Κλεοπάτρα Σελήνη Β΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Κλεοπάτρα.
Κλεοπάτρα Σελήνη Β΄
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση25  Δεκεμβρίου 40 π.Χ.[1]
Αλεξάνδρεια
Θάνατος5
Σερσέλ
Τόπος ταφήςΒασιλικό Μαυσωλείο της Μαυριτανίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΙόβας Β΄[2]
ΤέκναΠτολεμαίος της Μαυριτανίας
Δρουσίλλα της Μαυριτανίας η Πρεσβύτερη
Cleopatra of Mauretania
ΓονείςΜάρκος Αντώνιος και Κλεοπάτρα Ζ΄ της Αιγύπτου
ΑδέλφιαΑντωνία Πρίμα (elder paternal half-sister)
Μάρκος Αντώνιος Άντυλλος (μεγαλύτερος ετεροθαλής αδερφός από τον πατέρα)
Ίουλλος Αντώνιος (μεγαλύτερος ετεροθαλής αδερφός από τον πατέρα)
Αντωνία η Πρεσβύτερη (νεότερη ετεροθαλής αδερφή από τον πατέρα)
Αντωνία η Νεότερη (νεότερη ετεροθαλής αδερφή από τον πατέρα)
Αλέξανδρος Ήλιος (twin brother)
Πτολεμαίος Φιλάδελφος
Πτολεμαίος ΙΕ΄ Καισαρίων (elder maternal half-brother)
ΟικογένειαΔυναστεία των Πτολεμαίων
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Κλεοπάτρα Σελήνη Β΄ (25 Δεκεμβρίου 40 π.Χ.6 μ.Χ.), ήταν μια πριγκίπισσα της Δυναστείας των Πτολεμαίων. Ήταν η μοναδική κόρη της Βασίλισσας Κλεοπάτρας Ζ΄ και του Ρωμαίου Μάρκου Αντώνιου.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παιδική Ηλικία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λίγο μετά την αναχώρηση του Αντωνίου από την Αίγυπτο, η Κλεοπάτρα έφερε στον κόσμο δίδυμα, ένα κορίτσι κι ένα αγόρι, που παρομοιάστηκαν με τις δίδυμες θεότητες της Σελήνης και του Ήλιου. Έτσι ονομάστηκαν Αλέξανδρος Ήλιος και Κλεοπάτρα Σελήνη. Ο Αντώνιος έφυγε από την Ιταλία το 39 π.Χ. ώστε να μεταφέρει το σπίτι του στην Αθήνα, στο πλάι της νόμιμης συζύγου του, της Οκταβίας της Νεότερης.[3] Δεν κινήθηκε ανατολικότερα παρά το 36 π.Χ., οπότε και πήγε στη Συρία, χωρίς τη σύζυγό του, για να οδηγήσει ο ίδιος μια μεγάλη εκστρατεία κατά των Πάρθων. Ωστόσο είχε επιθυμήσει να σμίξει ξανά με την Κλεοπάτρα και, επιπροσθέτως, είχε ανάγκη την οικονομική στήριξη της Αιγύπτου. Κάλεσε κοντά του τη Βασίλισσα στη Συρία και ο δεσμός τους συνεχίστηκε.[4] Απέκτησαν έναν ακόμη γιο, τον Πτολεμαίο Φιλάδελφο.

Τα επόμενα χρόνια ο πατέρας της πραγματοποίησε μια σειρά από ανεπιτυχείς εκστρατείες κατά της Παρθίας. Το 34 π.Χ. ο Αντώνιος εξεστράτευσε και πάλι, αυτή τη φορά κατά της Αρμενίας. Είχε την καλή τύχη να επιστρέψει νικητής με πολλά λάφυρα και τον βασιλιά της Αρμενίας αιχμάλωτο. Καμία θριαμβική πομπή δεν είχε ως τότε διεξαχθεί πουθενά αλλού, παρά στην Ιερά Οδό, στην πόλη της Ρώμης, όπως όριζε η ιερή παράδοση. Προς μεγάλη οργή των Ρωμαίων, ο Αντώνιος πραγματοποίησε τον θρίαμβό του σε κεντρικό δρόμο της Αλεξάνδρειας, μπροστά στον χρυσό θρόνο της Κλεοπάτρας, τιμώντας την σαν θεά.[5]

Λίγες μέρες μετά μια ακόμη προκλητικότερη τελετή έλαβε χώρα στο Γυμνάσιο. Σε μια ασημένια πλατφόρμα, ο Αντώνιος και η Κλεοπάτρα κάθισαν σε δύο χρυσούς θρόνους, με τη Βασίλισσα του Νείλου ντυμένη αιγυπτιακά, ως προσωποποίηση της Ίσιδος. Τα βασιλικά τέκνα κάθονταν σε θρόνους λίγο χαμηλότερα. Πρώτα ο Πτολεμαίος Καίσαρ, συμβασιλέας της μητέρας του, κατόπιν τα παιδιά του Αντωνίου: ο Αλέξανδρος Ήλιος με ένδυμα Μήδου βασιλιά, ο Πτολεμαίος Φιλάδελφος με μακεδονικό ένδυμα – καυσία, χλαμύδα και κρεπίδες – και η Κλεοπάτρα Σελήνη. Κηρύχθηκε πως από δω και στο εξής η Κλεοπάτρα θα ονομαζόταν "Βασίλισσα των Βασιλέων" και ο γιος της, ο Καισαρίων, ως νόμιμος διάδοχος του Ιουλίου Καίσαρα, θα ονομαζόταν "Βασιλεύς των Βασιλέων"[6]. Ο Αλέξανδρος Ήλιος ονομάστηκε "Μέγας Βασιλεύς" της Αρμενίας και όλων των ανατολικών επαρχιών των εδαφών του Αλεξάνδρου του Μέγα που θα κατακτιόνταν στο μέλλον μέχρι την Ινδία, ο Πτολεμαίος Φιλάδελφος βασιλιάς της Συρίας και της Μικράς Ασίας και η μικρή Κλεοπάτρα Σελήνη, βασίλισσα της Κυρηναϊκής.[7]

Πτώση των Πτολεμαίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την ατίμωση της αδερφής του Οκταβίας, έδωσαν στον Οκταβιανό Αύγουστο, άσπονδο σύμμαχο του Αντωνίου, την αφορμή να κηρύξει πόλεμο στην Αίγυπτο. Την τύχη της Ρώμης και της Αιγύπτου καθόρισε η Ναυμαχία του Ακτίου το 31 π.Χ., η τελευταία ένοπλη σύγκρουση στην οποία η Αρχαία Αίγυπτος συμμετείχε ως ανεξάρτητο έθνος. Ο Αντώνιος και η Κλεοπάτρα γνώρισαν την ήττα, γεγονός που οδήγησε στην κατάκτηση της Αλεξάνδρειας από τον Οκταβιανό και την αναγόρευση της Αιγύπτου σε ρωμαϊκή επαρχία. Ο Αντώνιος αυτοκτόνησε, και η Κλεοπάτρα τον ακολούθησε λίγο αργότερα.

Ο Οκταβιανός εκτέλεσε τον πρωτότοκο γιο της Κλεοπάτρας, τον Πτολεμαίο Καίσαρα, ο οποίος ήταν φερόμενος γιος του Ιουλίου Καίσαρα και πιθανώς ανταγωνιστής του Οκταβιανού για την εξουσία. Ωστόσο χάρισε τη ζωή στα παιδιά του Αντωνίου, την Κλεοπάτρα Σελήνη, τον Αλέξανδρο Ήλιο και τον Πτολεμαίο Φιλάδελφο. Τα μετέφερε στη Ρώμη, όπου και τα διαπόμπευσε στον θρίαμβό του. Κατόπιν την ανατροφή τους ανέλαβε η Οκταβία, η οποία έκανε το ίδιο για όλα τα παιδιά του Αντωνίου.

Γάμος & Βασιλεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεταξύ του 26 π.Χ.20 π.Χ., ο Αύγουστος έδωσε το χέρι της Κλεοπάτρας στον Αφρικανό Βασιλιά Ιóβα Β΄ της Νουμιδίας και μετά της Μαυριτανίας.[8] Παντρεύτηκαν στη Ρώμη και σαν γαμήλιο δώρο ο αυτοκράτορας της έδωσε μεγάλη προίκα, καθώς και τον τίτλο της Βασίλισσας της Νουμιδίας. Το ζευγάρι εγκαταστάθηκε έτσι στην Αφρική, και κατά μια εκδοχή τα αδέρφια της Κλεοπάτρας, την ακολούθησαν. Αργότερα ο Ιόβας και η Κλεοπάτρα βασίλεψαν στη Μαυριτανία (δυτική Αλγερία, βόρειο Μαρόκο), και απέκτησαν ένα γιο, που είναι γνωστός ως Πτολεμαίος της Μαυριτανίας. Πιθανή είναι και η ύπαρξη περαιτέρω παιδιών, με πιθανότερη μια κόρη με το όνομα Κλεοπάτρα.

Η Κλεοπάτρα απεβίωσε το 5 ή το 6 μ.Χ. Αναπαύεται μαζί με τον σύζυγό της στο Βασιλικό Μαυσωλείο της Μαυριτανίας.

Χρονολόγιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος (π.Χ.) Γεγονός
40 π.Χ. Γέννηση των δίδυμων παιδιών του Μάρκου Αντώνιου και της Κλεοπάτρας, τα οποία ονομάστηκαν Αλέξανδρος Ήλιος και Κλεοπάτρα Σελήνη.
36 π.Χ. Ο Αντώνιος επιστρέφει στην ανατολή και ενώνεται εκ νέου με την Κλεοπάτρα. Διεξάγει με την υποστήριξή της ανεπιτυχή εκστρατεία στην Παρθία. Λίγο αργότερα έρχεται στον κόσμο ο γιος τους, Πτολεμαίος Φιλάδελφος.
Ο Αντώνιος παραχωρεί στην Κλεοπάτρα μέρη της Φοινίκης, της Ιουδαίας και της Κυρηναϊκής.
35 π.Χ. Δεύτερη εκστρατεία του Αντωνίου στην Παρθία. Λίγο μετά απαρνήθηκε τη βοήθεια της συζύγου του, Οκταβίας, κίνηση προκλητική προς τον αδερφό της.
34 π.Χ. Ο Αντώνιος καταλαμβάνει την Αρμενία. Προς μεγάλη απογοήτευση της Ρώμης, πραγματοποιεί τον θρίαμβό του στην Αλεξάνδρεια. Λίγο αργότερα παραχωρεί βαρυσήμαντους τίτλους στην Κλεοπάτρα και τα παιδιά της.
32 π.Χ. Ο Αντώνιος ανακοινώνει το διαζύγιο από την Οκταβία ώστε να καταστήσει νόμιμο τον γάμο του με την Κλεοπάτρα. Ο Οκταβιανός εκθέτει τη διαθήκη του αντιπάλου του στο πλήθος, προκειμένου να προκαλέσει την οργή τους και τη διακήρυξη πολέμου στην Αίγυπτο.
31 π.Χ. Λαμβάνει χώρα η Ναυμαχία του Ακτίου. Ο Αντώνιος και η Κλεοπάτρα γνωρίζουν ταπεινωτική ήττα, κάτι που δεν αφήνουν να μαθευτεί στην Αλεξάνδρεια.
30 π.Χ. Ο Οκταβιανός καταλαμβάνει την Αίγυπτο χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση και τη μετατρέπει σε ρωμαϊκή επαρχία. Ο Αντώνιος και η Κλεοπάτρα αυτοκτονούν. Ο Πτολεμαίος Καίσαρ δολοφονείται, ενώ τα ετεροθαλή αδέλφια του αποστέλλονται στη Ρώμη.
περ 25 π.Χ. Γάμος της Κλεοπάτρας Σελήνης με τον Βασιλιά της Νουμιδίας Ιόβα Β΄.
1 μ.Χ. Γέννηση του γιου του ζεύγους, Πτολεμαίου.
5 / 6 μ.Χ. Θάνατος της Κλεοπάτρας Σελήνης.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Duane W. Roller: «The World of Juba II and Kleopatra Selene» Routledge. Λονδίνο, Νέα Υόρκη. 2003. σελ. 77. ISBN-13 978-1-134-40296-0.
  2. Νικολάι Ομπνόρσκι: «Юба II» (Ρωσικά)
  3. Αππιανός, Εμφύλιοι Πόλεμοι, Βιβλίο 5, Παράγραφος 76
  4. Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι, Αντώνιος, 36
  5. Δίων Κάσσιος, Βιβλίο 49, Παράγραφος 40, Σύνδ
  6. Ronald Syme, The Roman Revolution (Oxford: Oxford University Press, 1962), 270
  7. Δίων Κάσσιος, Βιβλίο 49, Παράγραφος 41, Σύνδ
  8. Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι, Αντώνιος

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]