Κατοικία πριγκίπισσας Λιούμπιτσα

Κονάκι της Πριγκίπισσας Λιούμπιτσα στο Βελιγράδι
	Κατοικία πριγκίπισσας Λιούμπιτσα
	Άποψη του κονακιού της Πριγκίπισσας Λιούμπιτσα.
Είδος	κονάκι
Διεύθυνση	Кнеза Симе Марковића 8, Београд
Γεωγραφικές συντεταγμένες	44°49′2″N 20°27′8″E
Διοικητική υπαγωγή	Στάρι Γκραντ, Πόλη του Βελιγραδίου και Βελιγράδι
Χώρα	Σερβία
Έναρξη κατασκευής	1830
Αρχιτέκτονας	Νίκολα Ζίβκοβιτς
Προστασία	πολιτισμικό μνημείο εξαιρετικής σημασίας και προστατευόμενο πολιτισμικό μνημείο
Ιστότοπος
	Επίσημος ιστότοπος
	Πολυμέσα
	δεδομένα (π)

Η κατοικία της πριγκίπισσας Λιούμπιτσα ή Κονάκι της Πριγκίπισσας Λιούμπιτσα (σερβικά: Конак књегиње Љубице‎‎) είναι ένα παλάτι που βρίσκεται στο Βελιγράδι, την πρωτεύουσα της Σερβίας. Λόγω της πολιτιστικής και αρχιτεκτονικής της σημασίας, η κατοικία έχει χαρακτηριστεί Μνημείο Πολιτισμού Εξαιρετικής Σημασίας. Η κατοικία θεωρείται σήμερα ένα από τα χαρακτηριστικά σημεία σεβικής αρχιτεκτονικής του Βελιγραδίου. ^[1]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυτό το παλάτι χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία μέχρι το 1829. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία και την κατάστασή του, ο πρίγκιπας Μίλος Ομπρένοβιτς αποφάσισε να χτίσει μια άλλη κατοικία. Η "νέα κατοικία", όπως ονομαζόταν κατά την κατασκευή της, ήταν μεγαλύτερη και πιο πολυτελής από την αρχική, καθώς υποτίθεται ότι έδειχνε την οικονομική ανάπτυξη και την περαιτέρω ενίσχυση της δύναμης του Ομπρένοβιτς μετά την παραλαβή του Διατάγματος του Σουλτάνου το 1830.

Ως κτήριο, η κατοικία είναι ένα από τα πιο αξιόλογα από τα διατηρημένα δείγματα αστικής αρχιτεκτονικής κατά το πρώτο μισό του 19ου αιώνα στο Βελιγράδι. Χτίστηκε την περίοδο ανάμεσα στο 1829 και το 1830. Σύμφωνα με τα σχέδια του πρίγκιπα Μίλος, η κατοικία προοριζόταν να επιτελεί διπλό σκοπό: να είναι αφενός το μέρος διαμονής για την οικογένειά του, την πρικγίπισσα Λιούμπιτσα Βουκομάνοβιτς και τους γιους του Μίλαν Β΄ Ομπρένοβιτς και Μιχάιλο Ομπρένοβιτς, μετέπειτα ηγεμόνες της Σερβίας και αφετέρου ανάκτορο. Η κατοικία χτίστηκε σύμφωνα με ιδέες και υπό την επίβλεψη του Χατζή-Νεϊμάρ, ο οποίος ήταν ένας από τους πρωτοπόρους της σερβικής οικοδομής. Το συγκεκριμένο κτήριο αποτελείται από δύο ορόφους και, μεταξύ άλλων συμπεριλαμβάνει και ένα γυάλινο σαχνισί. Έτσι, το κτήριο αποτελεί ένα παράδειγμα της εξέλιξης ως προς την μέθοδο κατασκευής των κονακιών της εποχής εκείνης, με την επιρροή της δυτικής αρχιτεκτονικής να γίνεται όλο και περισσότερο εμφανής: τα παράθυρα του κονακιού είναι πλαισιωμένα από λίθινες κατασκευές, ενώ οι γωνίες του κτηρίου είναι διακοσμημένες με κίονες^[2].

Ο πρίγκιπας Μίλος αποφάσισε να προσλάβει έναν εργολάβο από το Βόντεν, τον Χατζή Νίκολα Ζόβκοβιτς, καθώς δεν υπήρχε κανένας στο Βελιγράδι εκείνη την εποχή γιατί δεν γίνονταν κατασκευαστικές δραστηριότητες για χρόνια. Έτσι ο Χατζή-Νεϊμάρ έγινε ο πρώτος οικοδόμος της ανανεωμένης Σερβίας και επέβλεψε την κατασκευή όλων των κτηρίων του πρίγκιπα Μίλος κατά την πρώτη του βασιλεία. Η κατασκευή ξεκίνησε τον Ιούλιο του 1829 και η κατοικία ολοκληρώθηκε στα τέλη του φθινοπώρου του 1830. Η πριγκίπισσα Λιούμπιτσα ενημέρωσε τον σύζυγό της με επιστολή της στις 22 Νοεμβρίου 1830 ότι η οικογένεια «εγκαταστάθηκε στη νέα κατοικία». Ένα νέο χαμάμ χτίστηκε αργότερα, το 1836.

Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κατοικία βρίσκεται στη γωνία των οδών Kneza Sime Markovica και Kralja Petra, πρώην οδών Bogojavljanska και Dubrovacka, σε ένα από τα παλαιότερα σημεία του Βελιγραδίου. Ακριβώς απέναντι από τη σημερινή εκκλησία του καθεδρικού ναού, το Παλιό Ανάκτορο του πρίγκιπα βρισκόταν από την είσοδο του σημερινού Κτηρίου του Πατριαρχείου μέχρι τον κήπο της σημερινής κατοικίας της πριγκίπισσας Λιούμπιτσα.