Κρατήρας Αντωνιάδη (Άρης)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο κρατήρας Αντωνιάδη στον Άρη

Ο κρατήρας Αντωνιάδη (Antoniadi) είναι κρατήρας πρόσκρουσης στην Μεγάλη Σύρτη του πλανήτη Άρη, σε αρειογραφικές συντεταγμένες πλάτος 21,5° Β και μήκος 299,2° Δ. Η διάμετρός του είναι 394 χιλιόμετρα και πήρε το όνομά του από τον αστρονόμο Ευγένιο Μ. Αντωνιάδη.[1]

Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι ο κρατήρας Αντωνιάδη περιείχε κάποτε στο εσωτερικό του ποτάμια και λίμνες με υγρό νερό.[2] Συγκεκριμένα, «ανεστραμμένες κοίτες» σχηματίσθηκαν όταν συσσωρευμένα ιζήματα σταθεροποιήθηκαν από ανάμιξη με ορυκτά. Μετά τη διάνοιξη των ρεμάτων αυτών από τρεχούμενο νερό, η όλη περιοχή καλύφθηκε με ιζήματα. Αργότερα τα ιζήματα διαβρώθηκαν και παρασύρθηκαν, ενώ στο μέρος όπου υπήρχε η κοίτη παρέμειναν επειδή το σκληρυμένο υλικό αντιστάθηκε στη διάβρωση.[3]

Το ανεστραμμένο ανάγλυφο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανεστραμμένες κοίτες στον κρατήρα Αντωνιάδη

Και άλλες τοποθεσίες στον Άρη δείχνουν ανεστραμμένο ανάγλυφο. Σε αυτές, η κοίτη ενός ποταμού ή χειμάρρου μπορεί να είναι υπερυψωμένο αντί κοίλο χαρακτηριστικό και έχει τη μορφή πολύ στενόμακρης λοφοσειράς. Η κάτω εικόνα από την κάμερα-τηλεσκόπιο «HiRISE» του διαστημοπλοίου Mars Reconnaissance Orbiter δείχνει τέτοιες ράχεις, που αποτυπώνουν αρχαίους καμπύλους ποταμούς και μικρούς παραποτάμους τους.[4]

Το ανεστραμμένο ανάγλυφο με τη μορφή μαιανδρικών ράχεων θεωρείται ένδειξη της παρουσίας ροών νερού στην επιφάνεια του Άρη κατά το μακρινό παρελθόν.[5][6][7][8] Εκτός από τον κρατήρα Αντωνιάδη, ένα άλλο παράδειγμα ανεστραμμένου αναγλύφου αποτελεί ο κρατήρας Μιγιαμότο, που προτάθηκε το 2010 ως υποψήφια τοποθεσία για αναζήτηση ζωής στον Άρη.[9]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Antoniadi». Gazetteer of Planetary Nomenclature. International Astronomical Union (IAU) Working Group for Planetary System Nomenclature (WGPSN). 17 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2014. 
  2. http://hirise.lpl.arizona.edu/PSP_007095_2020
  3. http://hirise.lpl.arizona.edu/
  4. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2018. 
  5. http://spaceref.com/mars/fossilized-rivers-suggest-mars-was-once-warm-and-wet.html[νεκρός σύνδεσμος]
  6. Davis,J., M. Balme, P. Grindrod, R. Williams, S. Gupta Extensive Noachian Fluvial Systems in Arabia Terra: Implications for Early Martian Climate, Geology, 2016 [1].
  7. HiRISE, 2010a, Inverted Channels North of Juventae Chasma (PSP_006770_1760). Operations Center, Department of Planetary Sciences, Lunar and Planetary Laboratory, Tucson, Arizona.
  8. Williams, R.M.E., T.C. Chidsey, Jr., and D.E. Eby, D.E., 2007, Exhumed paleochannels in central Utah - analogs for raised curvilinear features on Mars, in G.C. Willis M.D. Hylland, D.L. Clark, and T.C. Chidsey, Jr. (επιμ.), σσ. 220-235, Central Utah - diverse geology of a dynamic landscape. Publication 36, Utah Geological Association, Salt Lake City, Utah.
  9. Newsom, H.E., N.L. Lanza, A.M. Ollila, S.M. Wiseman, T.L. Roush, G.A. Marzo, L.L. Tornabene, C.H. Okubo, M.M. Osterloo, V.E. Hamilton, L.S. Crumpler: «Inverted channel deposits on the floor of Miyamoto crater, Mars», Icarus, τόμος 205 (2010), σσ. 64-72.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]