Κραυγή Τρόμου
| Κραυγή Τρόμου Ecologia del delitto | |
|---|---|
 Η κινηματογραφική αφίσα της ταινίας | |
| Σκηνοθεσία | Μάριο Μπάβα |
| Παραγωγή | Τζουζέπε Τσακαριέλο |
| Σενάριο | Μάριο Μπάβα Τζουζέπε Τσααριέλο Φίλιπο Οτόνι |
| Ιστορία | Νταρντάνο Σακέτι Φράνκο Μπαρμπέρι |
| Πρωταγωνιστές | Κλοντίν Οζέρ Λουίτζι Πιστίλι Κλαούντιο Βολοντέ Λάουρα Μπέτι Λεοπόλντο Τρίεστε Μπριγκίτε Σκάι |
| Μουσική | Στέλβιο Τσιπριάνι |
| Φωτογραφία | Μάριο Μπάβα |
| Μοντάζ | Κάρλο Ρεάλι |
| Ενδυματολόγος | Ενρίκο Σαμπατίνι |
| Εταιρεία παραγωγής | Nuova Linea Cinematografica |
| Διανομή | Nuova Linea Cinematografica (Ιταλία) |
| Κυκλοφορία | 8 Σεπτεμβρίου 1971 (Ιταλία) |
| Διάρκεια | 84 λεπτά |
| Προέλευση |  Ιταλία |
| Γλώσσα | ιταλικά |
| δεδομένα () | |
Το Κραυγή Τρόμου ή Ο Κρίκος των Εγκλημάτων ή Σφαγή στο Ακρογιάλι της Ηδονής ή Το Σπίτι με τα Αλυσιδωτά Εγκλήματα (ιταλικά: Ecologia del delitto ή Reazione a catena) είναι ιταλική τζάλο ταινία του 1971, σε σκηνοθεσία του Μάριο Μπάβα.[1] Ο Μπάβα συνέγραψε το σενάριο με τους Τζουζέπε Τσακαριέλο, Φίλιπο Οτόνι, και Σέρτζιο Κανεβάρι. Η ιστορία είναι των Νταρντάνο Σακέτι και Φράνκο Μπαρμπέρι. Πρωταγωνιστούν οι Κλοντίν Οζέρ, Λουίτζι Πιστίλι, και Λάουρα Μπέτι. Ο Κάρλο Ραμπάλντι δημιούργησε τα τρομακτικά και αιματηρά εφέ. Η ιστορία περιγράφει τις ταυτόχρονες δολοφονικές δραστηριότητες πολλών διαφορετικών χαρακτήρων για μια κληρονομιά.
Θεωρείται ως η πιο βίαιη ταινία του Μπάβα, με έμφαση στους γραφικά αιματοβαμμένους φόνους,[2][3][4] οι οποίοι ήταν αντικείμενο έμπνευσης για τις μεταγενέστερες σλάσερ ταινίες. Το 2005 ψηφίσθηκε ως μία από τις 50 καλύτερες ταινίες τρόμου όλων των εποχών.[5]
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μια νύχτα στο αρχοντικό της, η ανάπηρη Κόμισα Φεντερίκα (Ίσα Μιράντα) δέχεται επίθεση και στραγγαλίζεται μέχρι θανάτου από τον σύζυγό της Φίλιπο Ντονάτι (Τζοβάνι Νουβολέτι). Λίγο αργότερα, ο Φίλιπο μαχαιρώνεται μέχρι θανάτου από έναν άγνωστο, και το πτώμα του πετιέται στον όρμο. Σχετικά με την έρευνα, η αστυνομία βρίσκει ένα υποτιθέμενο σημείωμα αυτοκτονίας, γραμμένο από την Κόμισα, αλλά η δολοφονία του Ντονάτι δεν έχει ανακαλυφθεί.
Ο κτηματομεσίτης Φρανκ Βεντούρα (Κρις Άβραμ) και η ερωμένη του Λάουρα (Άννα Μαρία Ροζάτι) σχεδιάζουν να αποκτήσουν τον όρμο. Αφού η Κόμισα αρνείται να πουλήσει το σπίτι της σε εκείνους, οπότε το ζευγάρι σχεδιάζουν με τον Ντονάτι, να σκοτώσει τη γυναίκα του. Για να ολοκληρώσουν το σχέδιο, ο Βεντούρα χρειάζεται την υπογραφή του Ντονάτι για να νομιμοποιηθούν τα έγγραφα. Ωστόσο, δε γνωρίζουν ότι ο Ντονάτι έχει δολοφονηθεί.
Η περιέργειά τους εξαντλείται από τα νέα της δολοφονίας, τέσσερις ντόπιοι έφηβοι διεισδύουν στο φαινομενικά εγκαταλελειμμένο αρχοντικό και δολοφονούνται. Ο εξώγαμος γιος της Κόμισας, Σιμόνε (Κλαούντιο Βολοντέ) είναι ο δολοφόνος. Αφότου σκότωσε τον Ντονάτι, συνωμοτεί με τον Βεντούρα, ο οποίος του προσφέρει ένα μεγάλο ποσό με αντάλλαγμα την υπογραφή του.
Το σχέδιό τους ανατρέπεται, όταν εμφανίζεται η αποξενωμένη κόρη της Κόμισας, Ρενάτα (Κλοντίν Οζέρ), η οποία αποφασίζει να λάβει στην κατοχή της την ιδιοκτησία της μητέρας της. Ο Βεντούρα πιστεύει ότι η Ρενάτα είναι η νόμιμη κληρονόμος, οπότε παρακινεί τον Σιμόνε να σκοτώσει την ετεροθαλή αδελφή του.
Η Ρενάτα με τον σύζυγό της Αλμπέρτο (Λουίτζι Πιστίλι) επισκέπτονται το σπίτι του Πάολο Φασάτι (Λεοπόλντο Τριέστε), ενός εντομολόγου που ζει στο υπόγειο της ιδιοκτησίας των Ντονάτι. Η σύζυγος του Φασάτι, Άννα (Λάουρα Μπέτι) τους λέει ότι ο Ντονάτι είναι υπεύθυνος για τον θάνατο της Κόμισας, και λέει ότι κατά πάσα πιθανότητα η ιδιοκτησία θα περάσει στα χέρια του Σιμόνε. Η Ρενάτα, η οποία δεν ήξερε ότι είχε ετεροθαλή αδελφό, σχεδιάζει με τον σύζυγό της να δολοφονήσουν τον Σιμόνε.
Αφότου ανακαλύπτουν το σκονισμένο και σάπιο πτώμα του Ντονάτι στη βάρκα του Σιμονε, η Ρενάτα και ο Αλμπέρτο κατευθύνονται στο σπίτι του Βεντούρα. Όταν φθάνουν, ο Βεντούρα επιτίθεται στη Ρενάτα, αλλά η Ρενάτα έχει το πλεονέκτημα και μαχαιρώνει τον Βεντούρα με έναν σουγιά. Ο Πάολο Φασάτι, ο οποίος γίνεται μάρτυρας της επίθεσης, επιχειρεί να τηλεφωνήσει στην αστυνομία, αλλά αντιμετωπίζεται από τον Αλμπέρτο, ο οποίος τον στραγγαλίζει μέχρι θανάτου. Για να βεβαιωθούν ότι δεν υπάρχουν άλλοι μάρτυρες, η Ρενάτα αποκεφαλίζει την Άννα με τσεκούρι.
Η συνεργός του Βεντούρα, η Λάουρα, καταφθάνει και σχεδιάζει να τον συναντήσει. Όταν ο Σιμόνε ανακαλύπτει ότι εκείνοι οι δύο είχαν σχεδιάσει τη δολοφονία της μητέρας του, στραγγαλίζει τη Λάουρα μέχρι θανάτου.
Λίγο μετά την εκδίκηση του Σιμόνε, ο Αλμπέρτο τον σκοτώνει. Ο τραυματισμένος Βεντούρα εμφανίζεται ξανά, αλλά ο Αλμπέρτο τον σκοτώνει μετά από μια σύντομη μάχη.
Εξασφαλίζοντας ότι δεν υπάρχουν άλλοι ζωντανοί κληρονόμοι, ο Αλμπέρτο και η Ρενάτα επιστρέφουν στο σπίτι και περιμένουν την ανακοίνωση της κληρονομιάς τους. Συναντούν στην μπροστινή πόρτα τα δύο τους παιδιά, τα οποία βρήκαν τα όπλα τους και θέλουν να παίξουν. Τα παιδιά πυροβολούν μέχρι θανάτου τους γονείς τους. Νομίζοντας ότι προσποιούνται τους νεκρούς, το νεαρό αγόρι και κορίτσι τρέχουν προς τα έξω, για να βρουν άλλο παιχνίδι.
Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κλοντίν Οζέρ ως Ρενάτα Ντονάτι
- Λουίτζι Πιστίλι ως Αλμπέρτο
- Κλαούντιο Βολοντέ ως Σιμόνε
- Λάουρα Μπέτι ως Άννα Φοσάτι
- Λεοπόλντο Τρίεστε ως Πάολο Φοσάτι
- Ίσα Μιράντα ως Κόμισα Φεντερίκα Ντονάτι
- Κρις Άβραμ ως Φράνκο Βεντούρα
- Άννα Μαρία Ροσάτι ως Λάουρα
- Μπριγκίτε Σκάι ως Μπρουνχίλντα
- Πάολα Μοντενέρο ως Τερέζε
- Γκουίντο Μποκατσίνι ως Λούκα
- Ρομπέρτο Μπονάνι ως Ρομπερτο
- Τζοβάνι Νουβολέτι ως Κόμης Φίλιπο Ντονάτι
- Ρενάτο Τσέστιε ως Γιος
- Νικολέτα Έλμι ως Κόρη
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Lucas, Tim (2007). Mario Bava: All the Colors of the Dark. Video Watchdog. σελίδες 847–869. ISBN 0-9633756-1-X.
- ↑ «Mario Bava Centennial». American Film Institute. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ Thompson, Nathaniel. «Twitch of the Death Nerve». Mondo Digital. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2006.
- ↑ Brown, K.H. «Bay of Blood». Kinocite. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Δεκεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2006.
- ↑ «Shock Horror! Total Film Proudly Hails The 50 Greatest Horror Movies Of All Time». Total Film. 10 Οκτωβρίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2007.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κραυγή Τρόμου στην IMDb