Κομνηνάδες Καστοριάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 40°31′08.01″N 20°59′51.52″E / 40.5188917°N 20.9976444°E / 40.5188917; 20.9976444

Κομνηνάδες
Τοποθεσία στον χάρτη
Τοποθεσία στον χάρτη
Κομνηνάδες
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΔυτική Μακεδονία
Περιφερειακή ΕνότηταΚαστοριάς
ΔήμοςΝεστορίου
Δημοτική ΕνότηταΑκριτών
Γεωγραφία και στατιστική
Γεωγραφικό διαμέρισμαΜακεδονία
Υψόμετρο920
Πληθυσμός78 (2011)
Άλλα
Παλαιά ονομασίαΣιάκι
Ταχ. κωδ.52050
Τηλ. κωδ.+30 24670

Οι Κομνηνάδες είναι ορεινό χωριό της Περιφερειακής Ενότητας Καστοριάς σε υψόμετρο 920 μέτρα.[1] Διοικητικά ανήκει στη Δημοτική Ενότητα Ακριτών του Δήμου Νεστορίου στη Μακεδονία.[2]

Γεωγραφία - Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Κομνηνάδες βρίσκονται δίπλα στα σύνορα της Ελλάδας με την Αλβανία σε απόσταση 17,5 χλμ. Β.-ΒΔ. από το Νεστόριο και 28 Δ. από την Καστοριά. Η παλιά ονομασία τους είναι Σιάκι και έτσι αναφέρονται το 1918, μετά την απελευθέρωση, στο ΦΕΚ 259Α - 29/12/1918 να ορίζονται έδρα της ομώνυμης κοινότητας που ανήκε στο νομό Φλωρίνης. Το 1927 με το ΦΕΚ 206Α - 28/09/1927 μετονομάζονται σε Κομνηνάδες. Το 1941 με το ΦΕΚ 257Α - 31/07/1941 αποσπούνται στο νομό Καστοριάς[3]. Το χωριό ήταν ένα από τα πέντε χωριά της Καστοριάς μαζί με το Ακόντιο (τότε Τέρσικα), τη Διποταμία, τον Μυροβλήτη (Μυρόβλιστα) και τη Νίκη (τότε Βίτσιστα) με καθαρά μουσουλμανικό πληθυσμό. Από τον Ν. Σχινά αναφέρεται: "Σιάκι Καστορίας: «Χωρίον έχον 300 κατοίκους οθωμανούς, χάνιον και δεξαμενάς»[4]. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης αποτελεί την τοπική κοινότητα Κομνηνάδων που ανήκει στη δημοτική ενότητα Νεστορίου του δήμου Νεστορίου και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό 76 κατοίκους.[5]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 57, τομ. 18. 
  2. «Κομνηνάδες ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ, Δήμος ΝΕΣΤΟΡΙΟΥ | buk.gr». buk.gr. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2022. 
  3. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2019. 
  4. Ν. Σχινά, "Οδοιπορικαί σημειώσεις Μακεδονίας – Ηπείρου", Αθήνα 1886
  5. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10554 (σελ. 80 του pdf)