Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κοινωνικές υπηρεσίες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τμήμα μιας σειράς λημμάτων
Φιλελευθερισμός
Αρχές
Τάσεις και σκοποί
Συναφή θέματα
Σημαντικοί φιλελεύθεροι
Οργανισμοί

Οι κοινωνικές υπηρεσίες είναι μια σειρά δημόσιων υπηρεσιών που αποσκοπούν στην παροχή στήριξης και βοήθειας σε συγκεκριμένες ομάδες, οι οποίες συνήθως περιλαμβάνουν τους μειονεκτούντες.[1] Μπορούν να παρέχονται από άτομα, ιδιωτικούς και ανεξάρτητους οργανισμούς ή να διοικούνται από κυβερνητικό οργανισμό.[1] Οι κοινωνικές υπηρεσίες συνδέονται με την έννοια της πρόνοιας και του κράτους πρόνοιας, καθώς οι χώρες με μεγάλα προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας συχνά παρέχουν ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών υπηρεσιών.[2] Οι κοινωνικές υπηρεσίες χρησιμοποιούνται για να καλύψουν ένα ευρύ φάσμα αναγκών μιας κοινωνίας.[2] Πριν από την εκβιομηχάνιση, η παροχή κοινωνικών υπηρεσιών περιοριζόταν σε μεγάλο βαθμό σε ιδιωτικές οργανώσεις και φιλανθρωπικά ιδρύματα, με την έκταση της κάλυψης να είναι επίσης περιορισμένη.[3] Οι κοινωνικές υπηρεσίες θεωρούνται πλέον σε παγκόσμιο επίπεδο ως μια «αναγκαία λειτουργία» της κοινωνίας και ένας μηχανισμός μέσω του οποίου οι κυβερνήσεις μπορούν να αντιμετωπίσουν τα κοινωνικά ζητήματα.[4]

Η παροχή κοινωνικών υπηρεσιών από τις κυβερνήσεις συνδέεται με την πίστη στα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα, τις δημοκρατικές αρχές, καθώς και τις θρησκευτικές και πολιτιστικές αξίες.[5] Η διαθεσιμότητα και η κάλυψη των κοινωνικών υπηρεσιών ποικίλλει σημαντικά εντός των κοινωνιών.[6][7] Οι κύριες ομάδες στις οποίες παρέχονται κοινωνικές υπηρεσίες είναι: οι οικογένειες, τα παιδιά, οι νέοι, οι ηλικιωμένοι, οι γυναίκες, οι άρρωστοι και οι ανάπηροι.[8] Οι κοινωνικές υπηρεσίες αποτελούνται από εγκαταστάσεις και υπηρεσίες όπως: δημόσια εκπαίδευση, πρόνοια, υποδομές, ταχυδρομείο, βιβλιοθήκες, κοινωνική εργασία, τράπεζες τροφίμων, καθολική υγειονομική περίθαλψη, αστυνομία, πυροσβεστικές υπηρεσίες, μέσα μαζικής μεταφοράς και δημόσια στέγαση.[9][10]

Χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο όρος «κοινωνικές υπηρεσίες» αντικαθίσταται συχνά από άλλους όρους όπως η κοινωνική πρόνοια, η κοινωνική προστασία και η κοινωνική εργασία, με πολλούς από τους όρους να επικαλύπτονται σε χαρακτηριστικά και χαρακτηριστικά.[11][12] Αυτό που θεωρείται «κοινωνική υπηρεσία» σε μια συγκεκριμένη χώρα καθορίζεται από την ιστορία, τα πολιτιστικά πρότυπα, το πολιτικό σύστημα και την οικονομική της κατάσταση.[13][14] Οι πιο κεντρικές πτυχές των κοινωνικών υπηρεσιών περιλαμβάνουν την εκπαίδευση, τις υπηρεσίες υγείας, τα προγράμματα στέγασης και τις υπηρεσίες μεταφορών.[15] Οι κοινωνικές υπηρεσίες μπορούν να είναι τόσο κοινοτικές όσο και ατομικές.[16] Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να εφαρμοστούν για την παροχή βοήθειας στην ευρύτερη κοινότητα, όπως η οικονομική υποστήριξη των ανέργων πολιτών, ή μπορούν να χορηγηθούν ειδικά λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες ενός ατόμου, όπως οι ανάδοχες οικογένειες.[17] Οι κοινωνικές υπηρεσίες παρέχονται μέσω μιας ποικιλίας μοντέλων.[18] Μερικά από αυτά τα μοντέλα περιλαμβάνουν:[19]

  • Το σκανδιναβικό μοντέλο: βασίζεται στις αρχές του οικουμενισμού. Το μοντέλο αυτό παρέχει σημαντική βοήθεια σε μειονεκτούσες ομάδες όπως τα άτομα με αναπηρίες και διοικείται μέσω της τοπικής αυτοδιοίκησης με περιορισμένες συνεισφορές από μη κυβερνητικές οργανώσεις.[1]
  • Το μοντέλο της οικογενειακής φροντίδας: που εφαρμόζεται σε όλη τη Μεσόγειο, βασίζεται στη βοήθεια ατόμων και οικογενειών που συνήθως εργάζονται με κληρικούς, καθώς και σε ΜΚΟ όπως ο Ερυθρός Σταυρός.[1]
  • Το μοντέλο που δοκιμάστηκε με τα μέσα: απασχολημένο στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστραλία, η κυβέρνηση παρέχει υποστήριξη, αλλά έχει αυστηρούς κανονισμούς και ελέγχους που χρησιμοποιεί για να καθορίσει ποιος δικαιούται να λαμβάνει κοινωνικές υπηρεσίες ή βοήθεια.[1]

Πληροφορίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι κοινωνικές υπηρεσίες μπορεί να είναι διαθέσιμες στο σύνολο του πληθυσμού, όπως οι αστυνομικές και πυροσβεστικές υπηρεσίες, ή μπορεί να είναι διαθέσιμες μόνο σε συγκεκριμένες ομάδες ή τμήματα της κοινωνίας.[20] Μερικά παραδείγματα αποδεκτών των κοινωνικών υπηρεσιών είναι οι ηλικιωμένοι, τα παιδιά και οι οικογένειες, τα άτομα με αναπηρίες, συμπεριλαμβανομένων τόσο των σωματικών όσο και των ψυχικών αναπηριών.[21] Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν χρήστες ναρκωτικών, νεαρούς παραβάτες και πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο ανάλογα με τη χώρα και τα προγράμματα κοινωνικών υπηρεσιών της, καθώς και την παρουσία μη κυβερνητικών οργανώσεων.[22]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «EUROPEAN SOCIAL SERVICES». scholar.googleusercontent.com. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Seekings, Jeremy; Nattrass, Nicoli (2015), «The Welfare State, Public Services and the 'Social Wage'», Developmental Pathways to Poverty Reduction (London: Palgrave Macmillan UK): 162–184, doi:10.1057/9781137452696_7, ISBN 978-1-349-56904-5, http://dx.doi.org/10.1057/9781137452696_7, ανακτήθηκε στις 2021-06-02 
  3. ↑ Pierson, Chris (2004), «'Late Industrializers' and the Development of the Welfare State», Social Policy in a Development Context (London: Palgrave Macmillan UK): 215–245, doi:10.1057/9780230523975_10, ISBN 978-1-4039-3661-5, http://dx.doi.org/10.1057/9780230523975_10, ανακτήθηκε στις 2021-06-01 
  4. ↑ «Social service». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021. 
  5. ↑ Peng, Ito; Wong, Joseph (2010-07-15). «East Asia». Oxford Handbooks Online. doi:10.1093/oxfordhb/9780199579396.003.0045. http://dx.doi.org/10.1093/oxfordhb/9780199579396.003.0045. 
  6. ↑ OECD. «Social Expenditure Database (SOCX)». Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2020. 
  7. ↑ «Social service». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021. 
  8. ↑ «Social service». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021. 
  9. ↑ JULIAN., LE GRAND (2020). STRATEGY OF EQUALITY : redistribution and the social services. ROUTLEDGE. ISBN 978-1-138-59765-5. OCLC 1124357973. 
  10. ↑ Seekings, Jeremy; Nattrass, Nicoli (2015), The Welfare State, Public Services and the 'Social Wage', London: Palgrave Macmillan UK, σελ. 162–184, doi:10.1057/9781137452696_7, ISBN 978-1-349-56904-5, http://dx.doi.org/10.1057/9781137452696_7, ανακτήθηκε στις 2021-06-02 
  11. ↑ «EUROPEAN SOCIAL SERVICES». scholar.googleusercontent.com. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021. 
  12. ↑ «Social service». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021. 
  13. ↑ «EUROPEAN SOCIAL SERVICES». scholar.googleusercontent.com. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021. 
  14. ↑ «Social service». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021. 
  15. ↑ JULIAN., LE GRAND (2020). STRATEGY OF EQUALITY : redistribution and the social services. ROUTLEDGE. ISBN 978-1-138-59765-5. OCLC 1124357973. 
  16. ↑ «EUROPEAN SOCIAL SERVICES». scholar.googleusercontent.com. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021. 
  17. ↑ «EUROPEAN SOCIAL SERVICES». scholar.googleusercontent.com. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021. 
  18. ↑ «EUROPEAN SOCIAL SERVICES». scholar.googleusercontent.com. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021. 
  19. ↑ «EUROPEAN SOCIAL SERVICES». scholar.googleusercontent.com. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021. 
  20. ↑ «EUROPEAN SOCIAL SERVICES». scholar.googleusercontent.com. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021. 
  21. ↑ «EUROPEAN SOCIAL SERVICES». scholar.googleusercontent.com. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021. 
  22. ↑ «EUROPEAN SOCIAL SERVICES». scholar.googleusercontent.com. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Social services στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κοινωνικές_υπηρεσίες&oldid=11020862"