Κομμουνιστικό Κόμμα της Λευκορωσίας
Κομμουνιστικό Κόμμα της Λευκορωσίας Камуністы́чная па́ртыя Белару́сі | |
---|---|
Ρωσικό όνομα | Коммунистическая партия Белоруссии |
Αρχηγός | Αλεξέι Σόκολ[1] |
Ίδρυση | 1996 |
Έδρα | Μινσκ |
Μέλη (2011) | 6.000[2] |
Ιδεολογία | Κομμουνισμός[3] Μαρξισμός-Λενινισμός[3] |
Πολιτικό φάσμα | Ακροαριστερά |
Διεθνής προσχώρηση | Διεθνής Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων |
Βουλή των Αντιπροσώπων | 11 / 110 |
Συμβούλιο της Δημοκρατίας | 17 / 64 |
Έδρες τοπικής αυτοδιοίκησης | 309 / 18.110 |
Σημαία κόμματος | |
Ιστότοπος | |
Επίσημη ιστοσελίδα | |
Πολιτικό σύστημα στη Λευκορωσία Πολιτικά κόμματα Εκλογές |
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Λευκορωσίας (ΚΚΛ, λευκορωσικά: Камуністы́чная па́ртыя Белару́сі, Καμουνιστίτσναγια Παρτίγια Μπιελαρούσι, ρωσικά: Коммунистическая партия Беларуси) είναι κομμουνιστικό και Μαρξιστικό–Λενινιστικό πολιτικό κόμμα στη Λευκορωσία.
Το κόμμα δημιουργήθηκε το 1996 και στηρίζει την κυβέρνηση του προέδρου Αλεξάντερ Λουκασένκο.[4] Αρχηγός του κόμματος είναι ο Αλεξέι Σόκολ.
Επισκόπηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το κόμμα πρότεινε τη συγχώνευση με το Κόμμα των Κομμουνιστών της Λευκορωσίας (ΚΚΛ) στις 15 Ιουλίου 2006. Ενώ το Κομμουνιστικό Κόμμα της Λευκορωσίας είναι φιλοπροεδρικό κόμμα, το Κόμμα των Κομμουνιστών της Λευκορωσίας ήταν ένα από τα σημαντικότερα κόμματα της αντιπολίτευσης στη Λευκορωσία. Σύμφωνα με τον Σεργκέι Καλιάκιν, πρόεδρο του ΚΚΛ, η λεγόμενη "επανένωση" των δύο κομμάτων ήταν ένα σχέδιο για να την εκδίωξη του ΚΚΛ, σημαντικού κόμματος της λευκορωσικής αντιπολίτευσης.[5]
Ο κύριος στόχος της εξωτερικής πολιτικής του ΚΚΛ είναι η ενίσχυση της κομματικής ανακηρυγμένης εθνικής ασφάλειας μέσω της ανάπτυξης του Λευκορωσο-Ρωσικού Ενωσιακού κράτους και η φάση ανασυγκρότησης των εθελοντικά ανανεωμένων Ενωσιακών εθνών, ενισχύοντας την πολιτική και οικονομική ανεξαρτησία.
Ως μέλος του παγκόσμιου Κομμουνιστικού κινήματος, το ΚΚΛ απολαμβάνει σχέσεις με άλλα κομμουνιστικά κόμματα της περιοχής και σε όλο τον κόσμο σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ότι το ΚΚΛ (αντιπολιτευόμενο), το οποίο θεωρείται από πολλούς ως φιλοδυτικό.
Στις βουλευτικές εκλογές του 2004, το ΚΚΛ έλαβε το 5.99% των ψήφων και 8 από 110 έδρες της βουλής των Αντιπροσώπων, το 2008 μόνο 6 έδρες και το 2012 περιορίστηκε σε 3 έδρες. Ακόμα, επειδή το κόμμα υποστηρίζει τον Πρόεδρο Λουκασένκο, 17 από τα μέλη του ορίστηκαν από αυτόν στην άνω βουλή, το Συμβούλιο της Δημοκρατίας, το 2012.
Στα τοπικά Συμβούλια των Αντιπροσώπων της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας (2014) το ΚΚΛ εκπροσωπούνταν από 206 βουλευτές.
Εκλογική ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βουλευτικές εκλογές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εκλογές | Αρχηγός Κόμματος | Ψήφοι | % | Έδρες | +/– |
---|---|---|---|---|---|
2000[6] | Βίκτορ Τσίκιν | Άγνωστο | Άγνωστο | 6 / 110
|
6 |
2004[7] | Τατιάνα Γκολούμπεβα | 334,383 | 5.31% | 8 / 110
|
2 |
2008[8] | Ιγκόρ Καρπένκο | 229,986 | 4.27% | 6 / 110
|
2 |
2012[9] | Ιγκόρ Καρπένκο | 141,095 | 2.69% | 3 / 110
|
3 |
2016 | Ιγκόρ Καρπένκο | 380,770 | 7.40% | 8 / 110
|
5 |
2019 | Ιγκόρ Καρπένκο | 559,537 | 10.62% | 11 / 110
|
3 |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «АЛЕКСЕЙ НИКОЛАЕВИЧ СОКОЛ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2020.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2018.
- ↑ 3,0 3,1 Nordsieck, Wolfram (2016). «Belarus». Parties and Elections in Europe. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2018.
- ↑ European Forum for Democracy and Solidarity Αρχειοθετήθηκε 2014-10-02 στο Wayback Machine. Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή
|url=
. Empty. - ↑ Kalyakin: Merger of Communist Parties Is Belarusian Secret Services’ Invention Αρχειοθετήθηκε 2006-08-27 στο Wayback Machine. Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή
|url=
. Empty. , Charter'97 :: News :: 08/06/2006 - ↑ OCT. 15, 2000 election
- ↑ OCT. 17, 2004 election
- ↑ SEPT. 28, 2008 election
- ↑ SEPT. 23, 2012 election
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Επίσημος ιστότοπος (Ρωσικά)