Κολούμπια (ποταμός)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 46°14′39″N 124°3′29″E / 46.24417°N 124.05806°E / 46.24417; 124.05806

Κολούμπια ποταμός
ΠηγέςColumbia Lake
ΕκβολέςΕιρηνικός Ωκεανός
Χώρες ΛεκάνηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής και Καναδάς
ΧώραΚαναδάς και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΕτυμολογίαColumbia Rediviva
Μήκος2.000 χλμ
Μέση εκροή7.500 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο
ΠαραπόταμοιKootenay River, Pend Oreille River, Spokane River, Σνέικ, Deschutes River, Willamette River, Okanogan River, Yakima River, Cowlitz River, Kettle River, Canoe River, Illecillewaet River, Templeton River, Hood River, Lewis and Clark River, Lewis River, Kicking Horse River, Sandy River, John Day River, Wenatchee River, Skipanon River, Crab Creek, Walla Walla River, Entiat River, Grays River, Klickitat River, Methow River, Spillimacheen River, White Salmon River[1], Course of the Willamette River, Coweeman River, Eagle Creek, Elochoman Slough[1], John Day River, Kalama River, Multnomah Channel, Umatilla River, Washougal River, Willow Creek, Lodge Creek, Chenoweth Creek, Sisson Creek, Deep River, Bugaboo Creek[2], Rock Creek[1], Crooked Creek[1], Hitchcock Creek[1], Harlows Creek[1], Skamokawa Creek[1], Foster Creek[1], Dry Creek[1], Sanderson Creek[1], Moses Creek[1], School Creek[1], China Creek[1], Duncan Creek[1], Abernethy Creek[1], Eightmile Creek[1], Fivemile Creek[1], Fivemile Creek[1], Rock Creek[1], Birnie Creek[1], Bernie Slough[1], Cougar Creek[1], Abe Creek[1], Mill Creek[1], Little White Salmon River[1] και Squilchuck Creek[1]
wikidata (π • σ • ε )

Ο Κολούμπια (ορθότ. Κολόμπια) (Columbia River) είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της ευρύτερης Περιοχής του Βορειοδυτικού Ειρηνικού (PNW) στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και ο μεγαλύτερος ποταμός της Βόρειας Αμερικής που εκβάλλει στον Ειρηνικό Ωκεανό. [3] Πηγάζει από τα Βραχώδη Όρη της Βρετανικής Κολομβίας στον Καναδά. Ρέει βορειοδυτικά και μετά νότια στην πολιτεία Ουάσινγκτον των ΗΠΑ, στη συνέχεια στρίβει δυτικά για να οριοθετήσει το μεγαλύτερο μέρος των συνόρων μεταξύ Ουάσιγκτον και Όρεγκον πριν εκβάλει στον Ειρηνικό. Ο Κολούμπια έχει μήκος 2.000 χιλιόμετρα (1.243 μίλια) και ο μεγαλύτερος παραπόταμος του είναι ο Σνέικ. Η λεκάνη απορροής του έχει περίπου το μέγεθος της Γαλλίας και εκτείνεται σε επτά πολιτείες των ΗΠΑ και σε μια επαρχία του Καναδά. Είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος ποταμός στις Ηνωμένες Πολιτείες σε όγκο νερού με τη μεγαλύτερη παροχή ύδατος από κάθε ποταμό της Βόρειας Αμερικής που εισέρχεται στον Ειρηνικό (τριακοστός έβδομος στον κόσμο). [4]

Ο Κολούμπια και οι παραπόταμοί του υπήρξαν σημεία αναφοράς για τον πολιτισμό και την οικονομία της ευρύτερης περιοχής για χιλιάδες χρόνια. Χρησιμοποιούνται για μεταφορές από την αρχαιότητα, συνδέοντας τις πολλές πολιτιστικές ομάδες που ζουν εκεί. Το ποτάμιο σύστημα φιλοξενεί πολλά είδη ανάδρομων ψαριών, τα οποία μεταναστεύουν μεταξύ των ενδιαιτημάτων του γλυκού νερού και των αλμυρών νερών του Ειρηνικού Ωκεανού. Αυτά τα ψάρια -ειδικά ο σολομός- αποτελούσαν τον πυρήνα της επιβίωσης για τους αυτόχθονες λαούς.

Η πρώτη τεκμηριωμένη ευρωπαϊκή επίσκεψη στον Κολούμπια καταγράφηκε το 1775, όταν ο Βάσκος Bruno de Heceta αντίκρισε τις εκβολές του ποταμού. Στα τέλη του 18ου αιώνα, ένα ιδιωτικό αμερικανικό πλοίο έγινε το πρώτο σκάφος -μη αυτόχθονων λαών- που εισήλθε στον ποταμό: το 1792 ο Ουίλιαμ Μπρόουτον (William Robert Broughton) του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού πέρασε από την Οροσειρά της Ακτής του Όρεγκον (Oregon Coast Range) στην Kοιλάδα Ουίλεμιτ (Willamette Valley). Στις επόμενες δεκαετίες, οι εταιρείες εμπορίας γούνας χρησιμοποίησαν τον Κολούμπια ως βασική οδό μεταφοράς. Παράλληλα, οι χερσαίοι εξερευνητές μπήκαν στην Κοιλάδα Ουίλεμιτ μέσω του γραφικού αλλά επικίνδυνου Φαραγγιού του ποταμού Κολούμπια (Columbia River Gorge) και οι πιονιέροι άρχισαν να εγκαθίστανται στην κοιλάδα σε αυξανόμενους αριθμούς. Τα ατμόπλοια κατά μήκος του ποταμού συνέδεσαν τις κοινότητες και διευκόλυναν το εμπόριο. Η άφιξη των σιδηροδρόμων στα τέλη του 19ου αιώνα, που πολλοί από αυτούς κινούνταν κατά μήκος του ποταμού, ήρθε να συμπλήρωσει αυτές τις επικοινωνίες.

Από τα τέλη του 19ου αιώνα, δημόσια και ιδιωτικά έργα ανέπτυξαν εκτενώς τον ποταμό. Για τη διευκόλυνση της ναυσιπλοΐας πλοίων και φορτηγίδων, έχουν κατασκευαστεί υδατοφράκτες (locks) κατά μήκος του κάτω ρου του Κολούμπια και των παραποτάμων του, ενώ η βυθοκόρηση έχει ανοίξει, συντηρήσει και διευρύνει τα κανάλια ναυτιλίας. Από τις αρχές του 20ού αιώνα, έχουν κατασκευαστεί φράγματα κατά μήκος του ποταμού για την παραγωγή ενέργειας, τη ναυσιπλοΐα, την άρδευση και τον έλεγχο των πλημμυρών. Τα 14 υδροηλεκτρικά φράγματα στο κύριο τμήμα του Κολούμπια και πολλά άλλα στους παραποτάμους του παράγουν περισσότερο από το 44% της συνολικής υδροηλεκτρικής παραγωγής των ΗΠΑ. Ωστόσο, παραγωγή πυρηνικής ενέργειας υπάρχει σε δύο τοποθεσίες κατά μήκος του ποταμού. Πλουτώνιο για πυρηνικά όπλα παράγεται για δεκαετίες στην τοποθεσία Χάνφορντ (Hanford), η οποία είναι τώρα η πιο μολυσμένη πυρηνική τοποθεσία στις ΗΠΑ. Αυτές οι εξελίξεις έχουν άσχημη επίδραση σε μεγάλο βαθμό στο περιβάλλον του ποταμού στη λεκάνη απορροής, μαζί με τη βιομηχανική ρύπανση και τα εμπόδια στη μετανάστευση των ψαριών.

Πηγές και πορεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κολούμπια αρχίζει το ταξίδι του στη μεγάλη Τάφρο των Βραχωδών Ορέων (Rocky Mountain Trench) της Βρετανικής Κολομβίας. Η Λίμνη Κολούμπια, στα 820 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας, καθώς και οι γειτονικοί υγρότοποι σχηματίζουν τις πηγές του ποταμού. Η Τάφρος των Βραχωδών Ορέων είναι μια ευρεία, βαθιά παγετωνική κοιλάδα ανάμεσα στα Καναδικά Βραχώδη Όρη και τα Όρη Κολούμπια. Για τα πρώτα 320 χλμ., ο Κολούμπια ρέει βορειοδυτικά κατά μήκος της Τάφρου μέσω της Λίμνης Ουίντερμιρ (Windermere Lake) και της πόλης Ίνβερμιρ (Invermere), μιας περιοχής γνωστή στη Βρετανική Κολομβία ως Κοιλάδα του Κολούμπια και, στη συνέχεια, βορειοδυτικά στην πόλη Γκόλντεν (Golden) και τη Λίμνη Κίνμπασκετ (Kinbasket Lake). Ρέοντας παράλληλα με το βόρειο άκρο των Ορέων Σέλκερκ (Selkirk Mountains), ο ποταμός στρίβει απότομα νότια μέσω μιας περιοχής γνωστής ως Μπιγκ Μπεντ («Μεγάλη Στροφή») (Big Bend Country), περνώντας από τις Λίμνες Ρέβελστοουκ και Άροου (Revelstoke Lake, Arrow Lakes). Η Ρέβελστοουκ, το Μπιγκ Μπεντ και η Κοιλάδα Κολούμπια αναφέρονται ομού ως η Χώρα του Κολούμπια (Columbia Coyntry). Μετά από τις Λίμνες Άροου, ο ποταμός περνά από τις πόλεις Κάσλγκαρ (Castlegar) -στη συμβολή του με τον ποταμό Κούτενεϊ (Kootenay River)- και Τρέιλ (Trail), δύο μεγάλα πληθυσμικά κέντρα της περιοχής. Ο ποταμός Ποντ Ερέι (Pend Oreille) ενώνεται με τον Κολούμπια περίπου 3 χλμ. βόρεια των συνόρων ΗΠΑ-Καναδά. [5]

Ο Κολούμπια εισέρχεται στην ανατολική Ουάσιγκτον ρέοντας νότια και, στρεφόμενος προς τα δυτικά, δέχεται τα νερά του ποταμού Σπόουκαν (Spokane). Σηματοδοτεί τα νότια και ανατολικά σύνορα του Καταφυγίου των Ινδιάνων Κόλβιλ (Colville) και τα δυτικά σύνορα του καταφυγίου των Ινδιάνων Σπόουκαν. [6] Κατόπιν, ο ποταμός στρίβει νότια μετά τη συμβολή του με τον ποταμό Οκανόγκαν (Okanogan) και, στη συνέχεια, νοτιοανατολικά κοντά στη συμβολή με τον ποταμό Ουινάτσι (Wenatchee), στην κεντρική Ουάσιγκτον. Αυτό το τμήμα του ποταμού σε σχήμα C είναι γνωστό ως Μπιγκ Μπεντ («Μεγάλη Στροφή») (Big Bend). Κατά τη διάρκεια των Πλημμυρών Μίσουλα (Missoula Floods), πριν από 10.000 - 15.000 χρόνια, μεγάλο μέρος του νερού της πλημμύρας κατευθύνθηκε νότια, σχηματίζοντας την αρχαία κοίτη του ποταμού, γνωστή ως Γκραντ Κούλι (Grand Coulee). Μετά τις πλημμύρες, το ποτάμι πήρε τη σημερινή του πορεία και το Γκραντ Κούλι έμεινε στεγνό. Η κατασκευή του Φράγματος Γκραντ Κούλι (Grand Coulee Dam) στα μέσα του 20ου αιώνα, δέσμευσε τον ποταμό σχηματίζοντας τη λίμνη Ρούσβελτ (Roosevelt), από την οποία αντλήθηκε νερό προς το ξηρό Γκραντ Κούλι, σχηματίζοντας την Τεχνητή Λίμνη Μπανκς (Banks Lake Reservoir). [7]

Στη συνέχεια, ο Κολούμπια διέρχεται από το περίφημο Αμφιθέατρο Γκορτζ (The Gorge Amphitheatre), έναν εκπληκτικό χώρο, όπου γίνονται υπαίθριες συναυλίες στις όχθες του ποταμού. Κατόπιν, φράσσεται από το Φράγμα Πριστ Ράπιντς (Priest Rapids Dam) για να φτάσει στις διαβόητες Πυρηνικές Εγκαταστάσεις Χάνφορντ (Hanford Nuclear Reservation). Εδώ, ο ποταμός βρίσκεται εξ ολοκλήρου εγκλωβισμένος, εκτός από το σκέλος Χάνφορντ Ριτς (Hanford Reach) το μόνο τμήμα του ποταμού στο έδαφος των ΗΠΑ που είναι εντελώς ελεύθερο, χωρίς εμπόδια από φράγματα. Λίγο πιο κάτω, στη θέση Τρι-Σίτιζ (Tri-Cities) της πολιτείας Ουάσινγκτον, ο Κολούμπια δέχεται τα ύδατα του μεγαλύτερου παραποτάμου του Σνέικ, καθώς και του ποταμού Γιακίμα (Yakima). Ύστερα, ο Κολούμπια κάνει μια απότομη στροφή προς τα δυτικά, στα σύνορα των πολιτειών Ουάσιγκτον-Όρεγκον, για να τις οριοθετήσει στα τελευταία 497 χλμ. του ταξιδιού του. [8]

Ο ποταμός Ντέσουτ (Deschutes) ενώνεται με τον Κολούμπια κοντά στο Ντελζ (Dalles). Ανάμεσα στο Ντελζ και το Πόρτλαντ (Portland), ο ποταμός διασχίζει την Οροσειρά Κάσκεϊντ (Cascade Range), σχηματίζοντας το εκπληκτικό Φαράγγι του ποταμού Κολούμπια (Columbia River Gorge). Το φαράγγι είναι γνωστό για τους δυνατούς, συνεχείς ανέμους του, αλλά και τη γραφικότητα και τον ρόλο του ως σημαντικός συγκοινωνιακός κόμβος. [9] Κατόπιν, ο ποταμός συνεχίζει δυτικά, στρεφόμενος απότομα προς τα Β.ΒΔ. κοντά στο Πόρτλαντ και το Βανκούβερ, στην Ουάσιγκτον, στη συμβολή του με τον ποταμό Ουίλεμιτ (Willamette). Εδώ ο ποταμός επιβραδύνεται σημαντικά, ρίχνοντας τόσα ιζήματα που θα μπορούσαν να σχηματίσουν κανονικό Δέλτα. Κοντά στο Λόνγκβιου (Longview) της Ουάσιγκτον και τη συμβολή του με τον ποταμό Κόουλιτζ (Cowlitz), ο ποταμός στρίβει πάλι δυτικά. Τελικά, ο Κολούμπια εκβάλλει στον Ειρηνικό Ωκεανό ακριβώς δυτικά της Αστόρια (Astoria) του Όρεγκον, πάνω από το στόμιο Κολούμπια Μπαρ (Columbia Bar), ένα σύστημα αμμοστρώσεων συνεχούς μετατόπισης, που κάνει τις εκβολές του ποταμού ένα από τα πιο επικίνδυνα υδάτινα τμήματα για πλοήγηση στον κόσμο. [10] Μάλιστα, λόγω της επικινδυνότητας και των πολλών ναυαγίων, το στόμιο απέκτησε το παρωνύμιο «Νεκροταφείο των Πλοίων» («Graveyard of Ships»). [11]

Γεωλογικό ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το εντυπωσιακό Φαράγγι του ποταμού Κολούμπια (Columbia River Gorge)

Όταν η Παγγαία, λόγω της διαδικασίας κίνησης των τεκτονικών πλακών, ώθησε τη Βόρεια Αμερική μακριά από την Ευρώπη και την Αφρική, προς την Πανθάλασσα (πρόγονο του σύγχρονου Ειρηνικού Ωκεανού), ο Βορειοδυτικός Ειρηνικός δεν ήταν μέρος της ηπείρου. Καθώς η ήπειρος της Βόρειας Αμερικής όδευε προς τα δυτικά, η Πλάκα Φάραλον (Farallon Plate) υποχώρησε κάτω από το δυτικό της όριο. Με την υποχώρησή της, η πλάκα μεταφέρθηκε κατά μήκος νησιωτικών τόξων που είχαν συσσωρευτεί στη βορειοαμερικανική ήπειρο, με αποτέλεσμα τη δημιουργία του Βορειοδυτικού Ειρηνικού μεταξύ 150-90 εκατομμυρίων ετών πριν. [12] Το γενικό περίγραμμα της λεκάνης του ποταμού Κολούμπια δεν είχε ολοκληρωθεί μέχρι πριν από 60-40 εκατομμύρια χρόνια, αλλά βρισκόταν κάτω από μια μεγάλη εσωτερική θάλασσα που, αργότερα, επρόκειτο να ανυψωθεί. [13] Μεταξύ 50-20 εκατομμυρίων ετών πριν, από το Ηώκαινο έως τις εποχές του Μειόκαινου, τεράστιες ηφαιστειακές εκρήξεις τροποποίησαν μεγάλο μέρος του τοπίου που διέσχιζε ο Κολούμπια. [14] Ο κάτω ρους του προγονικού ποταμού περνούσε μέσα από μια κοιλάδα κοντά στο σημείο όπου αργότερα αναδύθηκε το όρος Χουντ (Mount Hood). Μεταφέροντας ιζήματα από τη διάβρωση και την έκρηξη ηφαιστείων, δημιούργησε ένα δέλτα πάχους 3,2 χλμ., που βρίσκεται κάτω από τους πρόποδες της ανατολικής πλευράς της Παράκτιας Οροσειράς (Northern Oregon Coast Range), κοντά στην πόλη Βερνόνια του Όρεγκον. [15] Μεταξύ 17-6 εκατομμυρίων ετών πριν, τεράστιες εκροές πλημμυρικής λάβας βασάλτη κάλυψαν το Οροπέδιο Κολούμπια (Columbia Plateau) και έθεσαν τον κάτω Κολούμπια στη σημερινή του πορεία. [16] Η σύγχρονη Οροσειρά Κάσκεϊντ άρχισε να ανυψώνεται πριν από 5-4 εκατομμύρια χρόνια. Διασχίζοντας την Κάσκεϊντ, ο ποταμός Κολούμπια βάθυνε σημαντικά το φερώνυμο φαράγγι. [17]

Ο ποταμός και η λεκάνη απορροής του υπέστησαν μερικές από τις μεγαλύτερες γνωστές καταστροφικές πλημμύρες στον κόσμο προς το τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων. Η περιοδική ρήξη των φραγμάτων πάγου στην παγετωνική λίμνη Μισούλα (Missoula Lake) οδήγησε στις Πλημμύρες Μισούλα (Missoula Floods), με τους όγκους νερού να ξεπερνούν τη συνδυασμένη ροή όλων των άλλων ποταμών στον κόσμο, δεκάδες φορές κατά τη διάρκεια χιλιάδων ετών. [18] Ο ακριβής αριθμός των πλημμυρών είναι άγνωστος, αλλά οι γεωλόγοι έχουν τεκμηριώσει τουλάχιστον σαράντα. Τα στοιχεία δείχνουν ότι εμφανίστηκαν μεταξύ περίπου 19.000-13.000 ετών πριν. [19]

Οι τεράστιοι όγκοι νερού πέρασαν ορμητικά στην ανατολική Ουάσιγκτον, δημιουργώντας τα περίφημα Σκάμπλαντς (Channeled Scablands), ένα χαοτικό δίκτυο από ξηρά κανάλια που μοιάζουν με φαράγγια. Οι στενώσεις σε πολλά σημεία προκάλεσαν τη συγκέντρωση των πλημμυρικών υδάτων σε μεγάλες εποχικές λίμνες, όπως η λίμνη Λιούις (Lake Lewis), στην οποία είχαν αποτεθεί ιζήματα. Τα βάθη του νερού έχουν υπολογιστεί σε 300 μ. στο Χάσμα Ουαλούλα (Wallula Gap) και 120 μ. πάνω από το σημερινό Πόρτλαντ του Όρεγκον. [20][21] Ιζήματα εναποτέθηκαν, επίσης, όταν τα νερά της πλημμύρας επιβραδύνθηκαν στις μεγάλες λεκάνες Κουίνσι (Quincy), Οτέλο (Othello) και Πάσκο (Pasco). [22]

Τα τελευταία χιλιάδες χρόνια, σειρά από μεγάλες κατολισθήσεις έχουν συμβεί στη βόρεια πλευρά του Φαραγγιού του ποταμού Κολούμπια, στέλνοντας στο φαράγγι τεράστιες ποσότητες συντριμμιών (debris) νότια των ορέων Τέιμπλ (Table Mountain) και Γκρίνλιφ Πικ (Greenleaf Peak), κοντά στη σημερινή θέση του Φράγματος Μπόνεβιλ (Bonneville Dam). [23]

Λεκάνη απορροής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λεκάνη απορροής του Κολούμπια καλύπτει έκταση μεγάλυτερη της Γαλλίας

Ο Κολούμπια αποστραγγίζει μια περιοχή περίπου 670.000 χλμ2, [3] έκτασης μεγαλύτερης της Γαλλίας. Η λεκάνη απορροής του καλύπτει σχεδόν όλο το Άινταχο, μεγάλα τμήματα της Βρετανικής Κολομβίας, του Όρεγκον και της Ουάσιγκτον, όλη τη Μοντάνα δυτικά του Κοντινένταλ Ντιβάιντ (Continental Divide) και μικρά τμήματα των πολιτειών Ουαϊόμινγκ, Γιούτα και Νεβάδα. Περίπου 1.200 χλμ. από το συνολικό μήκος του ποταμού και το 85% της λεκάνης απορροής του βρίσκονται στις ΗΠΑ. [25] Ο Κολούμπια είναι ο 12ος μεγαλύτερος ποταμός και ο 6ος σε λεκάνη απορροής στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. [3]

Παροχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με μέση ροή στις εκβολές περίπου 7.500 κυβικά μέτρα/δευτερόλεπτο, [3] ο Κολούμπια είναι ο μεγαλύτερος ποταμός σε παροχή ύδατος στον Ειρηνικό σε όλη την Αμερική [26] και 4ος στις ΗΠΑ, και στους δύο ωκεανούς. [3] Η μέση ροή, εκεί όπου ο ποταμός διασχίζει τα διεθνή σύνορα μεταξύ Καναδά και Ηνωμένων Πολιτειών είναι 2.790 κυβικά μέτρα/δευτερόλεπτο. [27] Οι ρυθμοί παροχής του Κολούμπια επηρεάζονται από πολλές μεγάλες τεχνητές λίμνες στα ανάντη, πολλές εκτροπές για άρδευση και, στα κατάντη, αντίστροφη ροή από τις παλίρροιες του Ειρηνικού Ωκεανού. Η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών παρατηρεί τα επίπεδα του νερού από έξι μετρητές παλίρροιας και εκδίδει προβλέψεις παλίρροιας για είκοσι δύο επιπλέον τοποθεσίες κατά μήκος του ποταμού στις εκβολές του. [28]

Μόλυνση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη ΝΑ. Ουάσιγκτον, ένα τμήμα του ποταμού κατά μήκος 80 χιλιομέτρων, περίπου, διέρχεται από τις εγκαταστάσεις του Χάνφορντ (Hanford), που ιδρύθηκαν το 1943 ως μέρος του Προγράμματος Μανχάταν. Η τοποθεσία χρησίμευε ως συγκρότημα παραγωγής πλουτωνίου, με εννέα πυρηνικούς αντιδραστήρες και τις σχετικές εγκαταστάσεις κατά μήκος των οχθών του ποταμού. Από το 1944 έως το 1971, τα συστήματα αντλιών αντλούσαν νερό ψύξης από τον ποταμό και, αφού επεξεργάζονταν αυτό το νερό για χρήση από τους αντιδραστήρες, το επέστρεφαν στον ποταμό. Πριν την απελευθέρωσή του, το χρησιμοποιημένο νερό παρέμενε σε μεγάλες δεξαμενές γνωστές ως λεκάνες συγκράτησης για έως και έξι ώρες. Ωστόσο, τα ισότοπα με μεγάλη διάρκεια ζωής δεν επηρεάζονταν από αυτή τη συγκράτηση και πολλά τεραμπεκερέλς (Tbq) έμπαιναν στο ποτάμι κάθε μέρα. Μέχρι το 1957, οι οκτώ αντιδραστήρες παραγωγής πλουτωνίου στο Χάνφορντ απέρριπταν, κατά μέσον όρο, 50.000 μονάδες κιουρί (Ci) ραδιενεργού υλικού στον Κολούμπια ημερησίως. [29]

Αυτές οι πρακτικές κρατήθηκαν μυστικές από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση μέχρι τη δημοσιοποίηση των αποχαρακτηρισμένων εγγράφων στα τέλη της δεκαετίας του 1980. [30] Οι πυρηνικοί αντιδραστήρες παροπλίστηκαν στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου και η τοποθεσία Χάνφορντ βρέθηκε στο επίκεντρο μιας από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές εκκαθαρίσεις στον κόσμο, που διαχειρίζεται το Υπουργείο Ενέργειας υπό την επίβλεψη του Τμήματος Οικολογίας της Ουάσιγκτον και της Υπηρεσίας Προστασίας Περιβάλλοντος. [31] Οι κοντινοί υδροφόροι ορίζοντες περιέχουν, περίπου, 1 δισεκατομμύριο (!) κυβικά μέτρα υπόγειων υδάτων που έχουν μολυνθεί από πυρηνικά απόβλητα υψηλής στάθμης που έχουν διαρρεύσει από τις υπόγειες δεξαμενές αποθήκευσης του Χάνφορντ [32] Από το 2008, περίπου 3.785 κυβικά μέτρα εξαιρετικά ραδιενεργών αποβλήτων ταξιδεύουν μέσω των υπόγειων υδάτων προς τον ποταμό Κολούμπια. Αυτά τα απόβλητα αναμένεται να φτάσουν στον ποταμό σε 12 έως 50 χρόνια εάν ο καθαρισμός δεν προχωρήσει σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα. [33]

Επιπροσθέτως, πολυάριθμοι άλλοι ρύποι ανιχνεύονται στον ποταμό, όπως χημικά φυτοφάρμακα, βακτήρια, αρσενικό, διοξίνες και πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PCB). [34] Μελέτες έχουν βρει, επίσης, σημαντικά επίπεδα τοξινών στα ψάρια και στα νερά μέσα στα οποία διαβιούν. Η συσσώρευση τοξινών στα ψάρια απειλεί την επιβίωσή τους, ενώ και η κατανάλωση αυτών των ψαριών από τον άνθρωπο μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα υγείας. Η ποιότητα του νερού είναι επίσης σημαντικός παράγοντας για την διαβίωση άλλων άγριων ζώων και φυτών στη λεκάνη απορροής του ποταμού Κολούμπια. Οι πολιτείες, οι ινδιάνικες φυλές και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση καταβάλλουν προσπάθειες για την αποκατάσταση και βελτίωση της ποιότητας του νερού, της γης και του αέρα της λεκάνης απορροής του ποταμού Κολούμπια και έχουν δεσμευτεί να συνεργαστούν για να ενισχύσουν και να ολοκληρώσουν κρίσιμες προσπάθειες αποκατάστασης του οικοσυστήματος. Αυτήν τη στιγμή βρίσκονται σε εξέλιξη ορισμένες προσπάθειες καθαρισμού των υδάτων. [35]

Η υλοτόμηση και οι δραστηριότητες των βιομηχανιών ξυλείας μολύνουν περαιτέρω το νερό του ποταμού, για παράδειγμα η αυξημένη απορροή ιζημάτων. Το επονομαζόμενο Πρόγραμμα Βορειοδυτικού Δάσους (Northwest Forest Plan) που εκπονείται από την ομοπονδιακή νομοθεσία, από το 1994, έδωσε εντολή στις εταιρείες ξυλείας να εξετάσουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των πρακτικών τους σε ποτάμια όπως τον Κολούμπια. [36]

Την 1η Ιουλίου 2003, ο Κρίστοφερ Σουέιν από το Πόρτλαντ του Όρεγκον, έγινε ο πρώτος άνθρωπος που κολύμπησε ολόκληρο τον Κολούμπια, σε μια προσπάθεια να ευαισθητοποιήσει το κοινό σχετικά με την περιβαλλοντική διαχείριση και υγεία του ποταμού. [37]

Παραπόταμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κολούμπια δέχεται περισσότερους από 60 σημαντικούς παραπόταμους. Οι τέσσερις μεγαλύτεροι που εκβάλλουν απευθείας στον Κολούμπια (μετρούμενοι είτε με βάση την παροχή, είτε βάσει του μεγέθους της λεκάνης απορροής) είναι ο Σνέικ (κυρίως στο Άινταχο), ο ποταμός Ουίλαμιτ (Willamette) (στο βορειοδυτικό Όρεγκον), ο Κούτενεϊ (Kootenay) (κυρίως στη Βρετανική Κολομβία) και ο Ποντ Ερέι (Pend Oreille) (κυρίως στη βόρεια Ουάσιγκτον και το Άινταχο. Καθένας από αυτούς έχει παροχή, κατά μέσο όρο, περισσότερα από 570 κυβικά μέτρα/δευτερόλεπτο και αποστραγγίζει περιοχή μεγαλύτερη από 52.000 τετρ. χλμ. [38]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 National Hydrography Dataset. 2000.
  2. ↑ BC Geographical Names. 1648. Ανακτήθηκε στις 17  Ιανουαρίου 2021.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Kammerer
  4. ↑ https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_rivers_by_discharge
  5. ↑ https://atlas.gc.ca/toporama/en/index.html
  6. ↑ Kowalski et al
  7. ↑ https://web.archive.org/web/20150215125327/http://www.usbr.gov/projects/Project.jsp?proj_Name=Columbia%20Basin%20Project
  8. ↑ https://web.archive.org/web/20100527193305/http://www.oregon.gov/DSL/NAV/navigwaterways.shtml
  9. ↑ https://web.archive.org/web/20071209080927/http://www.fs.fed.us/r6/columbia/
  10. ↑ https://web.archive.org/web/20120206213802/http://www.portlandtribune.com/news/story.php?story_id=26722
  11. ↑ Gibbs
  12. ↑ Bishop, 13-14
  13. ↑ https://www.bpa.gov/p/Pages/home.aspx
  14. ↑ Bishop, 86, 128
  15. ↑ Bishop, 98
  16. ↑ Bishop, 132, 150
  17. ↑ Bishop, 195
  18. ↑ https://www.bpa.gov/p/Pages/home.aspx
  19. ↑ Bishop, 226-9
  20. ↑ Bishop, 227
  21. ↑ Houck & Cody, 19
  22. ↑ Stelling & Tucker, 213-4, 230
  23. ↑ Hill
  24. ↑ https://pubs.usgs.gov/fs/2000/fs036-00/
  25. ↑ Lang
  26. ↑ Gerber
  27. ↑ Marsh
  28. ↑ NOAA Center for Operational Oceanographic Products and Services (2013). "NOAA Tide Predictions". U.S. Department of Commerce
  29. ↑ https://web.archive.org/web/20170619003042/http://www.psr.org/chapters/washington/hanford/hanford-history.html
  30. ↑ https://web.archive.org/web/20100823040735/http://www.doh.wa.gov/hanford/publications/overview/overview.html
  31. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2021. 
  32. ↑ Wolman
  33. ↑ https://web.archive.org/web/20070812061411/http://www.ecy.wa.gov/features/hanford/hanfordfacts.html
  34. ↑ Jacklet
  35. ↑ https://web.archive.org/web/20061028070047/http://yosemite.epa.gov/r10/ecocomm.nsf/Columbia/Columbia
  36. ↑ Pegg
  37. ↑ Wentz
  38. ↑ https://web.archive.org/web/20081206000126/http://wdr.water.usgs.gov/wy2007/search.jsp

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Bishop, Ellen Morris (2003): In Search of Ancient Oregon: A Geological and Natural History. Portland, Oregon: Timber Press. ISBN 978-0-88192-789-4.
  • Gerber, Michele (1992): Legend and Legacy: Fifty Years of Defense Production at the Hanford Site. University of Washington Center for the Study of the Pacific Northwest
  • Gibbs, Rafe (May 1954): Guarding the Graveyard of Ships. Popular Mechanics - via Google Books
  • Hill, Richard L. (September 9, 1999): Radiocarbon Dates Indicate the Bonneville Landslide May Be Far Younger Than Thought. The Oregonian.
  • Houck, Michael C.; Cody, M. J. (2000): Wild in the City. Portland, Oregon: Oregon Historical Society. ISBN 978-0-87595-273-4
  • Jacklet, Ben (July 24, 2001): Activist Plans an Epic Swim. The Portland Tribune.
  • Kammerer, J.C. (May 1990): Largest Rivers in the United States. United States Geological Survey
  • Kowalski, Peter; Kaplan, Brian; Karus, Greg (March 7, 2001): Health Consultation.Colville Federated Tribes. Agency for Toxic Substances and Disease Registry
  • Lang, Bill (2008): Columbia River. Center for Columbia River History
  • Marsh, James H. (2013): Columbia River. The Canadian Encyclopedia. Historica Foundation
  • Pegg, J.R. (November 26, 2007): Bush Change to NW Forest Plan Would Ease Logging. Environment News Service.
  • Wentz, Patty (May 29, 2002): Swimming to Astoria. Willamette Week.
  • Wolman, David (April 2007): Fission Trip. Wired Magazine. p. 78


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κολούμπια_(ποταμός)&oldid=10513519"