Κεντρική Ιταλία

Χάρτης με κόκκινο χρώμα να είναι η Κεντρική Ιταλία

Η Κεντρική Ιταλία (ιταλ.:Italian centrale ή ιταλικά: Centro Italia‎‎) είναι μία από τις πέντε επίσημες στατιστικές περιοχές της Ιταλίας που χρησιμοποιείται από το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής (ISTAT), μια περιοχή NUTS πρώτου επιπέδου και μια Εκλογική περιφέρεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Έχει 11.704.312 κατοίκους από το 2025.

Η κεντρική Ιταλία περιλαμβάνει τέσσερις από τις 20 περιφέρειες της χώρας:

• Λάτιο
• Μάρκε
• Τοσκάνη
• Ούμπρια

Τα ανατολικότερα και νοτιότερα τμήματα του Λάτιο (περιοχές Τσιταδουκάλε, Αματρίτσε, Σόρα, Κασίνο, Ίζολα ντελ Λίρι, Σπερλόνγκα, Φόντι, Γκαέτα και Φόρμια, καθώς και τα νησιά Πόντσα και Βεντοτένε) συνδέονται μερικές φορές με τη νότια Ιταλία (το λεγόμενο Μετσοτζιόρνο) για πολιτιστικούς και ιστορικούς λόγους, καθώς κάποτε αποτελούσαν μέρος του Βασιλείου των Δύο Σικελιών, όπου ομιλούνται νότιες ιταλικές διάλεκτοι.

Ως γεωγραφική περιοχή, ωστόσο, η κεντρική Ιταλία μπορεί επίσης να περιλαμβάνει τις περιοχές του Αμπρούτσο και του Μολίζε, οι οποίες κατά τα άλλα θεωρούνται μέρος της νότιας Ιταλίας για κοινωνικοπολιτιστικούς, γλωσσικούς και ιστορικούς λόγους.

Γεωγραφία

Η κεντρική Ιταλία διασχίζεται από τα βόρεια και κεντρικά Απέννινα όρη και βρέχεται από την Αδριατική Θάλασσα στα ανατολικά, από το Τυρρηνικό Πέλαγος και τη Λιγουρική Θάλασσα στα δυτικά. Τα κύρια ποτάμια αυτού του τμήματος της επικράτειας είναι ο Άρνος και ο Τίβερης με τους παραποτάμους τους (π.χ. Ανιένε) και ο Λίρι - Γκαριλιάνο. Οι σημαντικότερες λίμνες είναι οι Τραζιμένο, Μοντεντόλιο, Μπολσένα, Μπρατσιάνο, Βίκο, Αλμπάνο και η Νέμι. Από υψομετρικής άποψης, η κεντρική Ιταλία έχει κυρίως λοφώδες έδαφος (68,9%). Οι ορεινές και οι πεδινές περιοχές αντιστοιχούν στο 26,9% και 4,2% της εδαφικής κατανομής αντίστοιχα.

Για αιώνες πριν από την ενοποίηση της Ιταλίας, η οποία έλαβε χώρα το 1861, η κεντρική Ιταλία ήταν χωρισμένη σε δύο κράτη: τα Παπικά Κράτη και το Μεγάλο Δουκάτο της Τοσκάνης.