Κλιματική έκτακτη ανάγκη

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι χώρες στις οποίες έχει κηρυχθεί κατάσταση κλιματικής έκτακτης ανάγκης, είτε για ολόκληρη τη χώρα (σκούρο μπλε) είτε μόνο για ορισμένες περιοχές (γαλάζιο), τον Δεκέμβριο του 2020.

Η δήλωση κλιματικής έκτακτης ανάγκης είναι μια ενέργεια που αναλαμβάνεται από κυβερνήσεις και επιστήμονες[1] η οποία αναγνωρίζει ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται σε μια κλιματική έκτακτη ανάγκη. Η πρώτη τέτοια δήλωση έγινε τον Δεκέμβριο του 2016.[2] Έκτοτε, πάνω από 1.800 τοπικές κυβερνήσεις σε 33 χώρες έχουν κάνει δηλώσεις έκτακτης ανάγκης για το κλίμα (μέχρι τον Δεκέμβριο του 2020).[3]

Μόλις μια κυβέρνηση κάνει μια τέτοια δήλωση, το επόμενο βήμα για μια τέτοια κυβέρνηση είναι να θέσει προτεραιότητες για την μετρίαση της κλιματικής αλλαγής, πριν τελικά εισέλθει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ή ένα ισοδύναμο της.[4]

Στην κήρυξη έκτακτης ανάγκης για το κλίμα, μια κυβέρνηση παραδέχεται ότι η κλιματική αλλαγή είναι ένα υπαρκτό φαινόμενο και τα έως τώρα ληφθέντα μέτρα δεν αρκούν για να περιορίσουν τις επιπτώσεις της. Η απόφαση τονίζει την ανάγκη της γρήγορης δράσης από την κυβέρνηση ώστε να αντιμετωπιστεί η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή.[5][6]

Οι δηλώσεις μπορούν να γίνουν σε διαφορετικά επίπεδα (σε εθνικό ή τοπικό επίπεδο) και μπορούν να διαφέρουν μεταξύ τους ως προς το βάθος και τις λεπτομέρειες που δίδονται στις κατευθυντήριες γραμμές τους. Ο όρος "κλιματική έκτακτη ανάγκη" δεν περιγράφει μόνο τις επίσημες κυβερνητικές αποφάσεις, αλλά περιλαμβάνει και τις δράσεις για την αποτροπή της κλιματικής κατάρρευσης. Αυτό υποτίθεται ότι δικαιολογεί και εστιάζει την προσοχή της κυβέρνησης προς την δράση για το κλίμα. Ο συγκεκριμένος όρος "έκτακτη ανάγκη" χρησιμοποιείται για να δώσει προτεραιότητα στο θέμα και να δημιουργήσει μια νοοτροπία ότι η κλιματική αλλαγή είναι μια επείγουσα προτεραιότητα.

Ο όρος "κλιματική έκτακτη ανάγκη" έχει προωθηθεί από τους ακτιβιστές που δραστηριοποιούνται για την κλιματική αλλαγή και τους πολιτικούς υπέρ της δράσης για το κλίμα με στόχο να προστεθεί μια αίσθηση επείγουσας ανάγκης για την αντιμετώπιση ενός μακροπρόθεσμου προβλήματος.[7] Μια έρευνα της κοινής γνώμης σε 50 χώρες από το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών διαπίστωσε ότι το 64% των 1.2 εκατομμυρίων ερωτηθέντων πιστεύουν ότι η αλλαγή του κλίματος αποτελεί παγκόσμια έκτακτη ανάγκη.[8]

Ορολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκινώντας στις αρχές του 2019, τα δεδομένα από τις Τάσεις Google παρουσιάζουν μια αύξηση στις αναζητήσεις των όρων "έκτακτης ανάγκης για το κλίμα" (που με κόκκινο), ταυτόχρονα με την αύξηση των αναζητήσεων για τον όρο "κλιματική κρίση" (εμφανίζεται με μπλε).

Ως όρος, η κλιματική έκτακτη ανάγκη χρησιμοποιήθηκε σε διαμαρτυρίες κατά της κλιματικής αλλαγής πριν από το 2010 (π. χ. ένα "συλλαλητήριο για την κλιματική έκτακτη ανάγκη" στη Μελβούρνη τον Ιούνιο του 2009[9]). Το 2017 το Δημοτικό Συμβούλιο του Ντέιρμπιν υιοθέτησε πολλαπλά μέτρα με το όνομα "Σχέδιο Κλιματικής Έκτακτης Ανάγκης του Ντέιρμπιν". Στις 4 Δεκεμβρίου 2018, η Λέσχη της Ρώμης παρουσίασε το "σχέδιο κλιματικής έκτακτης ανάγκης", το οποίο περιελάμβανε 10 μέτρα υψηλής προτεραιότητας για τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη.[10] Με την άνοδο των κινημάτων όπως η Εξέγερση κατά της εξαφάνισης[11] και οι Παρασκευές για το Μέλλον η ανησυχία για το θέμα έχει περάσει και σε διάφορες κυβερνήσεις.

Πολλές ευρωπαϊκές πόλεις και κοινότητες που κήρυξαν έκτακτη ανάγκη για το κλίμα είναι ταυτόχρονα μέλη της λεγόμενης Κλιματικής Συμμαχίας, γερμ. Klima-Bündnis η οποία τους υποχρεώνει να μειώσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά 10% κάθε πέντε χρόνια.

Το Λεξικό της Οξφόρδης επέλεξε την κλιματική έκτακτη ανάγκη ως λέξη της χρονιάς για το 2019 και ορίζει τον όρο ως "μια κατάσταση στην οποία απαιτείται επείγουσα δράση για τη μείωση ή την παύση της κλιματικής αλλαγής και την αποφυγή δυνητικά μη αναστρέψιμων περιβαλλοντικών ζημιών που προκύπτουν από αυτήν." Η χρήση του όρου αυξήθηκε περισσότερο από 10.000% μεταξύ των μηνών Σεπτεμβρίου 2018 και Σεπτεμβρίου 2019.[12]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Ripple, William; Wolf, Christopher; Newsome, Thomas; Barnard, Phoebe; Moomaw, William (5 November 2019). «World Scientists' Warning of a Climate Emergency». BioScience, Biz088, American Institute of Biological Science (Oxford Academic; Oxford University Press). https://academic.oup.com/bioscience/advance-article/doi/10.1093/biosci/biz088/5610806. Ανακτήθηκε στις 14 December 2019. 
  2. ↑ «History of Climate Emergency Action by Councils». CACEonline.org. Council Action in the Climate Emergency. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Οκτωβρίου 2020. 
  3. ↑ «CEDAMIA list of global declarations». CEDAMIA. Climate Emergency Declaration and Mobilisation In Action. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2020. 
  4. ↑ «How a council can enter into full emergency mode». CACE. Council and Community Action in the Climate Emergency. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2020. 
  5. ↑ Gorey, Colm (10 May 2019). «What Does Declaring a Climate Emergency Actually Mean?». Silicon Republic. https://www.siliconrepublic.com/innovation/climate-emergency-ireland-what-it-means. Ανακτήθηκε στις 12 December 2019. 
  6. ↑ Resolution, Climate Emergency. «What is a Climate Emergency Declaration». The Climate Mobilization. The Climate Mobilization. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2019. 
  7. ↑ Freedman, Andrew (November 5, 2019). «More than 11,000 scientists from around the world declare a 'climate emergency'». The Washington Post. https://washingtonpost.com/science/2019/11/05/more-than-scientists-around-world-declare-climate-emergency/. Ανακτήθηκε στις November 6, 2019. 
  8. ↑ «The Peoples' Climate Vote». UNDP.org. United Nations Development Programme. 26 Ιανουαρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2021. 64% of people said that climate change was an emergency – presenting a clear and convincing call for decision-makers to step up on ambition.
    - The highest level of support was in SIDS (Small Island Developing States, 74%), followed by high-income countries (72%), middle-income countries (62%), then LDCs (Least Developed Countries, 58%).
    - Regionally, the proportion of people who said climate change is a global emergency had a high level of support everywhere - in Western Europe and North America (72%), Eastern Europe and Central Asia (65%), Arab States (64%), Latin America and Caribbean (63%), Asia and Pacific (63%), and Sub-Saharan Africa (61%).
    - Four climate policies emerged as the most popular globally:
    1. Conservation of forests and land (54% public support);
    2. Solar, wind and renewable power (53%);
    3. Climate-friendly farming techniques (52%); and
    4. Investing more in green businesses and jobs (50%).     

    (Page has download link to 68-page PDF.)
  9. ↑ «National Climate Emergency Rally Melbourne June 2009». Greenlivingpedia. Greenlivingpedia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2019. 
  10. ↑ «The Club of Rome Climate Emergency Plan». The Club of Rome. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2019. 
  11. ↑ «Extinction Rebellion Home». Extinction Rebelion. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2019. 
  12. ↑ Rice, Doyle (21 Νοεμβρίου 2019). «'Climate emergency' is Oxford Dictionary's word of the year». USA TODAY (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2019. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κλιματική_έκτακτη_ανάγκη&oldid=9932573"