Καρσάλτον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καρσάλτον
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Καρσάλτον
51°21′55″N 0°10′3″W
ΧώραΗνωμένο Βασίλειο
Διοικητική υπαγωγήLondon Borough of Sutton
Πληθυσμός29.917 (2011)
Ταχ. κωδ.SM5
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Καρσάλτον (αγγλικά: Carshalton‎‎, /kɑrˈʃɔːltən/[n 1]) είναι προάστιο του Λονδίνου στον δήμο του Σάτον, στην Αγγλία. Ήταν τμήμα του Σάρρεϋ μέχρι το 1965, και βρίσκεται 16,1 χιλιόμετρα (9,9 μίλια) νότια-νοτιοδυτικά του Τσάρινγκ Κρος (που θεωρούνταν κεντρικό σημείο του Λονδίνου), στην κοιλάδα του ποταμού Γουάντλ, μια πηγή του οποίου βρίσκεται στο κέντρο του οικισμού.[1] Το Καρσάλτον βρίσκεται 1,9 χιλιόμετρα (1,2 μίλια) ανατολικά του κέντρου του Σάτον.

Το Καρσάλτον αποτελείται από πολυάριθμες συνοικίες. Το κέντρο, το Καρσάλτον Βίλατζ, είναι γραφικό. Εκεί υπάρχουν δύο γειτνιάζουσες πηγές, όπου βρίσκεται το προστατευμένο κτίριο της Εκκλησίας των Αγίων Πάντων στη νότια πλευρά και το Βικτοριανό Πάρκο Γκρόουβ στη βόρεια πλευρά. Δυτικά βρίσκεται το επίσης προστατευμένο κτίριο του Μουσείου Χάνεϊγουντ. Υπάρχουν διάφορα προστατευμένα κτίρια, καθώς και τρεις προστατευόμενες περιοχές, εκ των οποίων η μία εντός του οικισμού. Πέρα από το Μουσείο Χάνεϊγουντ, υπάρχουν και άλλα πολιτιστικά σημεία στο Καρσάλτον, όπως το Θέατρο Τσαρλς Κράιερ, και μια πινακοθήκη στο Πάρκο Όουκς. Επίσης, εδώ βρίσκεται η έδρα του Κέντρου Οικολογίας του Σάτον, το οποίο διεξάγει περιβαλλοντική έκθεση κάθε χρόνο στο Πάρκο Καρσάλτον στη νότια πλευρά του οικισμού.

Το Καρσάλτον ανήκει στην εκλογική περιφέρεια του Καρσάλτον και Ουάλλινγκτον η οποία σχηματίστηκε το 1983.[2]

Ο συνολικός πληθυσμός των πέντε συνοικιών του Καρσάλτον ήταν 45.525 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 2001.[3] Στην απογραφή του 2011, οι συνοικίες συγχωνεύθηκαν σε τρεις και ο πληθυσμός τους ανερχόταν στους 29.917 κατοίκους.[4]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άποψη της πηγής και της γέφυρας στο πάρκο Γκρόουβ
Η πηγή του Καρσάλτον, το 1806, πριν τον διαχωρισμό σε δύο πηγές.

Στα νότια της περιοχής που πλέον είναι γνωστή ως Καρσάλτον, βρέθηκαν υπολείμματα τεχνέργων από τη Νεολιθική περίοδο ως την Εποχή του Σιδήρου, γεγονός που αποδεικνύει πως η περιοχή κατοικούνταν από τότε.[5] Έχει καταγραφεί η ύπαρξη πέντε επαυλών οι οποίες ανήκαν σε πέντε ευπόρους πριν την Νορμανδική Κατάκτηση.[6]

Ο οικισμός βρίσκεται εντός της Αγγλοσαξονικής διοικητικής διαίρεσης του Ουάλλινγκτον.

Το Καρσάλτον εμφανίζεται στο Domesday Book ως Aultone. Ανήκε στον Γκόισφριντ ντε Μαντεβίλ.[7]

Στην εποχή του Domesday, στο Καρσάλτον υπήρχαν εκκλησία και νερόμυλος, ενώ αργότερα κτίστηκε και ένας μικρός οικισμός γύρω από αυτά.[8]

Στον Μεσαίωνα η περιοχή του οικισμού καλυπτόταν κυρίως από αγροκτήματα τα οποία ήταν χωρισμένα σε λωρίδες. Ο αριθμός των λωρίδων που κατείχε καθένας βασιζόταν στο εισόδημά του. Στα νότια υπήρχε και ελεύθερη περιοχή για εκτροφή προβάτων.[8]

Tο Καρσάλτον
σε παραδοσιακή
ρίμα του Σάρρεϋ.[9]


«Sutton for mutton,
Carshalton for beeves,
Epsom for whores,

and Ewell for thieves.»
⸺
«Το Σάτον για πρόβειο κρέας,

το Καρσάλτον για βοδινό,
το Έπσομ για ιερόδουλες,

και του Ίουελ για ληστές.»

Το Καρσάλτον ήταν γνωστό για της πηγές του. Αυτές ήταν ίσως ο λόγος που η περιοχή ονομάστηκε έτσι: Cars - Aul - ton. Aul σημαίνει πηγάδι ή πηγή. Η λέξη ton σημαίνει φάρμα που ήταν κατά κάποιο τρόπο περιφραγμένη. Η έννοια της λέξης Cars είναι άγνωστη αλλά σύμφωνα με πρώιμες αναφορές (Kersaulton και Cresaulton) ίσως σημαίνει την διασύνδεση με τον σταυρό (cross) ή ενδεχομένως το κάρδαμο (cress) που καλλιεργούνταν στην περιοχή.

Στο βιβλίο του History of the Worthies of England, ο ιστορικός του 17ου αιώνα Τόμας Φούλερ αναφέρεται στο Καρσάλτον για τα καρύδια και τις πέστροφές του.

Η χρήση της γης ήταν κυρίως καλλιέργειες και ο ποταμός Γουάντλ έδωσε ώθηση στην βιομηχανία με την χρήση υδάτινης ενέργειας. Στο Domesday Book, αναφέρεται νερόμυλος για το άλεσμα καλαμποκιού. Μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα καταγράφονται κι άλλοι μύλοι για την παραγωγή χαρτιού και περγαμηνής, δέρματος, φυτιλιών, επεξεργασία ξυλείας και σπορελαίου. Υπήρχαν επίσης χώροι λεύκανσης για τσίτι.[6][10]

Υπήρχαν κτίσματα με ξύλινη επένδυση από το τέλος του Μεσαίωνα, ενώ κτίσματα με επένδυση από τούβλα και ξύλινες πλάκες από τον 17ο, 18ο και 19ο αιώνα. Στα μέσα του 19ου αιώνα, ο πληθυσμός του Καρσάλτον ήταν 2.411 κάτοικοι, και τότε ήταν ο μεγαλύτερος οικισμός του Δήμου του Σάτον. Είχε πληθώρα διαφορετικών κτισμάτων. Το 1847 κατασκευάστηκε σιδηροδρομική γραμμή από το Κρόιντον στο Έπσομ μέσω του Καρσάλτον, αλλά ο πρώτος σταθμός κατασκευάστηκε νότια του Ουάλλινγτον. Ο σταθμός εντός του οικισμού κατασκευάστηκε το 1868, όταν κατασκευάστηκε η γραμμή από το Σάτον στο Μίτσαμ. Η ανάπτυξη του Καρσάλτον επιταχύνθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1890, όταν το Πάρκο του Καρσάλτον πωλήθηκε για την κατασκευή οικιών.[8]

Κατά την Βικτωριανή εποχή και τις αρχές του 20ού αιώνα, το Καρσάλτον ήταν γνωστό για τις καλλιέργειες λεβάντας[11], αλλά η αυξανόμενη ανάγκη για κατασκευή οικιών έδωσε τέλος στην εμπορική ανάπτυξη.

Σύμφωνα με την Επιτροπή Νεκρών Πολέμων της Κοινοπολιτείας, 78 άτομα από το Καρσάλτον σκοτώθηκαν στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Από το 1894 έως το 1965 το Καρσάλτον αποτελούσε μέρος της Αστικής Περιοχής του Καρσάλτον.[12]

Το μνημείο πεσόντων πολέμου του Καρσάλτον στην Άνω Πηγή

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δυτική πηγή («Άνω Πηγή») στο Καρσάλτον

Το Κεντρικό Καρσάλτον, γύρω από τις πηγές, διατηρεί παραδοσιακό χαρακτήρα, αν και ο αυτοκινητόδρομος A232 περνά από την περιοχή. Υπάρχει πληθώρα κτιρίων και ανοιχτών χώρων που προστατεύονται.[13] To 1993 τα όρια της περιοχής επεκτάθηκαν για να περιλαμβάνουν τμήματα του Μιλ Λέιν και άλλων περιοχών.

Ακόμη στην προστατευόμενη περιοχή υπάρχουν πάρκα ιστορικής σημασίας, καθώς και οι αυλές της Έπαυλης του Καρσάλτον και το Πάρκο Γκρόουβ, το Ράιθ Γκριν και το Παρκ Χιλ.

Η Εκκλησία των Αγίων Πάντων (All Saints' Church)

Το Σάτον βρίσκεται 1,9 χιλιόμετρα (1,2 μίλια) δυτικά του κέντρου του Καρσάλτον.[14]

Το Καρσάλτον-ον-δε-Χιλ είναι περιοχή με κατοικίες πάνω στους λόφους με βράχους κιμωλίας στα νότια του Πάρκου Καρσάλτον.

Το Καρσάλτον Μπίτσις είναι η περιοχή που βρίσκεται δυτικά του Καρσάλτον-ον-δε-Χιλ. Αναπτύχθηκε γύρω από τον σιδηροδρομικό σταθμό και έλαβε το όνομά της από την λεωφόρο που περνά από την περιοχή, η οποία με τη σειρά της έλαβε το όνομά της από τις οξυές (beech στα αγγλικά) της περιοχής.[15]

Το Ράιθ (The Wrythe) βρίσκεται μεταξύ του Καρσάλτον στα νότια και του Σεντ Χελιέρ στα βορειοδυτικά. Το όνομα της περιοχής προέρχεται πιθανώς από την σίκαλη (rye) που κάποτε καλλιεργούνταν στην περιοχή, ή από την αγγλοσαξωνική λέξη rithe που σημαίνει μικρός χείμαρρος.[10] Κατά την διάρκεια της Ρωμαϊκής κατοχής των Βρετανικών Νήσων, μια μικρή πηγή βρισκόταν στην περιοχή. Η Ρωμαϊκή δραστηριότητα στην περιοχή επιβεβαιώνεται από το γεγονός πως κάποτε υπήρχε Ρωμαϊκή Βίλα στο Μπέντινγκτον, λίγα χιλιόμετρα μακριά, αλλά και αρκετές οδοί με ονομασίες Ρωμαϊκής προέλευσης. Η πηγή χάθηκε υπόγεια και ο οχετός της τροφοδοτεί τον ποταμό Γουάντλ κοντά στο Χάκμπριτζ.

Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άποψη της Εκκλησίας των Αγίων Πάντων από την Άνω Πηγή
Το εσωτερικό του Ναού των Αγίων Πάντων

Εκκλησία των Αγίων Πάντων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόκειται για προστατευόμενο κτίριο β΄ βαθμού,[16] και είναι ο Αγγλικανικός ενοριακός ναός της περιοχής.[17] Η εκκλησία κτίστηκε τουλάχιστον από την εποχή των Νορμανδών και πιθανόν ακόμη προγενέστερα. Στον υπάρχοντα ναό υπάρχουν έργα του 12ου αιώνα. Ο πύργος είναι το παλαιότερο τμήμα του κτιρίου και θεωρείται πως χρονολογείται πριν από την Νορμανδική Κατάκτηση. Ο ναός επεκτάθηκε κατά πολύ στους αιώνες. Η βόρεια πλευρά έχει βικτωριανή πρόσοψη κατασκευασμένη κυρίως από σκούρο πυρόλιθο. Αλλά η νότια πλευρά κτίστηκε σε προγενέστερη εποχή, και έχει δείγματα από τις αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν. Η πιο σημαντική αλλαγή στο κτίριο είναι πως το 1891 προστέθηκαν νέος κυρίως ναός και η βόρεια πτέρυγα. Η δραματική δυτική πτέρυγα, στην οποία υπάρχουν τρεια μεγάλα εκκλησιαστικά όργανα Γουίλις, σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Νίνιαν Κόμπερ.[18]

Έξω από την περίφραξη της αυλής του ναού βρίσκεται μια πηγή η οποία τοπικα είναι γνωστή ως «Πηγάδι Άννα Μπολέυν». Λέγεται πως πήρε το όνομα αυτό επειδή εμφανίστηκε όταν το άλογο της Άννας Μπολέυν χτύπησε μια πέτρα και εμφανίστηκε μια πηγή νερού. Αλλά η πιο πιθανή εξήγηση είναι πως το όνομα είναι παραφθορά της λέξης «Βουλώνη» (Boulogne). Οι Κόμητες της Βουλώνης κατείχαν έκταση στην περιοχή κατά τον 12ο αιώνα και ίσως υπήρχε παρεκκλήσι αφιερωμένο στην Παναγία της Βουλώνης κοντά στο πηγάδι.[19]

Strawberry Lodge[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχοντας κατασκευαστεί το 1685, το Strawberry Lodge είναι ένα από τα παλαιότερα κτίρια του Καρσάλτον. Χτίστηκε από τον Τζοσίας Ντίουι[20] ο οποίος περιγράφεται σε καταλόγους της εποχής ως «ράφτης και κάτοικος του Λονδίνου». Στα τέλη του 17ου αιώνα ο Τζοσίας μετακόμισε από το Τσίλγουορθ στο Καρσάλτον για να ανοίξει έναν μύλο πυρίτιδας στον ποταμό Γουάντλ, και έτσι αποφάσισε να κατασκευάσει το σπίτι του εκεί. Το κτίριο ανήκει στην Εκκλησία των Βαπτιστών του Καρσάλτον.[21] Εκτός από χώρος λατρείας χρησιμοποιείται και ως συνεδριακός χώρος και αθλητικός χώρος. Την δεκαετία του 1990 ο χώρος ανακαινίστηκε από την Εκκλησία των Βαπτιστών με την στήριξη του Δήμου του Σάτον.

Καλλιέργειες λεβάντας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καλλιέργεια λεβάντας νότια του Καρσάλτον

Υπάρχουν δύο ιστορικές τοποθεσίες καλλιέργειας λεβάντας στην περιοχή. Η μία ανήκει σε κοινοτικό μη κερδοσκοπικό πρόγραμμα, ενώ άλλη είναι δημοφιλές αξιοθέατο για τους τουρίστες. Η περιοχή είναι γνωστή από τον 18ο αιώνα για τις καλλιέργειες λεβάντας, όταν η ευρύτερη περιοχή ήταν παγκοσμίως γνωστή για τον λόγο αυτό.[22]

Υδατόπυργος του Οίκου του Καρσάλτον[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Υδατόπυργος του Οίκου του Καρσάλτον

Πρόκειται για προστατευόμενο κτίριο, το οποίο κτίστηκε στις αρχές του 18ου αιώνα και χρησιμοποιούνταν ως χώρος στέγασης αντλίας νερού για τον Οίκο του Καρσάλτον (πλέον Σχολείο Σεντ Φιλομένα) και τα συντριβάνια της αυλής του. Σχεδιάστηκε ως κτίριο πολλαπλών χρήσεων, ενώ διαθέτει και πορτοκαλεώνα, σαλούν και λουτρά. Γύρω από το κτίριο υπάρχει κήπος με ερημητήριο του 18ου αιώνα, το οποίο ανακαινίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990.[23]

Οίκος της Μικρής Ολλανδίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Οίκος της Μικρής Ολλανδίας στο Καρσάλτον Μπίτσις αποτέλεσε την οικία του καλλιτέχνη και σχεδιαστή Φρανκ Ντίκινσον (1874–1961) και διαθέτει πολλά από τα έργα του. Το κτίριο κατασκευάστηκε μεταξύ 1902-4, και έσμιξε την παράδοση με την Αρ Νουβώ. Ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του καλλιτέχνη της Βικτωριανής εποχής Τζορτζ Φρέντερικ Γουάτς.[24]

Πορτοκαλεώνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πορτοκαλεώνας κατασκευάστηκε στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα. Λέγεται πως κατασκευάστηκε από τον Τζορτζ Τέιλορ, ο οποίος κατείχε φυτείες στις Δυτικές Ινδίες.[25] Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα το κτίριο χρησιμοποιήθηκε ως στάβλος, ενώ πλέον είναι χώρος γραφείων. Ανακαινίστηκε το 1987 από τον ηθοποιό Όλιβερ Ριντ (και τον γιο του Μαρκ) με δικά του έξοδα.

Φούρνος του Όουκς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο φούρνος των τελών του 19ου αιώνα στο Πάρκο Όουκς είναι ότι έχει απομείνει από την έπαυλη Όουκς η οποία κάηκε και κατεδαφίστηκε την δεκαετία του 1950. Ο αυθεντικός φούρνος βρίσκεται ακόμη στον χώρο. Καμμένα τούβλα από τα ερείπια της έπαυλης χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή φραχτών σε οικίες της περιοχής.[26]

Μουσείο Χάνεϊγουντ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Έπαυλη Χάνεϊγουντ τη νύχτα
Η Έπαυλη Χάνεϊγουντ τη μέρα

Το Χάνεϊγουντ είναι μεγάλη προστατευόμενη έπαυλη στα δυτικά των πηγών του Καρσάλτον. Χρονολογείται τουλάχιστον από τον 17ο αιώνα, αλλά στην συνέχεια επεκτάθηκε και ανακαινίστηκε. Πιο συγκεκριμένα, την εποχή 1896 έως το 1903 που ανήκε σε κάποιον Τζον Πάτινσον Κιρκ, έμπορο από το Λονδίνο, κατασκευάστηκε μεγάλη πτέρυγα στην νότια πλευρά. Τα στοιχεία του 17ου αιώνα βρίσκονται στην πρόσοψη με τη μορφή τοιχωμάτων πυριτίου και κιμωλίας.[27] Η έπαυλη πλέον στεγάζει το Δημοτικό Μουσείο του Σάτον, και συλλογές σχετικά με την τοπική ιστορία από την εποχή του Χαλκού.[28]

Κέντρο Οικολογίας του Σάτον[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κέντρο Οικολογίας του Σάτον βρίσκεται στο Καρσάλτον.[29] Καλύπτει απόσταση 1,3 εκταρίου προστατευόμενης περιοχής. Στον χώρο υπάρχουν άγρια ζώα, εναλλακτικές πηγές ενέργιας, χώροι ανακύκλωσης, κομποστοποίησης και οργανικής γεωργίας.

Πάρκα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπάρχουν αρκετά πάρκα στην περιοχή. Τρια από αυτά έχουν αξιοσημείωτη ιστορική σημασία. Το Πάρκο Καρσάλτον το οποίο διαθέτει και σπήλαιο. Το σπήλαιο αυτό πλέον δεν έχει νερό, αλλά έχει σχήμα αμφιθεάτρου και διάφορες εκδηλώσεις. Το Πάρκο Γκρόουβ αποτελεί το αρτιότερο παράδειγμα βικτωριανού πάρκου στην ευρύτερη περιοχή του δήμου. Κατά τον Μεσαίωνα αποτελούσε τμήμα της έπαυλης Γκρόουβ. Εκεί υπάρχουν διάφορα κτίσματα, μεταξύ των οποίων και η γέφυρα Λεόνι, η οποία σύμφωνα με εικασίες σχεδιάστηκε από τον βενετό αρχιτέκτονα Τζιάκομο Λεόνι τον 18ο αιώνα.[30] Τέλος, το Πάρκο Όουκς, το οποίο ήταν μέρος έπαυλης η οποία κατασκευάστηκε την δεκαετία του 1770 από τους κόμητες του Ντέρμπυ. Στον χώρο βρίσκεται πλέον γήπεδο γκολφ και αθλητικές εγκαταστάσεις.[31]

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καταστήματα στο Καρσάλτον

Διάφορες επιχειρήσεις και οργανισμοί έχουν την έδρα τους στο Καρσάλτον. Το λιανεμπόριο έχει σημαντική θέση στην τοπική οικονομία. Υπάρχει πληθώρα εμπορικών κέντρων με διάφορα καταστήματα, γκαλερί, καταστήματα δώρων, εποχιακών ειδών, καφετέριες, παμπ και εστιατόρια. Υπάρχει και άλλο εμπορικό κέντρο στο Καρσάλτον Μπίτσις.[32]

Μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λεωφορείο που διασχίζει γέφυρα στο Καρσάλτον

Το Καρσάλτον διαθέτει δύο σιδηροδρομικούς σταθμούς. Από το 1847 έως τα εγκαίνια του τρέχοντος σταθμού το 1868, ο σταθμός του Ουάλλινγκτον ονομαζόταν Καρσάλτον. Σήμεα εκτελούνται σιδηροδρομικά δρομολόγια για το Λονδίνο. Ο πλησιέστερος σταθμός μετρό βρίσκεται στο Μόρντεν. Επίσης υπάρχει αστική συγκοινωνία.

Αξιοσημείωτοι κάτοικοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αθλητισμός και αναψυχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Καρσάλτον έχουν την έδρα τους δύο ποδοσφαιρικές ομάδες: η Carshalton Athletic F.C. και η Carshalton FC. Στην περιοχή υπάρχουν επίσης Κέντρο Αναψυχής με εγκαταστάσεις γυμναστηρίου και πισίνες. Ακόμη στο Καρσάλτον υπάρχει βιβλιοθήκη.

Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις
  1. ↑ Κατά τον 20ό αιώνα προφερόταν και ως /keɪsˈhɔːtən/
Παραπομπές
  1. ↑ «London Biodiversity Partnership - audit of rivers document» (PDF). www.lbp.org.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 28 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2017. 
  2. ↑ «History of Carshalton, in Sutton and Surrey | Historical administrative units and statistics». Visionofbritain.org.uk. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2017. 
  3. ↑ «2001 Census Data for Carshalton Beeches, Central, South & Clockhouse, North, plus The Wrythe». neighbourhood.statistics.gov.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2017. 
  4. ↑ «Nomis - Nomis - Official Labour Market Statistics». www.nomisweb.co.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2017. 
  5. ↑ H.E.Malden, The Victoria History of the County of Surrey: Τόμ. 4, 1912.
  6. ↑ 6,0 6,1 Daniel Lysons, The Environs of London: Vol 1 - County of Surrey, 1792.
  7. ↑ Surrey Domesday Book Αρχειοθετήθηκε 2007-07-15 στο Wayback Machine.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 «London Borough of Sutton - Carshalton: A brief history». Sutton.gov.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  9. ↑ «Folk-Lore of Women: Chapter XIV: Local Allusions to Women». Sacred-texts.com. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2017. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Michael Wilks, The Book of Carshalton: At the Source of the Wandle, 2002.
  11. ↑ Encyclopædia Britannica, τόμ. 16, σελ. 393 (1911).
  12. ↑ «A Vision of Britain through Time, University of Portsmouth Department of Geography - unit history of Carshalton, 1801-2001». www.visionofbritain.org.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-10-01. Ανακτήθηκε στις 2017-07-10. 
  13. ↑ «London Borough of Sutton - Carshalton Village Conservation Area». www.sutton.gov.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  14. ↑ «UK Grid Reference Finder». gridreferencefinder.com. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2017. 
  15. ↑ «Google Maps showing Carshalton Beeches». www.google.co.uk. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2017. 
  16. ↑ «CHURCH OF ALL SAINTS, Sutton - 1065683| Historic England». historicengland.org.uk. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2017. 
  17. ↑ «Carshalton All Saints». www.carshaltonallsaints.org.uk. Carshalton All Saints. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2017. 
  18. ↑ «Carshalton All Saints - History of Church». www.carshaltonallsaints.org.uk. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2017. 
  19. ↑ Duncan, Andrew (2007). Andrew Duncan's Favourite London Walks. London: New Holland. σελ. 241. 
  20. ↑ [1] Αρχειοθετήθηκε 2007-09-23 στο Wayback Machine.
  21. ↑ «Carshalton Baptist Church». www.carshaltonbaptist.org. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2017. 
  22. ↑ «About Lavender | Mayfield Lavender». www.mayfieldlavender.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2017. 
  23. ↑ «Carshalton Water Tower». www.carshaltonwatertower.co.uk. Carshalton Water Tower & Historic Garden Trust. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2017. 
  24. ↑ «London Borough of Sutton Heritage, Little Holland House». www.friendsofhoneywood.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2017. 
  25. ↑ «London Borough of Sutton - The Orangery». www.sutton.gov.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  26. ↑ «London Borough of Sutton - Oaks Park». www.sutton.gov.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  27. ↑ «Honeywood Museum History». Friendsofhoneywood.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2017. 
  28. ↑ «Honeywood Museum». Friendsofhoneywood.co.uk. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2017. 
  29. ↑ «London Borough of Sutton - Sutton Ecology Centre». Sutton.gov.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-02-03. Ανακτήθηκε στις 2017-07-11. 
  30. ↑ «The Grove and Grove Park, London Borough of Sutton». www.sutton.gov.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  31. ↑ «Oaks Fine Art». www.oaksfineart.co.uk. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2017. 
  32. ↑ «Leafy Carshalton Beeches». Timeandleisure.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2017. 
  33. ↑ Jones, Phil (2016-07-19). «'I just want to have a smile on my face': Carshalton sprinter Harry Aikines-Aryeetey positive for Rio 2016 - South West Londoner» (στα αγγλικά). South West Londoner. http://www.swlondoner.co.uk/just-want-smile-face-carshalton-sprinter-harry-aikines-aryeetey-positive-rio-2016/. Ανακτήθηκε στις 2017-07-12. 
  34. ↑ «Pauline Boty - A Life Lived – Voices of East Anglia» (στα αγγλικά). Voices of East Anglia. 2011-09-22. http://www.voicesofeastanglia.com/2011/09/pauline-boty-a-life-lived.html. Ανακτήθηκε στις 2017-07-12. 
  35. ↑ «Paul Burstow». politics.co.uk (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2017. 
  36. ↑ «Rob Davis». Discogs (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2017. 
  37. ↑ «About us». www.carshaltonwatertower.co.uk (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2017. 
  38. ↑ Leigh, Spencer (2004-02-24). «Les Gray» (στα αγγλικά). The Independent. http://www.independent.co.uk/news/obituaries/les-gray-38057.html. Ανακτήθηκε στις 2017-07-12. 
  39. ↑ «History of Sir John Major - GOV.UK». www.gov.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2017. 
  40. ↑ «Dave Mount» (στα αγγλικά). Telegraph.co.uk. 2007-01-06. http://www.telegraph.co.uk/news/obituaries/1538662/Dave-Mount.html. Ανακτήθηκε στις 2017-07-12. 
  41. ↑ «RADCLIFFE, John (1653-1714), of Wolverton, Bucks., and Carshalton, Surr. | History of Parliament Online». www.historyofparliamentonline.org. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2017. 
  42. ↑ James, Tony (30 Ιουλίου 2016). «My Sporting Life: We caught up with Joanna Rowsell Shand before she headed for Rio | Trends and Features | Sports Insight». Sports Insight. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2017. 
  43. ↑ «SCAWEN, Sir William (c.1644-1722), of Walbrook, London and Carshalton, Surr. | History of Parliament Online». www.historyofparliamentonline.org. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Καρσάλτον&oldid=10370460"