Καταστατικό

Καταστατικό του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας, γραμμένο στα πολωνικά

Ένα καταστατικό είναι μια επίσημη γραπτή θέσπιση μιας νομοθετικής αρχής που διέπει τα νομικά πρόσωπα μιας πόλης, ενός κράτους ή μιας χώρας μέσω συναίνεσης . Συνήθως, τα καταστατικά διατάσσουν ή απαγορεύουν κάτι ή δηλώνουν πολιτική . Τα καταστατικά είναι κανόνες που θεσπίζονται από νομοθετικά όργανα, διακρίνονται από το Κοινό Δίκαιο ή από τη νομολογία, που αποφασίζουν τα δικαστήρια, και από κανονισμούς που εκδίδονται από κυβερνητικές υπηρεσίες.

Έκδοση και οργάνωση

Σχεδόν σε όλες τις χώρες, δημοσιεύονται και διανέμονται πρόσφατα θεσπισθέντα καταστατικά, ώστε οι πάντες να μπορούν να αναζητήσουν τον καταστατικό νόμο. Αυτό μπορεί να γίνει με τη μορφή εφημερίδας της κυβέρνησης που μπορεί να περιλαμβάνει άλλα είδη νομικών ανακοινώσεων που εκδίδονται από την κυβέρνηση ή με τη μορφή μιας σειράς βιβλίων των οποίων το περιεχόμενο περιορίζεται σε νομοθετικές πράξεις. Σε κάθε μορφή, τα καταστατικά δημοσιεύονται παραδοσιακά με χρονολογική σειρά με βάση την ημερομηνία ψήφισης.

Ένα παγκόσμιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι νομοθέτες σε όλη την ανθρώπινη ιστορία είναι πώς να οργανώσουν δημοσιευμένα καταστατικά. Τέτοιες εκδόσεις έχουν τη συνήθεια να ξεκινούν μικρές αλλά να αυξάνονται γρήγορα με την πάροδο του χρόνου, καθώς θεσπίζονται νέα καταστατικά ως απάντηση στις ανάγκες της στιγμής. Τελικά, άτομα που προσπαθούν να βρουν το νόμο αναγκάζονται να ταξινομήσουν έναν τεράστιο αριθμό καταστατικών που θεσπίστηκαν σε διάφορες χρονικές στιγμές για να καθορίσουν ποια τμήματα εξακολουθούν να ισχύουν.

Η λύση που υιοθετείται σε πολλές χώρες είναι να οργανωθεί το υπάρχον νομοθετικό δίκαιο σε επίκαιρες ρυθμίσεις (ή "κωδικοποιημένες" ) μέσα σε δημοσιεύσεις που ονομάζονται κώδικες, και στη συνέχεια να διασφαλιστεί ότι τα νέα καταστατικά συντάσσονται με συνέπεια έτσι ώστε να προσθέτουν, τροποποιούν, καταργούν ή μετακινούν διάφορα τμήματα κώδικα. Με τη σειρά του, θεωρητικά, ο κώδικας θα αντικατοπτρίζει στο εξής την τρέχουσα σωρευτική κατάσταση του καταστατικού δικαίου σε αυτήν τη δικαιοδοσία. Σε πολλά έθνη το καταστατικό δίκαιο διακρίνεται και υποτάσσεται στο συνταγματικό δίκαιο .

Εναλλακτικές έννοιες

Διεθνές δίκαιο

Ο όρος καταστατικό χρησιμοποιείται επίσης για να αναφέρεται σε μια διεθνή συνθήκη που θεσπίζει ένα ίδρυμα, όπως το Καταστατικό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ένα πρωτόκολλο και στα διεθνή δικαστήρια, όπως το Καταστατικό του Διεθνούς Δικαστηρίου και το Καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου . Το καταστατικό είναι επίσης μια άλλη λέξη για το νόμο. Ο όρος προσαρμόστηκε από την Αγγλία περίπου τον 18ο αιώνα.

Καταστατικό αυτονομίας

Στις αυτόνομες κοινότητες της Ισπανίας, ένα καταστατικό αυτονομίας είναι ένα νομικό έγγραφο παρόμοιο με το σύνταγμα ενός ομόσπονδου κράτους, εκτός εάν θεσπίζεται από το εθνικό νομοθέτη και όχι από την αυτόνομη κοινότητα που διέπει. Τα καταστατικά της αυτονομίας στην Ισπανία έχουν τον βαθμό του οργανικού νόμου, μια κατηγορία ειδικής νομοθεσίας που προορίζεται μόνο για τα κύρια θεσμικά όργανα και ζητήματα και αναφέρεται στο σύνταγμα (το υψηλότερο νομικό μέσο στην Ισπανία). Οι Οργανικοί νόμοι κατατάσσονται μεταξύ του συντάγματος και των κοινών νόμων. Το όνομα επιλέχθηκε, μεταξύ άλλων, για να αποφευχθεί η σύγχυση με τον όρο σύνταγμα (δηλαδή το ισπανικό σύνταγμα του 1978).

Θρησκευτικά καταστατικά

Βιβλική ορολογία

Στη βιβλική ορολογία, το καταστατικό (εβρ. choq ) αναφέρεται σε έναν νόμο που δίνεται χωρίς κανένα λόγο ή αιτιολόγηση. Το κλασικό παράδειγμα είναι το καταστατικό σχετικά με την Κόκκινη Δαμαλίδα . (Αριθμοί 19:2)

Το αντίθετο του πνιγμού είναι μια ατυχία, ένας νόμος που δίνεται για συγκεκριμένο λόγο, π.χ. οι νόμοι του Σαββάτου, οι οποίοι δόθηκαν επειδή «ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο σε έξι ημέρες, αλλά την έβδομη ημέρα αναπαύθηκε» ( Γένεση 2:2-3 ).

Ντάρμα

Αυτό που υποστηρίζει, υποστηρίζει ή διατηρεί τη ρυθμιστική τάξη του σύμπαντος εννοώντας τον Νόμο ή τον Φυσικό Νόμο .  Αυτή είναι μια έννοια κεντρικής σημασίας στην ινδική φιλοσοφία και θρησκεία .