Καϊχοσρόης Α΄

Καϊχοσρόης Α΄
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	12ος αιώνας
Θάνατος	1211 Αντιόχεια (του Μαίανδρου)
Συνθήκες θανάτου	θάνατος στη μάχη
Τόπος ταφής	Τζαμί του Αλαεντίν
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Τέκνα	Καϊκοβάδης Α΄ Καϊκαούσης Α΄
Γονείς	Κιλίτζ Αρσλάν Β'
Οικογένεια	Σελτζούκοι
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Σουλτάνος του Ρουμ (1192–1196) Σουλτάνος του Ρουμ (1205–1211)
Σχετικά πολυμέσα

Ο Καϊχοσρόης Α΄ (Αρχαία Τουρκικά : Ghiyath ad-Din Kaykhusraw bin Qilij Arslan, πέθανε το 1211) ήταν Σουλτάνος του Ρουμ (1192 - 1196 και 1205 - 1211). Ο Καϊχοσρόης Α΄ ήταν ο 11ος και μικρότερος γιος του Κιλίτζ Αρσλάν Β΄· πολέμησε με τους αδελφούς του για τη διαδοχή, μέχρι την εποχή που έχασε τον θρόνο από τον αδελφό του Σουλεϊμάν Β΄ (1196).

Σουλτάνος σε δύο διαφορετικές περιόδους

Νυμφεύτηκε μία κόρη του Βυζαντινού ευγενούς Μανουήλ Μαυροζώμη. Ο Καϊχοσρόης Α΄ έδωσε δώρα στον πεθερό του, που έγινε υποτελής του, τις Κολοσσές και τη Λαοδίκεια. Ο Καϊχοσρόης Α΄ παρέδωσε τον Βυζαντινό ευγενή Θεόδωρο Μαγκαφά στον αυτοκράτορα Ισαάκιο Β΄ Άγγελο, αφού δέχτηκε πρώτα εγγυήσεις για την ασφάλειά του. Όταν ο αδελφός του Σουλεϊμάν Β΄ βάδισε στο Ικόνιο, ο Καϊχοσρόης Α΄ διέφυγε στην Κωνσταντινούπολη (1196), όπου εκεί έζησε το διάστημα 1197 - 1203 και πιθανότατα βαπτίστηκε. Ο Σουλεϊμάν Β΄ πέθανε (1204) και τον διαδέχθηκε ο γιος του Κιλίτζ Αρσλάν Γ΄. Ο Καϋχοσρόης πιέστηκε να επιστρέψει στο Ικόνιο, ανέτρεψε τον ανεψιό του την επόμενη χρονιά (1205) και έγινε σουλτάνος εκεί για δεύτερη φορά.

Ο Καϊχοσρόης Α΄ κατέκτησε την Αττάλεια από την ισχυρή φρουρά της Νίκαιας, εξοπλίζοντας έτσι το σουλτανάτο του Ικονίου με ένα ισχυρό λιμάνι στη Μεσόγειο. Την ίδια χρονιά ο Καϊχοσρόης Α΄ οικοδόμησε ένα μεγάλο τζαμί στην Αττάλεια. Ο Καϊχοσρόης Α΄ έπεσε στην "μάχη της Αντιόχειας" στον ποταμό Μαίανδρο (1211). Τον διαδέχθηκαν οι γιοι του Καϊκαούσης Α΄ (1211 - 1220) , Καϊκοβάδης Α΄ (1220 - 1237). Ο εγγονός του Καϊχοσρόης Β΄ βασίλευσε την περίοδο 1237 - 1246.

Ιστορικές γνώμες

O ιστορικός Ρουστάμ Σουκούροφ γράφει ότι ο Καϊχοσρόης Α΄ είχε "διπλή ταυτότητα χριστιανική και μουσουλμανική κάτι που σχετίζεται με την διπλή Ελληνική και Τουρκική του καταγωγή". Ο ιστορικός Μουχάμαντ Μπίν Αλι Ραουαντί αφιέρωσε ένα βιβλίο του στον Καϋχοσρόη.

Πηγές

• Beihammer, Alexander D. (2011). "Defection across the Border of Islam and Christianity: Apostasy and Cross-Cultural Interaction in Byzantine-Seljuk Relations". Speculum. Vol. 86, No. 3 JULY.
• Bosworth, C.E. (1996). The New Islamic Dynasties. Columbia University Press.
• Brand, Charles M. (1989). "The Turkish Element in Byzantium, Eleventh-Twelfth Centuries". Dumbarton Oaks Papers. 43: 1.
• Cahen, Claude (1997). "Kaykhusraw". In Van Donzel, E.; Lewis, B.; Pellat, CH. (eds.). The Encyclopaedia of Islam. Vol. IV. Brill.
• Crane, H. (1993). "Notes on Saldjūq Architectural Patronage in Thirteenth Century Anatolia". Journal of the Economic and Social History of the Orient. 36 (1): 1–57.
• De Nicola, Bruno; Yıldız, Sara Nur; Peacock, A.C.S., eds. (2015). Islam and Christianity in Medieval Anatolia. Ashgate Publishing Company.
• Peacock, A.C.S.; Yildiz, Sara Nur, eds. (2013). The Seljuks of Anatolia: Court and Society in the Medieval Middle East. I.B.Tauris.
• Peacock, A.C.S.; Yildiz, Sara Nur, eds. (2015). The Seljuks of Anatolia: Court and Society in the Medieval Middle East. I.B. Tauris.
• Treadgold, Warren T. (1997). A History of the Byzantine State and Society. Stanford University Press.
• Van Tricht, Filip (2011). The Latin Renovatio of Byzantium: The Empire of Constantinople (1204-1228). Brill.