Κλίβους Σκάουρι
 |
Αυτό το λήμμα δεν ανήκει σε καμία κατηγορία. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας μία ή περισσότερες κατηγορίες σε αυτό. Αφαιρέστε αυτό το πρότυπο μόλις προσθέσετε κατηγορίες στη σελίδα. |
| Κλίβους Σκάουρι | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | οδός και αρχαιολογική θέση |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°53′11″N 12°29′29″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Ρώμη |
| Χώρα | Ιταλία |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ο Κεκλιμένος δρόμος του Σκάουρι, λατιν.: Clivus Scauri, ήταν ένας αρχαίος ρωμαϊκός δρόμος, που αρχικά διακλαδιζόταν από τον δρόμο που συνέδεε τον Μέγιστο Ιππόδρομο με το Κολοσσαίο κατά μήκος του κοιλώματος μεταξύ των λόφων Παλατίνου και Καίλιου της Ρώμης. Ακολουθούσε την ανατολική πλευρά του τελευταίου, μέχρι την κορυφή του, που σήμερα είναι γνωστή ως Πιάτσα ντελα Ναβιτσέλα. Στο αρχικό τμήμα ο δρόμος έχει διατηρήσει την παλιά ονομασία. Γίνεται Βία ντι Σ. Πάολο ντελα Κρότσε πιο επάνω στο λόφο.
Ο Κλίβους Σκάουρι ξεκινά τώρα από την εκκλησία του Σαν Γκρεγκόριο αλ Τσέλιο και προχωρά κατά μήκος και κάτω από τα στηρίγματα της Βασιλικής των Σάντι Τζιοβάννι ε Πάολο αλ Τσέλιο. Το όνομα της οδού εμφανίζεται μόνο σε έγγραφα του 6ου και 10ου αι., αλλά είναι πιθανώς αρχαίο και μπορεί να είναι το Βίκους Σκάουρι μίας επιγραφής.[1] Πιθανότατα οφείλει την προέλευσή του στην οικογένεια των Αιμιλίων Σκάουρι, πιθανώς στον Mάρκο Αιμίλιο Σκάουρο.
Ο δρόμος έχει διατηρήσει αρκετά μία αρχαία εμφάνιση, με ορισμένα τμήματα να πλαισιώνονται από σπίτια από την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και μεγάλα τμήματα των προσόψεων να διατηρούνται και να συνδέονται μεταξύ τους. Στα δεξιά απέναντι από την Πιάτσα Σάντι Τζιοβάννι ε Πάολο υπάρχουν υπολείμματα κτιρίων από πλίνθους του 3ου αι., που αποτελούνται από μία σειρά από ταβέρνες (μικρά καταστήματα), με ίχνη δεύτερου ορόφου. Στην πλατεία, στη βάση του καμπανίλε, υπάρχουν ερείπια του ναού του θεϊκού Κλαυδίου. Το τελευταίο τμήμα του δρόμου οδηγεί στην Πόρτα Καιλιμοντάνα, που διατηρείται ως η Αψίδα των Δολαμπέλλα και Σιλανού. Ο αρχικός σκοπός αυτής της αψίδας ήταν πιθανώς να υποστηρίξει έναν κλάδο του Άκουα Μάρκια.[2]
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|