Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κλειδί Ημαθίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 40°33′59″N 22°35′25″E / 40.56639°N 22.59028°E / 40.56639; 22.59028

Κλειδί
Κλειδί is located in Greece
Κλειδί
Κλειδί
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΚεντρική Μακεδονία
Περιφερειακή ΕνότηταΗμαθίας
ΔήμοςΑλεξάνδρειας
Δημοτική ΕνότηταΠλατέος
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΜακεδονία
ΝομόςΗμαθίας
Υψόμετρο9
Πληθυσμός
Μόνιμος1.084
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας590 32
Τηλ. κωδικός23330

Το Κλειδί είναι οικισμός της Κεντρικής Μακεδονίας στην Περιφερειακή Ενότητα Ημαθίας.[1][2]

Γεωγραφικά - Ιστορικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κλειδί βρίσκεται στα όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Πιερίας ανάμεσα στους ποταμούς Λουδία και Αλιάκμονα και σε υψόμετρο 9 μέτρα.[1] Απέχει περίπου 18 χλμ. ΝΑ. από τη Αλεξάνδρεια (έδρα του δήμου), 40 χλμ.Β. από την Κατερίνη και 36 χλμ. Δ.-ΝΔ. από την Θεσσαλονίκη. Είναι κτισμένο δίπλα στη διασταύρωση της Εγγνατίας Οδού με τον Αυτοκινητόδρομο 1 (Αθήνα - Θεσσαλονίκη - Εύζωνοι) η σιδηροδρομική γραμμή Πειραιά-Θεσσαλονίκης ενώ ανατολικά και νότια ξεκινά το Εθνικό Πάρκο Αξιού - Λουδία - Αλιάκμονα. Ενοριακός ναός είναι η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου η οποία υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Ναούσης, Βεροίας και Καμπανίας.[3]

Την περίοδο της Τουρκοκρατίας υπαγόταν στον καζά Θεσσαλονίκης της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο Alexander Sinve (στο βιβλίο "Les Grecs de l' Empire Ottoman. Etude Statistique et Ethnographique" - 1878) έγραψε ότι ότι 300 Έλληνες ζούσαν στο Κλειδί της Επισκοπής Καμπανίας..[4] Σύμφωνα με αναφορά του Δημητρίου Σάρρου του 1906 "το Κλειδί και τα Καλύβια Κλειδίου είναι ένα ελληνόφωνο χωριό στην Επισκοπή Κουλακίων με 515 Έλληνες κατοίκους. Στο χωριό λειτουργεί δημοτικό ελληνικό μικτό σχολείο με 38 μαθητές και 1 δάσκαλο".[5]

Αξιοθέατο θεωρείται η "Αρχαία Ρωμαϊκή Γέφυρα του Λουδία", περίπου 3 χιλιόμετρα ανατολικά του οικισμού, η οποία γεφύρωνε την παλιά κοίτη του ποταμού (σήμερα έχει μετακινηθεί 200 μέτρα ανατολικότερα). Αποτελούσε τμήμα της αρχαίας οδού που συνέδεε την Πύδνα και Μεθώνη στην Πιερία με την Πέλλα και την Θεσσαλονίκη. Διασώζεται ένα μόνο τόξο της με ύψος 6,52 μέτρα, άνοιγμα στο έδαφος 17,24 μέτρα και πλάτος 5,73 μέτρα.[6] Από το 1976 έχει ανακυρηχθεί αρχαίο μνημείο και θεωρείται "ως το μόνον γνωστόν του είδους εις τον χώρον της Μακεδονίας ".[7]

Σημείο αναφοράς για το Κλειδί είναι οι πολλές πελαργοφωλιές που υπάρχουν στους στύλους της ΔΕΗ και τα τελευταία 10 χρόνια "φιλοξενούν" τους πληθυσμούς των πελαργών.[8]

Διοικητικά - Πληθυσμιακά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφέρεται επίσημα, μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους και την απελευθέρωση της Μακεδονίας, το 1918 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Κορυφής. Το 1949 με το ΦΕΚ 302Α - 31/10/1949 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας ενώ το 1991 στον οικισμό προσαρτήθηκε ο καταργούμενος Άλωρος.[9] Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης» και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι[10] αποτελεί την κοινότητα Κλειδίου η οποία υπάγεται στη δημοτική ενότητα Πλατέος του Δήμου Αλεξάνδρειας ενώ σύμφωνα με την απογραφή του 2021 απογράφησαν 1.084 κάτοικοι.[11]

Οι απογραφές πληθυσμού μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι:

Απογραφή 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011 2021
Πληθυσμός 775[12] 873[13] 997[14] 1.244[15] 1.412[16]* 1.347[17] 1.249 1.084 [3]

*έχει ενσωματωθεί ο οικισμός Άλωρος

  1. 1,0 1,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 34. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 25π.Χ. σελ. 92.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |year= (βοήθεια)
  2. «Κλειδί». Δήμος Αλεξάνδρειας. 17 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2022. 
  3. 3,0 3,1 Bekes, Gerasimos. «Αρχιερατική Περιφέρεια Πλατέος». www.imverias.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2022. 
  4. Synvet, Α. «Les Grecs de l'Empire Ottoman: Etude statistique et ethnographique . 2 me edition. 1878. Σελ. 37. (στα γαλλικά)». Constantinople: Imprimerie de «l'Orient illustré». 
  5. Η κατάσταση της παιδείας το 1906 στην ύπαιθρο του Κάζα Θεσσαλονίκης: (Μια ανέκδοτη έκθεση του Δημητρίου Μ. Σάρρου). // Μακεδονικά XV (8). Θεσσαλονίκη: Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών. 1975. σελίδες 136 – 137.  |first1= missing |last1= in Authors list (βοήθεια)
  6. Νάτσης, Γιώργος (23 Ιουλίου 2022). «Το γεφύρι του Αλεξάνδρου στο Κλειδί Ημαθίας». DRAMAnia.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2022. 
  7. «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2022. 
  8. «Το ελληνικό χωριό όπου οι πελαργοί φέρνουν την άνοιξη». Green Agenda. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2022. 
  9. «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2022. 
  10. «Νόμος 4555/2018 - ΦΕΚ 133/Α/19-7-2018 ( Άρθρα 1 - 151) (Πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ) (Κωδικοποιημένος)». e-nomothesia.gr | Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2022. 
  11. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού 2021 », σελ. 28304 (σελ. 16 του pdf)
  12. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Μαρτίου 1951, σελ. 71 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1951_1.pdf. 
  13. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 74 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf. 
  14. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 73 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf. Ανακτήθηκε στις 2022-09-14. 
  15. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 84 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf. 
  16. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 94 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf. 
  17. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 97 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf.