Κομμουνιστικό Κόμμα Μολδαβίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Μολδαβίας Partidul Comunist al Moldovei | |
|---|---|
 | |
| Ίδρυση | 1940 |
| Διάλυση | Αύγουστος 1991 |
| Προκάτοχος | Μολδαβική Περιφερειακή Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας |
| Έδρα | Κισινάου |
| Ιδεολογία | Κομμουνισμός (Μαρξισμός-Λενινισμός) Μολδαβικός εθνικισμός |
| Πολιτικό φάσμα | Ακροαριστερά |
| Εθνική προσχώρηση | Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης |
| Χρώματα | Κόκκινο |
| Σημαία κόμματος | |
.svg) | |
| Πολιτικό σύστημα Μολδαβίας Πολιτικά κόμματα Εκλογές | |
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Μολδαβίας (ρουμανικά: Partidul Comunist al Moldovei ή PCM, μολδαβικά κυριλλικά: Партидул Комунист ал Молдовей, ρωσικά: Коммунистическая партия Молдавии) ήταν το κυρίαρχο και μοναδικό νόμιμο πολιτικό κόμμα στη Μολδαβική ΣΣΔ, καθώς και ένα εκ των, συνολικά, δεκαπέντε εθνικών δημοκρατικών κομμάτων τα οποία ήσαν συνιστώσες του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (CPSU) έως και την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αποτέλεσε την κινητήρια δύναμη της μολδαβικής εθνικής αντίστασης ενάντια στην κατοχή της χώρας από τις Δυνάμεις του Άξονα.
Η περίοδος της Περεστρόικα, κατά τη διάρκεια της οποίας το κόμμα σταδιακά αποδυναμώθηκε, σημαδεύτηκε, μεταξύ άλλων, από τις ταραχές του Νοεμβρίου του 1989.[1][2] Στις 16 Νοεμβρίου 1989, ως συνέπεια των ταραχών, ο ηγέτης του κόμματος, Σεμιόν Γκρόσου, αντικαταστάθηκε από τον Πέτρου Λουτσίνσι.[3]
Στις 27 Αυγούστου 1991, η Μολδαβία προχώρησε στη διακήρυξη της ανεξαρτησίας της, ενώ, παράλληλα, η Μολδαβική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία διαλύθηκε. Ολίγον καιρό αργότερα, το Κομμουνιστικό Κόμμα τέθηκε εκτός νόμου, παράλληλα με αριθμό άλλων κομμουνιστικής πολιτικής ιδεολογίας οργανώσεων. Στις 7 Σεπτεμβρίου του ιδίου έτους, το Κοινοβούλιο της Μολδαβίας προχώρησε σε άρση της απαγόρευσης η οποία είχε επιβληθεί σε κομμουνιστικού χαρακτήρα δραστηριότητες.
Πρώτοι Γραμματείς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Από | Έως |
|---|---|---|
| Πιότρ Μποροντίν | 15 Αυγούστου 1940 | 11 Φεβρουαρίου 1942 |
| Νικίτα Σάλογκορ | 13 Φεβρουαρίου 1942 | 5 Ιανουαρίου 1946 |
| Νικολάε Κόβαλ | 5 Ιανουαρίου 1946 | 3 Νοεμβρίου 1950 |
| Λεονίντ Μπρέζνιεφ | 3 Νοεμβρίου 1950 | 16 Απριλίου 1952 |
| Ντιμίτρι Γκλάντκι | 16 Απριλίου 1952 | 7 Φεβρουαρίου 1954 |
| Ζινοβίε Σέρντιουκ | 8 Φεβρουαρίου 1954 | 29 Μαΐου 1961 |
| Ιβάν Μποντιούλ | 29 Μαΐου 1961 | 30 Δεκεμβρίου 1981 |
| Σεμιόν Γκρόσου | 30 Δεκεμβρίου 1981 | 16 Νοεμβρίου 1989 |
| Πέτρου Λουτσίνσι | 16 Νοεμβρίου 1989 | 4 Φεβρουαρίου 1991 |
| Γκριγκόρε Ερεμέι | 4 Φεβρουαρίου 1991 | Αύγουστος 1991 |
Επακόλουθα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1993, πρώην μέλη του PCM προχώρησαν στην ίδρυση του Κόμματος Κομμουνιστών της Δημοκρατίας της Μολδαβίας (PCRM), το οποίο κατέστη ως το πλέον ισχυρό μολδαβικό πολιτικό κόμμα έπειτα από τις εκλογές του 2001, καθώς και το κυβερνών κόμμα της χώρας κατά τη διάρκεια της περιόδου μεταξύ 2001-2009. Το 2011, ομάδα Κομμουνιστών υπό την ηγεσία του εκτελεστικού γραμματέα του παλαιού Κομμουνιστικού Κόμματος Μολδαβίας, Ίγκορ Κούτσερ, έλαβαν δημοσιότητα, ισχυριζόμενοι πως αποτελούν τους «πραγματικούς Κομμουνιστές» και πως επιθυμούν την επίσημη αναβίωση του PCM,[4] αναφέροντας, παράλληλα, πως «το PCRM έχει καταστεί ως ένα ψευδοκομμουνιστικό και φιλελεύθερο αστικό κόμμα το οποίο εξυπηρετεί τα συμφέροντα ενός εκ των πλέον εύπορων ανδρών της χώρας, του Όλεγκ Βορόνιν», υιού του Προέδρου της Μολδαβίας κατά τη διάρκεια της περιόδου μεταξύ 2001-2009, καθώς και ηγέτη του PCRM, Βλαντιμίρ Βορόνιν. Επίσης, ο Κούτσερ ισχυρίστηκε πως «η οκταετής περίοδος πολιτικής κυριαρχίας του PCRM κατέστησε τους άπορους ακόμη περισσότερο άπορους, ενώ τους εύπορους ακόμη περισσότερο εύπορους».[5]
Το 2010, συστάθηκε η Επιτροπή Μελέτης της Κομμουνιστικής Δικτατορίας στη Μολδαβία με απώτερο σκοπό τη μελέτη και ανάλυση της χρονικής περιόδου μεταξύ 1917-1991 του Κομμουνιστικού Καθεστώτος.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Ρουμανικά) «Ion Costaş: 7 APRILIE 2009 NE AMINTEŞTE DE 10 NOIEMBRIE 1989». BasarabiaLiterară.ro. 28 Φεβρουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2012.
- ↑ (Ρουμανικά) «Igor Cașu, Chişinău 7 noiembrie 1989: "Jos dictatura comunistă!"». Radio Free Europe. 7 Νοεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2012.
- ↑ (Ρουμανικά) «File din istorie: 1989 - anul anti-7noiembrie la Chişinău». Publika TV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020.
- ↑ (Ρουμανικά) «Partidul Comunist revine pe arena politică a Moldovei». IPN. 17 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020.
- ↑ (Αγγλικά) «"Real Communists" emerge in Moldova». RT International. 24 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020.
|