλμάνων Τατάρων στις ίδιες περιοχές.
Η απογραφή του 2010 κατέγραψε 34.882 Κρεσένιους στη Ρωσία.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι μελετητές συνδέουν τον σχηματισμό ομάδων Κρεσένιων με τη διαδικασία εκούσιου και βίαιου εκχριστιανισμού Μουσουλμάνων και Ανιμιστών Τατάρων του Βόλγα κατά τον 16ο έως τον 19ο αιώνα [5] [6]. Το πρώτο κύμα των Κρεσένιων ήταν το αποτέλεσμα αναγκαστικών μεταστροφών αμέσως μετά τη ρωσική κατάκτηση των Χανάτων του Καζάν και του Αστραχάν. Ωστόσο, οι περισσότεροι από αυτούς τους προσήλυτους, που είχαν μεταστραφεί στο Ισλάμ και στον Χριστιανισμό, σημείωσαν μικρή πρόοδο μεταξύ των Τατάρων. [7]
Μια πιο διαρκής και σημαντική παρουσία των Κρεσένιων εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια μιας περιόδου καταστροφής τζαμιών και αντιμουσουλμανικής καταπίεσης από τις ρωσικές Αρχές κατά τον 18ο αιώνα. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Άννας της Ρωσίας, πολλοί Μουσουλμάνοι εξαναγκάστηκαν ή πιέστηκαν να προσηλυτιστούν[8]. Οι νεοπροσήλυτοι απαλλάσσονταν από την πληρωμή φόρων, τους παραχωρούνταν ορισμένα προνόμια και τους δίνονταν καλύτεροι πόροι για την εκμάθηση της νέας τους πίστης. Πολλοί Τάταροι προσηλυτίστηκαν για οικονομικούς ή πολιτικούς λόγους.[7] Πολλοί συνέχισαν να ασκούν κρυφά το Ισλάμ και ήταν κρυπτομουσουλμάνοι[8]. Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, αρκετές χιλιάδες είχαν επιστρέψει ξανά στο Ισλάμ[7][8]. Ωστόσο, στις αρχές του 20ού αιώνα, υπήρχε ένας σημαντικός πληθυσμός Κρεσένιων που εξακολουθεί να υφίσταται, αν και σε μικρότερους αριθμούς από ό,τι στο παρελθόν.
Τον τελευταίο καιρό, οι Κρεσένιοι έχουν αφομοιωθεί με Ρώσους και άλλες ομάδες Τατάρων. Υπάρχει υψηλό ποσοστό επιγαμιών με Ρώσους.[8]
Κατά τη διάρκεια των σοβιετικών χρόνων, εμφανίστηκε μια εναλλακτική εκδοχή της εθνογένεσης των Κρεσένιων, η οποία υποστήριξε ότι οι πρόγονοί τους υιοθέτησαν τον Χριστιανισμό οικειοθελώς κατά την εποχή της Βουλγαρίας του Βόλγα. Ο ιστορικός Μαξίμ Γκλούκοφ συνέδεσε τις ρίζες τους με τους Κεραΐτες.
Πολιτισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα πρώτα έργα και η λογοτεχνία των Κρεσένιων γράφτηκαν χρησιμοποιώντας την αραβική γραφή.[7] Ωστόσο, μια αμετάβλητη κυριλλική γραφή χρησιμοποιήθηκε επίσης για τη μετάφραση θρησκευτικού υλικού στην ταταρική γλώσσα.[8] Μια τροποποιημένη κυριλλική γραφή υιοθετήθηκε το 1862. Μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, πάνω από 100 βιβλία εκδόθηκαν χρησιμοποιώντας αυτή τη γραφή. Το 1922, μια τροποποιημένη αραβική γραφή για τη γραφή της ταταρικής γλώσσας εισήχθη στους Κρεσένιους, αν και η κυριλλική γραφή συνέχισε να χρησιμοποιείται μέχρι το 1928, καθώς τότε και οι δύο γραφές αντικαταστάθηκαν από τη λατινική γραφή. Η παλαιότερη λογοτεχνία είχε κυρίως θρησκευτικό χαρακτήρα, αλλά γύρω στη δεκαετία του 1910 άρχισε να δημοσιεύεται μια σταθερή άνοδος κοσμικών έργων[7]. Μια εφημερίδα για την κοινότητα των Κρεσένιων εκδόθηκε από το 1928 έως το 1929 στο Καζάν, αλλά σύντομα έπαψε να υπάρχει στη συνέχεια.[8]
Οι Κρεσένιοι είχαν μικρή θρησκευτική και εκπαιδευτική υποδομή τον 16ο και 17ο αιώνα. Ωστόσο, κατά τον 18ο αιώνα τους δόθηκαν πολλά προνόμια και κατασκευάστηκαν ή στεγάστηκαν εγκαταστάσεις για τους Κρεσένιους. Η πρώτη ταταρική σχολή για προσήλυτους ιδρύθηκε το 1863, ενώ το πρώτο εκπαιδευτήριο το 1872.[7]
Αξιόλογοι άνθρωποι κρεσένιας καταγωγής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «История и культура татар-кряшен (XVI—ХХ вв.) Казань. 2017. 960 с.
- ↑ Института этнологии и антропологии РАН.
- ↑ http://www.perepis-2010.ru/results_of_the_census/tab5.xls
- ↑ http://www.stat.kz/p_perepis/Documents/010411_%D0%BD%D0%B0%D1%86%20%D1%81%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%B0%D0%B2%20%D1%80%D1%83%D1%81.doc
- ↑ «Исхаков Р. Р. Культ мусульманских святых в религиозно-обрядовой традиции татар-кряшен волго-уралья (XIX – начало ХХ В.) // Исторические, философские, политические и юридические науки, культурология и искусствоведение. Вопросы теории и практики. — Тамбов: Грамота, 2015. —№ 12 (62): в 4-х ч. Ч. III. — С. 78-81. — ISSN 1997-292X.» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 14 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ Kefeli., Agnès Nilüfer (2017). Becoming Muslim in Imperial Russia: Conversion, Apostasy, and Literacy. Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-5231-4.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 Akiner, Shirin (1986). Islamic peoples of the Soviet Union : with an appendix on the non-Muslim Turkic peoples of the Soviet Union : an historical and statistical handbook (2nd έκδοση). London: KPI. σελίδες 431–432. ISBN 0-7103-0188-X.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 Bennigsen, Alexandre (1986). Muslims of the Soviet empire : a guide. Wimbush, S. Enders. Bloomington: Indiana University Press. σελίδες 234. ISBN 0-253-33958-8.
- ↑ «Олег Фазылжанов победил в номинации Лучшая мужская роль».
- ↑ «Олег Фазылҗанов: Камал театрның алтын тавышы, керәшеннәрнең халык артисты, татарларның күке Зарифы».
