Κλαύδιος Β΄ Γοτθικός
| Κλαύδιος Β΄ Γοτθικός | |
|---|---|
 Προτομή του Κλαύδιου Γοτθικού | |
| Περίοδος | Σεπτέμβριος/Οκτώβριος 268 - Ιούλιος 270 |
| Προκάτοχος | Γαλλιηνός |
| Διάδοχος | Κουιντίλλος |
| Γέννηση | 10 Μαΐου 213 Σίρμιο, Παννονία (στη σημερινή Σερβία |
| Θάνατος | Ιούλιος 270 (57 ετών) Σίρμιο, Παννονία |
Πλήρες όνομα | |
Marcus Aurelius Flavius Valerius Claudius Augustus Gothicus | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Μάρκος Αυρήλιος Κλαύδιος (λατινικά: Marcus Aurelius Claudius, 10 Μαΐου 213 – Ιούλιος 270), περισσότερο γνωστός ως Κλαύδιος Β΄ Γοτθικός[1], ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 268 έως το 270. Ικανότατος στρατιωτικός και πολιτικός ισχυροποίησε τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία σε πολλά μέτωπα, συνεχίζοντας την εποχή των αυτοκρατόρων - στρατιωτικών για τη Ρώμη. Πέθανε από λοιμώδη ασθένεια και τον διαδέχθηκε ο Κουιντίλλος.
Η ανάρρηση στον θρόνο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η καταγωγή του Κλαύδιου ήταν από περιώνυμη ιλλυρική οικογένεια της Δαρδανίας.[2] Διακρίθηκε για τις στρατιωτικές του αρετές, όταν υπερασπίστηκε τις Θερμοπύλες κατά των βαρβάρων επί βασιλείας Δέκιου (238). Ως διοικητής της Ιλλυρίας κατά την εποχή των αυτοκρατόρων Βαλεριανού και Γαλλιηνού αντιμετώπισε επιτυχώς τις επί δέκα χρόνια επιδρομές των Γότθων στην περιοχή. Το 268 ανέλαβε αυτοκράτορας με την υποστήριξη των στρατιωτών του, κατόπιν εγκρίσεως της συγκλήτου και αποδεχόμενος τα αυτοκρατορικά εμβλήματα που του παρέδωσε ο Γαλλιηνός λίγο πριν το θάνατο του.[2]
Η βασιλεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κλαύδιος Γοτθικός, ως ικανότατος στρατιωτικός και πολιτικός, αποκατέστησε γρήγορα την ισχύ της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας σε πολλά μέτωπα. Κατ´αρχάς επανέφερε τα εδάφη της Ισπανίας και Ναρβωνησίας συντρίβοντας τους βαρβάρους που πίεζαν ασφυκτικά τα δυτικά σύνορα της αυτοκρατορίας.[2] Αμέσως μετά νίκησε τους Αλαμανούς και τους Γότθους στη Ναϊσσό, (στην περίφημη μάχη της Ναϊσσού) καταστρέφοντας πολυπληθή και σημαντικό στρατό των τελευταίων [3], γεγονός που του προσέδωσε και τον τίτλο "Γοτθικός".[4] Η επιτυχία του μνημονεύεται ως μία από τις μεγαλύτερες της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας κατά των βαρβάρων. Ωστόσο δεν είχε την ίδια επιτυχία στη Γαλατία, ούτε και στην προσπάθεια αποκατάστασης της ειρήνης στην Αίγυπτο. Επίσης δεν μπόρεσε να υποτάξει τη Ζηνοβία, βασίλισσα της Παλμύρας.[5] Στην τελευταία του στρατιωτική του προσπάθεια, την απώθηση βαρβαρικού εχθρού στον Δούναβη, προσβλήθηκε από λοιμώδη νόσο και πέθανε στο Σίρμιο (270).[2]
Η απήχηση του στον Ρωμαϊκό λαό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τον βιογράφο του Trebellius Pollion ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στους Ρωμαίους. Αυτό αποδεικνύεται από την πόλη Κλαυδιούπολη που ιδρύθηκε και ανοικοδομήθηκε από τον Ρωμαίο έπαρχο της Αιγύπτου Πρόβο, στη θέση της Κυρήνης προς τιμήν του.[2] Η μορφή του απεικονίζεται σε νομίσματα της εποχής, τα οποία στην άλλη του πλευρά απεικονίζουν τη Νίκη που του προσφέρει στέφανο.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρωτογενείς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αυρήλιος Βίκτωρ, Epitome de Caesaribus
- Ευτρόπιος, Breviarium ab urbe condita
- Historia Augusta, Life of Claudius Note that the Historia Augusta is a late-4th-century hoax.
- Ιωάννης Ζωναράς, Compendium of History extract: Zonaras: Alexander Severus to Diocletian: 222–284
- Ζώσιμος, Historia Nova
Δευτερογενείς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μπογδάντσαλης, Δημήτριος (2020). Οι Γότθοι στη Θράκη και οι σχέσεις τους με το Βυζάντιο. Κομοτηνή: Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. doi:10.26257/heal.duth.12625.
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τόμος 34, σελίδα 81
- Southern, Pat. The Roman Empire from Severus to Constantine, Routledge, 2001
- Potter, David S. "Bryn Mawr Classical Review 2005.08.01." The Bryn Mawr Classical Review. 2004.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι και αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Claudius, Marcus Aurelius» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press
| Προκάτοχος: Γαλλιηνός |
Αυτοκράτορας της Ρώμης Συναυτοκράτορας: 268-270 |
Διάδοχος: Κουιντίλλος |
|